Prawdziwa historia o życiu w Arabii Saudyjskiej. Książka pokazuje nam jakie zwyczaje - obyczaje panują w tym kraju. Mamy XXI w, a kobiety nadal nic nie znaczą ...poznajemy parę zdarzeń, jakie się wydarzyły.

Prawdziwa historia o życiu w Arabii Saudyjskiej. Książka pokazuje nam jakie zwyczaje - obyczaje panują w tym kraju. Mamy XXI w, a kobiety nadal nic nie znaczą ...poznajemy parę zdarzeń, jakie się wydarzyły.

Przedstawienie prawdziwego życia kobiet w okrutnym świecie niewolnictwa przez mężczyzn.

Przedstawienie prawdziwego życia kobiet w okrutnym świecie niewolnictwa przez mężczyzn.

Zwykłe czytadło, które powtarza w większości znane fakty na temat losu kobiet w Arabii Saudyjskiej. Prosta, powiewająca naiwnością narracja.

Zwykłe czytadło, które powtarza w większości znane fakty na temat losu kobiet w Arabii Saudyjskiej. Prosta, powiewająca naiwnością narracja.

We Francji trwa oburzenie i wściekłość na króla Arabii Saudyjskiej, dla którego zamknięto ogólnodostępną plażę i na rząd, który na to pozwolił pomimo zdecydowanych protestów obywateli, a w Polsce właśnie ukazała się na rynku wydawniczym kolejna książka jego krewniaczki, saudyjskiej księżniczki Sułtany, która ten fenomen pośrednio tłumaczy.
Jej pierwszą opowieść o rodzinie królewskiej, do której należy, spisanej w „Księżniczce”, czytałam dawno temu (w Polsce jej pierwsze wydanie ukazało się w 1994 roku) kierowana ciekawością egzotyki, odmiennych obyczajów i atmosfery dworu królewskiego. Chciałam ujrzeć „od kuchni” niedostępne dla mnie, codzienne życie współczesnych książąt i księżniczek. Poznałam bardzo osobisty świat małej dziewczynki, nastolatki, a potem mężatki i młodej matki, który nie był tak szczęśliwy, jak mogłoby mi się wydawać. Skrajny system patriarchalny wyraźnie piętnował rolę kobiety i ściśle naznaczał oraz wyznaczał jej niskie miejsce w rodzinie i społeczeństwie. Potem ukazały się jeszcze dwie książki – „Córki księżniczki Sułtany” i „W kręgu księżniczki Sułtany”, których już nie czytałam. Sięgnęłam za to po najnowszą, czwartą pozycję, będąc ciekawą, co zmieniło się w Arabii Saudyjskiej i w życiu księżniczki przez te dwadzieścia minionych lat.
I tu byłam bardzo zaskoczona!
Księżniczka Sułtana okazała się zupełnie inną osobą, która przestała skupiać się tylko na sobie i swoim nieszczęśliwym położeniu. To nie tylko kochająca i kochana żona, spełniona matka trójki dzieci, szczęśliwa babcia kilkorga wnucząt, ale również społecznica i altruistka. Kobieta świadoma problemów społecznych swojego kraju i walcząca o prawa kobiet w nim.
Miałam przed sobą jedno z narzędzi służące jej do walki z rodzimym patriarchatem – siłę rozgłosu.
Co nie oznaczało, że nie było w tej książce opowieści o rodzinie królewskiej. Były i to w wielu różnych odsłonach – tych radosnych i tych smutnych. Opowiadanych przez narratorkę osobiście, chociaż piórem jej amerykańskiej przyjaciółki i pisarki. Ten pomysłowy zabieg sprawił, że mogłam poznać styl wypowiedzi bohaterki, jej egzaltowany sposób wysławiania się, charakterystyczne zwroty grzecznościowe i sposób rozmowy z innymi ludźmi, w której dominował szacunek wobec rozmówcy. To była dojrzała, świadoma i odważna kobieta, która swój bunt wobec ojca i egoistycznego brata skierowała przeciw opresyjnemu systemowi wobec kobiet. Mogła wybrać inną drogę, skupiając się wyłącznie na celebrowaniu szczęścia rodzinnego, na gromadzeniu pieniędzy, kupowaniu ubrań i biżuterii oraz pielęgnacji urody tak, jak inne księżniczki z jej rodziny. Jednak zdecydowanie odrzuciła ten styl życia, angażując się w działalność charytatywną na rzecz Saudyjek i cudzoziemek i wykorzystując do tego swoje ogromne możliwości finansowe oraz przychylność męża. Nie potrafiła pogodzić się z tym, że jedno z najbogatszych państw świata jest w pierwszej dziesiątce najostrzejszej nierówności płci połączonej z przemocą, sporządzoną przez ONZ, gdzie „kobiety traktowane są przez całe życie jak dzieci, gdyż nad każdą z nich czuwa opiekun”. Księżniczka znała to z doświadczenia. Żyła w złotej klatce. Miała wszystko oprócz wolności osobistej i społecznej.
By pokazać, jak ważny to problem, przytoczyła dziesięć, tragicznych w swojej wymowie, historii zniewolonych kobiet.
