Książkę dostałam gratis przy którymś z zamówień w internetowym antykwariacie i nie skłamię mówiąc, że latami leżała nietknięta. Okładka i tytuł sugerowały, że będzie to romans, a tych nigdy nie czytam.

Jednak w te wakacje, przytłoczona pradziwym życiem, pomyślałam, że co mi tam, przeczytam coś, co przyprawi mnie o ciary żenady. Na szczęście ciar nie było, dostałam ot poprawną obyczajówkę z małą zagadką rozwiązaną pośpiesznie i ze średnim sensem. Są tutaj też historie miłosne, do przełknięcia. Ponoć całość inspirowana jest prawdzwią historią.

Nie jest to nic specjalnego, za tydzień o niej pewnie zapomnę, ale dała mi zupełnie bezmyślne i bezrefleksyjne dwa wieczory.

Plus za próbę poruszenia tematu wykluczeń.

Książkę dostałam gratis przy którymś z zamówień w internetowym antykwariacie i nie skłamię mówiąc, że latami leżała nietknięta. Okładka i tytuł sugerowały, że będzie to romans, a tych nigdy nie czytam.

Jednak w te wakacje, przytłoczona pradziwym życiem, pomyślałam, że co mi tam, przeczytam coś, co przyprawi mnie o ciary żenady. Na szczęście ciar nie było, dostałam ot...

Książka, jak wszystkie, przeczytane przeze mnie pozycje z serii "Leniwa niedziela", dała mi kilka dobrych godzin świetnej rozrywki. Z przyjemnością spędziłam kolejne wakacyjne dni przy lekturze.
Akcja dzieje się w Stanach 60 lat wcześniej. Jakie to niesamowite, gry obserwujemy całą tę rewolucję obyczajowości, która się dzieje na naszych oczach ! Czy dzisiaj jest jeszcze ktoś w stanie wyobrazić sobie, że kobieta może być tylko dodatkiem do mężczyzny ? Czy naprawdę tak niedawno źle była postrzegana praca zawodowa żon? Zaryzykuję jeszcze jedno pytanie - a dzisiaj? Co jest źle postrzegane w otoczeniu, w którym żyjesz? Nadal prawdą jest, że etykietowanie pozostaje popularne, tylko przyjęło inne formy. Tam z pogardą mówiono, wydymając wargi -"rozwódka" lub "Żydówka", a teraz i tutaj? Może mówimy: "stara panna", może "protestantka", a może ... - zresztą niech każdy sam sobie dopowie.
Nadal żyjemy w małych enklawach, które rządzą się swoimi prawami, które próbują nas jakoś ograniczać i przyciąć do odpowiednich ramek.
Ale główna bohaterka napawa mnie duchem walki i każe chociaż spróbować iść pod prąd.

Książka, jak wszystkie, przeczytane przeze mnie pozycje z serii "Leniwa niedziela", dała mi kilka dobrych godzin świetnej rozrywki. Z przyjemnością spędziłam kolejne wakacyjne dni przy lekturze.
Akcja dzieje się w Stanach 60 lat wcześniej. Jakie to niesamowite, gry obserwujemy całą tę rewolucję obyczajowości, która się dzieje na naszych oczach ! Czy dzisiaj jest jeszcze...

Przyciągnęła mnie pierwsza część książki, mocno osadzona w latach pięćdziesiątych, klimatyczna, widziałam wnętrza domów bohaterów, ich podwórka, byłam tam, obok, widziałam sąsiadów. Ja matka, żona, kobieta, ale przede wszystkim matka.
Przenikały mnie uczucia i zachowania matki, jednej i drugiej, uczucia dzieci, poruszały mnie dogłębnie.
Druga część to już mniejszy wydźwięk, inny czas, inne miejsca, bohaterowie starsi, ale wciąż to Oni.
Gdzie jesteś Jimmy? Wciąż brzmiało w mojej głowie.

Przyciągnęła mnie pierwsza część książki, mocno osadzona w latach pięćdziesiątych, klimatyczna, widziałam wnętrza domów bohaterów, ich podwórka, byłam tam, obok, widziałam sąsiadów. Ja matka, żona, kobieta, ale przede wszystkim matka.
Przenikały mnie uczucia i zachowania matki, jednej i drugiej, uczucia dzieci, poruszały mnie dogłębnie.
Druga część to już mniejszy...

To była dobra obyczajówka z nutką dramatu, kryminału. Tak było wszystkiego po trochu, ale bardzo zrównoważone, dlatego ta historia moim zdaniem była prawidłowa. Kiedy trzeba było, to panował spokój i nuda, kiedy sytuacja wymagała poruszenia czytelnika, autorka zaraz przedstawiała dawkę czegoś innego. To była naprawdę taka ułożona przygoda.