Przypadków drastycznych, sztandarowych i wcale nie tak rzadkich, ukazujących najważniejsze problemy kobiet – utrudniony dostęp do edukacji, obrzezanie, przemoc oraz gwałty w małżeństwie i rodzinie, kara śmierci za „magię” i sadystyczne traktowanie dzieci również na tle seksualnym, także przez własnych ojców, bezkarność mężczyzn-morderców żon i córek. Stąd przejmujące dedykacja w książce. I stąd też rozpaczliwy tytuł, którego sens wyjaśnia jedno z ostatnich zdań narratorki – „Pozostaje jeszcze mnóstwo do zrobienia, a ja, księżniczka, wyleję jeszcze wiele łez”. To dlatego krótka i przyśpieszona historia Arabii Saudyjskiej umieszczona na końcu książki, brzmiała, jak kronika kryminalna. Bo właśanie od tych końcowych rozdziałów zaczęłam czytać tę swoistą formę walki księżniczki. Uważałam, że, aby dobrze zrozumieć opisywany kraj, trzeba posiadać podstawowe informacje o nim, by trafnie zrozumieć kontekst przekazu i ułatwić sobie kojarzenie koligacji rodzinnych.
Dzięki księżniczce Sułtanie, ujrzałam współczesną Arabię Saudyjską ukrytą pod kobiecym welonem (zakrywanie twarzy to wymysł mężczyzn, bo Koran mówi tylko o zakrywaniu włosów) i widzianą oczami kobiety. Przez ostatnie dwadzieścia lat wiele się zmieniło, chociaż zmiany zachodzą bardzo powoli i z silnym oporem mężczyzn. Po pierwsze dlatego, że ich inicjatorkami są kobiety (na szczęście silne, mądre i odważne ze wszystkich warstw społecznych),a po drugie dlatego, że porywają się na tysiącletnie zasady ustanowione przez ich ojców i dziadków, próbując, „ zakwestionować tradycję, która liczy sobie dwa tysiące lat” opartą na silnym patriarchacie, w którym „nie istnieją żadne ustalone reguły obowiązujące kobiety. Wszystkie decyzje dotyczące ich zachowania wciąż pozostają w gestii mężczyzn stojących na czele rodziny. Jeśli są oni wykształceni i przychylnie nastawieni, kobiety mają okazję, by żyć szczęśliwie. Jeśli zaś są niewykształceni i okrutni , kobiety cierpią z powodu ich ignorancji.” Ci ostatni dodatkowo wykorzystują do tego celu religię, wypaczając jej przesłanie, a duchowni pomagają im w tym „opacznie interpretując słowa naszej najświętszej księgi, żeby zmusić kobiety do uległości” – z goryczą zauważa księżniczka Sułtana. Tę przejściowość zmian najlepiej tłumaczy absurdalny kontrast zdań, jakimi opisuje swój kraj – „Mieszkam w kraju, w którym kobiety mogą wspiąć się na szczyty kariery zawodowej i żyć w szczęśliwym związku małżeńskim” i „Mieszkam w kraju, w którym wiele kobiet spędza całe życie za murami domu i nie może podjąć najprostszej osobistej decyzji”. Mieszka w w kraju, którego król przyjeżdża na Riwierę Francuską, odgradzając się betonem od protestujących Francuzów, a ich rząd odkłada na bok zasady demokracji i jednocześnie krewny króla rozdaje 32 mld dolarów na cele dobroczynne, tym na Francuzów. Dzięki tej opowieści wiem, że takie absurdy są możliwe.
Podejrzewam, że księżniczka Sułtana za następne kilkanaście lub kilkadziesiąt lat, u schyłku swojego życia, zda kolejną relację ze swoich poczynań i ich skutków.
Życzę jej siły, wytrwałości i determinacji!
http://naostrzuksiazki.pl/

We Francji trwa oburzenie i wściekłość na króla Arabii Saudyjskiej, dla którego zamknięto ogólnodostępną plażę i na rząd, który na to pozwolił pomimo zdecydowanych protestów obywateli, a w Polsce właśnie ukazała się na rynku wydawniczym kolejna książka jego krewniaczki, saudyjskiej księżniczki Sułtany, która ten fenomen pośrednio tłumaczy.
Jej pierwszą opowieść o...

Gdy książka trafiła w moje ręce to nie wiedziałam, że to jest czwarta część. Nie przeszkadza to jednak w czytaniu, ponieważ jest krótkie wprowadzenie i nawiązanie do poprzednich części. Nie mniej jednak tematyka tragicznej sytuacji kobiet w krajach islamskich, obojętnie czy są to proste kobiety czy też córki książęcego rodu, trochę mi się już przejadła. Współczuję im z całego serca i jednocześnie cieszę się, że urodziłam się w cywilizowanym kraju. Chociaż znam kilku panów, którym takie zasady jak w Arabii Saudyjskiej bardzo by odpowiadały. Mam nadzieję, że kiedyś uda im się całkowicie uniezależnić od mężczyzn.