To była dobra obyczajówka z nutką dramatu, kryminału. Tak było wszystkiego po trochu, ale bardzo zrównoważone, dlatego ta historia moim zdaniem była prawidłowa. Kiedy trzeba było, to panował spokój i nuda, kiedy sytuacja wymagała poruszenia czytelnika, autorka zaraz przedstawiała dawkę czegoś innego. To była naprawdę taka ułożona przygoda.

Rok 1956. Ava Lark z dwunastoletnim synem Lewisem wynajmuje dom w atrakcyjnym miejscu, przedmieściach Bostonu. Jest piękną rozwiedzioną Żydówką i kobietą pracującą. Sąsiedzi okazują się niezbyt życzliwi, a syn Lewis bardzo odczuwa tęsknotę i tęskni za swoim nie obecnym ojcem zaprzyjaźnia się z dziećmi sąsiadki, które nie mają ojca z Jimmym i Rose.
Pewnego dnia Jimmy znika nikt nie wie co się z nim dzieje, czy został porwany? Czy nie żyje. Policja bada tą sprawę po kilku latach porwania chłopca, którego poszukują nadal.
Jest to bardzo poruszająca, prawdziwa historia matki zrozpaczonej zniknięciem swojego ukochanego dziecka chwytająca za serce.
Jest to pierwsza książka z Cyklu Leniwa niedziela, którą przeczytałam.
Bardzo wzruszająca, pełna emocji, uczuć, urocza i na prawdziwych wydarzeniach oparta powieść.

Rok 1956. Ava Lark z dwunastoletnim synem Lewisem wynajmuje dom w atrakcyjnym miejscu, przedmieściach Bostonu. Jest piękną rozwiedzioną Żydówką i kobietą pracującą. Sąsiedzi okazują się niezbyt życzliwi, a syn Lewis bardzo odczuwa tęsknotę i tęskni za swoim nie obecnym ojcem zaprzyjaźnia się z dziećmi sąsiadki, które nie mają ojca z Jimmym i Rose.
Pewnego dnia Jimmy znika...

Ksiazka ma dosc wysokie opinie. I to mnie dziwi. Jest to po prostu typowe babskie czytadlo (Panowie, wybaczcie). Akcja wlecze sie jak flaki z olejem, poznajemy wydarzenia z perspektywy kilku osob- kiedy cos zaczyna sie w koncu dziac, autorka, rach ciach ciach i skacze do kolejnego bohatera. W przypadkach innych powiesci, taki zabieg zdaje egzamin, tutaj to kompletny niewypal.
Bohaterowie sa jacys mdli, nudni. Jedynie Ava ma cos w sobie, ale bardziej na sile. Jesli ktos szuka czegos na ksiazkowego kaca, przy czym za bardzo nie trzeba myslec, ta ksiazka nadaje sie idealnie.

Ksiazka ma dosc wysokie opinie. I to mnie dziwi. Jest to po prostu typowe babskie czytadlo (Panowie, wybaczcie). Akcja wlecze sie jak flaki z olejem, poznajemy wydarzenia z perspektywy kilku osob- kiedy cos zaczyna sie w koncu dziac, autorka, rach ciach ciach i skacze do kolejnego bohatera. W przypadkach innych powiesci, taki zabieg zdaje egzamin, tutaj to kompletny ...

Jak mówi znane przysłowie "Nie oceniaj książki po okładce". Gdy pierwszy raz spojrzałam na powieść Caroline Leavitt, pomyślałam, że to kolejny banalny romans. Jakże się pomyliłam! "Gdzie jesteś, Jimmy?" to piękna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, której akcja toczy się w Ameryce w latach 50-tych dwudziestego wieku. Dokładnie wtedy, gdy świat ogarnia zimnowojenna paranoja. Główna bohaterka, Ava, z całą siłą doświadcza zaściankowej mentalności, jaka panowała wtedy w Stanach. Jest Żydówką, a co gorsza - rozwódką samotnie wychowującą syna. Zniknięcie dziecka sąsiadów na zawsze odmieni losy Avy i jej syna Lewisa. Autorka świetnie nakreśliła portrety psychologiczne bohaterów i znakomicie oddała duszną atmosferę Ameryki w połowie XX wieku. Polecam.

Jak mówi znane przysłowie "Nie oceniaj książki po okładce". Gdy pierwszy raz spojrzałam na powieść Caroline Leavitt, pomyślałam, że to kolejny banalny romans. Jakże się pomyliłam! "Gdzie jesteś, Jimmy?" to piękna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, której akcja toczy się w Ameryce w latach 50-tych dwudziestego wieku. Dokładnie wtedy, gdy świat ogarnia zimnowojenna...

"Świetna" - tak w jednym słowem mogłabym podsumować tą książkę.

W "Gdzie jesteś, Jimmy?" przenosimy się przeszłość, do roku 1956. Poznajemy Ava Lark - rozwiedzioną Żydówkę, która wychowuje 12-letniego syna. Na tamte czasy rozwód był czymś nietypowym, rzadkim, przez co sąsiedzi nie są zbyt życzliwi wobec niej. W ogóle Ava ma ciężkie życie.

W pewnym momencie znika najlepszy przyjaciel Lewisa (syna Avy),tytułowy Jimmy/ Zaczynają się poszukiwania, które nic nie dają, dzięki czemu w drugiej części syn Avy - Lewis i Rose - siostra Jimmiego, zaczynają ponowne poszukiwania.

Na pewno warte uwagi jest zakończenie. Ono jest niespodziewane, inni niż wskazuje na nie fabuła. Coś niesamowitego, bo w początkowej fazie czytania, byłam pewna tego jak historia się skończy. Jednak skończyło się inaczej, dzięki czemu książka zyskała jeszcze większą moją sympatię.

Jak już wspominałam, powieść podzielona jest na dwie części. W pierwszej mamy rok 1956. Poznajemy Avy, jej ciężkie życie, Lewisa oraz Jimmiego i Rose. W tej części znika Jimmi. Część druga zaczyna się mniej więcej połowie książki i dotyczy roku 1963. Lewis jest już dorosły, pracuje. Jednak wciąż męczy go przeszłość. Podobnie jak i Rose.

Jak patrzę na książkę i przypominam sobie uczucie, jakie mi towarzyszyły podczas czytania, to pamiętam smutek. Od początku towarzyszył mi smutek. Bowiem - Ava miała ciężki życie, plusem jest, że się nie poddawała, jednak patrząc na jej perypetie,to wciąż jest mi jej szkoda. Później również smutno było. U dorosłego Lewisa również smutek był obecny. Owszem były chwile szczęścia, pojawiał się u mnie uśmiech na twarzy (szczególnie, gdy już myślałam, że wszystko idzie ku dobremu). Jednak smutek był jakby głównym uczuciem pojawiającym się przy lekturze.

A pisałam już, że zakończenie było genialne? Chyba tak, więc, no przejdę dalej. Ale zakończenia naprawdę było genialne.

Książka skłania również do refleksji. Główną myślą, jaka się pojawiła po lekturze książki było:

NIGDY NIE WIESZ, KTO JAKIM CZŁOWIEKIEM JEST.

Taki banał, bo czy rzeczywiście znamy naszych przyjaciół? Czy wiemy jakie sekrety ukrywają? Czy znamy naszą rodzinę? Czy nawet o sobie wiemy wszystko?

Książkę oczywiście polecam. Bowiem, choć może powodować płacz (warto przed czytaniem to wiedzieć) to przedstawia również walkę z przeciwnościami losu, walkę o swoje szczęście i szczęście swoich najbliższych oraz walkę o poznanie prawdy. I choć pokazuje, że życie bywa ciężkie, to warto walczyć o poprawę swojego bytu oraz zauważać w nim pozytywne aspekty.

Powieść ukazuje również jak ważna jest przeszłość, jakie znaczenie może mieć nasze dzieciństwo na dorosłe życie.

Teraz modne jest pokazywanie siebie jako pana swojego losu, który jeśli chce może wszystko. Tylko nie zawsze może wszystko. Zapominamy również, że czasem musimy powrócić do młodych lat, by móc sobie radzić w dorosłym życiu.

"Świetna" - tak w jednym słowem mogłabym podsumować tą książkę.

W "Gdzie jesteś, Jimmy?" przenosimy się przeszłość, do roku 1956. Poznajemy Ava Lark - rozwiedzioną Żydówkę, która wychowuje 12-letniego syna. Na tamte czasy rozwód był czymś nietypowym, rzadkim, przez co sąsiedzi nie są zbyt życzliwi wobec niej. W ogóle Ava ma ciężkie życie.

W pewnym momencie znika...

Kiedy myślałam, że moja przygoda z serią "Leniwa Niedziela" dobiegła końca, okazało się, że jednak tak nie jest. Więc postanowiłam dać szansę książce, gdyż opis fabuły wydawał mi się interesujący. I tak było w istocie. JEŚLI OCZEKUJESZ CKLIWEGO ROMANSU MÓWIĘ NA WSTĘPIĘ, ŻE ŹLE TRAFILEŚ/AŚ!

PIERWSZA CZĘŚĆ rok 1956
Ava Lark jest piękną kobietą. Na dodatek Żydówką i rozwódką. W Bostonie sąsiedzi nie są zbyt życzliwi. Okazuje się, że połączenie Żydówki i rozwódki nie jest mile widziane. Ava jest także samotną matką, która musi pracować, by utrzymać siebie i syna.
Dwunastoletni Lewis tęskni za ojcem, o rozpad rodziny obwinia matkę. Lewisowi trudno jest pogodzić się z tym, że ojciec już nie wróci. Lewis przyjaźni się z Rose i Jimmy'm, którzy podobnie jak on wychowują się bez ojca.
Pewnego dnia Jimmy znika. W sąsiedztwie wybucha panika i chaos. Wszyscy zaczynają uważniej pilnować swoich dzieci. Pomimo interwencji policji, Jimmy nie odnajduje się.
Dot, matka Rose, bardzo przeżywa zniknięcie syna. Postanawia wyjechać do swojej siostry. Rose nie chce wyjeżdżać i rozstawać się z Lewisem, gdyż tylko on tak naprawdę jest jedyną osobą z którą łączy ją przeszłość. Po wyjeździe Rose, Lewis jest załamany.

CZEŚĆ DRUGA rok 1963
Lewis postanowił zdawać egzamin ponownie. Po zdaniu go wyjeżdża do Madison. Tam podejmuję pracę w pralni, którą później rzuca. Następnie pracuje w szpitalu jako jedyny pielęgniarz w żeńskim składzie. Na początku trudno jest Lewisowi pracować w szpitalu jednak potem jego sytuacja zmienia się - koleżanki są bardziej mu przychylne.
Rose wyjechała od ciotki do Ann Arbor by zostać nauczycielką. Tam poznaje Brady'ego, miłego kolegę, który jej pomaga. Jednakże Rose wkrótce z nim zrywa.
Los ponownie krzyżuje ścieżki bohaterów. Wkrótce wychodzi na jaw prawda o Jimmy'm. Jego kości zostają znalezione w schronie przeciwatomowym, a sąsiad Bob jest ukazany jako winowajca. Rose i Lewis, postanawiają rozwiązać zagadkę do końca. Jednak nie zdają sobie sprawy, że rozwiązanie zagadki może mieć na nich ogromny wpływ...
Książkę pochłonęłam w parę dni. Dużo się dzieję, więc nie ma co narzekać. Po przeczytaniu książki dalej myślę o Jimmy'm , Rose i Lewisie. Zastanawiłam się czemu Jimmy uciekł i kto, lub co skłoniło go do ucieczki. Przeczytawszy książkę, dostałam odpowiedź na swoje pytanie.
Książka Caroline Leavitt jest utrzymana w poważnym klimacie. Na jaw zaczynają wychodzić pewne fakty, które mogą nas wprawić w osłupienie. I główne pytanie "Co to znaczy być matką"? na które każdy z nas osobna musi sobie na nie odpowiedzieć.
Ja mogę tylko polecić. Jeśli lubicie poważne klimaty, znudziły Wam się romanse, to sięgnijcie po tę książkę. NAPRAWDĘ WARTO!!!
P.S "Czasami pewne tajemnice, powinny pozostać tajemnicami. Kiedy zaczynamy je odkrywać, możemy doznać wszelkiego rodzaju wstrząsów. Lepiej zostawić przeszłość za sobą" - Oto co mówi nam książka.

Kiedy myślałam, że moja przygoda z serią "Leniwa Niedziela" dobiegła końca, okazało się, że jednak tak nie jest. Więc postanowiłam dać szansę książce, gdyż opis fabuły wydawał mi się interesujący. I tak było w istocie. JEŚLI OCZEKUJESZ CKLIWEGO ROMANSU MÓWIĘ NA WSTĘPIĘ, ŻE ŹLE TRAFILEŚ/AŚ!

PIERWSZA CZĘŚĆ rok 1956
Ava Lark jest piękną kobietą. Na dodatek Żydówką i rozwódką....

Książka mnie nie zachwyciła, spodziewałam się czegoś ciekawszego. Na początku trudno mi się było w nią wciągnąć, potem jakoś poszło. Druga część lepsza od pierwszej, niestety całość słaba.

Książka mnie nie zachwyciła, spodziewałam się czegoś ciekawszego. Na początku trudno mi się było w nią wciągnąć, potem jakoś poszło. Druga część lepsza od pierwszej, niestety całość słaba.