Gdy książka trafiła w moje ręce to nie wiedziałam, że to jest czwarta część. Nie przeszkadza to jednak w czytaniu, ponieważ jest krótkie wprowadzenie i nawiązanie do poprzednich części. Nie mniej jednak tematyka tragicznej sytuacji kobiet w krajach islamskich, obojętnie czy są to proste kobiety czy też córki książęcego rodu, trochę mi się już przejadła. Współczuję im z...

Dobra, szczera, ale bez rewelacji- miejscami nudna.

Dobra, szczera, ale bez rewelacji- miejscami nudna.

Całe wieki temu przeczytałam 3 tomy "Księżniczki" i wpadłam w zachwyt. Było to tak dawno, że nie jestem w stanie ocenić, czy ta książka tak bardzo odbiega od pierwszych 3 tomów czy to ja mam już inny czytelniczy gust. Pewnie jedno i drugie... Książka ciekawa, ale nie zachwyca.

Całe wieki temu przeczytałam 3 tomy "Księżniczki" i wpadłam w zachwyt. Było to tak dawno, że nie jestem w stanie ocenić, czy ta książka tak bardzo odbiega od pierwszych 3 tomów czy to ja mam już inny czytelniczy gust. Pewnie jedno i drugie... Książka ciekawa, ale nie zachwyca.

„Łzy księżniczki” to czwarta opowieść o Sułtanie, z królewskiej rodziny z Arabii Saudyjskiej. Sułtana, od dzieciństwa niepokorna nie chciała się podporządkować męskiej kontroli nad kobietami. Już będąc małą dziewczynką wiedziała że to nie jest w porządku że mężczyzna jest właścicielem kobiety, że kobieta bez mężczyzny nie może nigdzie wyjść, że kobietom nie należy się edukacja. Teraz Sułtana jest dorosłą kobietą i mimo że sytuacja kobiet w Arabii Saudyjskiej zmieniła się od czasów jej dzieciństwa to wciąż nie są one wolne w tym kraju. Księżniczka przy pomocy innych dzielnych kobiet stara się pomagać na ile to możliwe, niestety nie każdej kobiecie jest w stanie pomóc, nie każdą kobietę jest w stanie uratować mimo posiadanych środków i większych możliwości niż inni. Sama miała szczęście poślubić mężczyznę którego pokochała i który jest otwarty na sprawy kobiet Arabii Saudyjskiej. Ma trójkę wspaniałych dzieci mimo że córkom, kompletnie różnym zajęło trochę czasu, żeby się nawzajem zrozumieć. Myślę, że Sułtana do końca swoich dni nie ustanie w walce o prawa kobiet w swoim kraju. Ta wspaniała kobieta może być przykładem dla kobiet na całym świecie, zrobiła wiele dobrego mimo że czasem podejmowała ogromne ryzyko. Historie kobiet przedstawione w tej powieści są przerażające i niewyobrażalne, mimo że zmiany następują to są one bardzo powolne i myślę że potrzeba jeszcze wiele lat pracy aby kobiety w tym kraju mogły żyć i czuć się bezpiecznie. Na szczęście następne pokolenia kobiet coraz bardziej świadome swoich praw podejmują się walki o lepszy byt dla swoich dzieci o nowy i bezpieczny dla nich świat. Najwspanialszą i najbardziej uroczą bohaterką tej książki a jednocześnie bardzo mądrą jest wnuczka Sułtany, Mała Sułtana. Dziewczynka mimo młodego wieku, siedem lat, jest nad wyraz dojrzała i świadoma różnic społecznych w swoim kraju stara się pomóc biedniejszym od siebie. Łzy wzruszenia stawały mi w oczach gdy czytałam jak mądra jest ta dziewczynka i jak niejednokrotnie potrafiła zawstydzić dorosłych. Książka jest z 2014 r. więc nie jest najnowsza jeżeli możecie mi polecić jakąś inną lekturę dotyczącą kobiet w Arabii Saudyjskiej, bardziej aktualną, proszę dajcie znać. Polecam „ Łzy księżniczki” Którą mimo trudnego tematu czyta się bardzo szybko i jest w bardzo ciekawy sposób napisana. Po przeczytaniu tej książki po raz kolejny cieszę się że się urodziłam w Europie.

„Łzy księżniczki” to czwarta opowieść o Sułtanie, z królewskiej rodziny z Arabii Saudyjskiej. Sułtana, od dzieciństwa niepokorna nie chciała się podporządkować męskiej kontroli nad kobietami. Już będąc małą dziewczynką wiedziała że to nie jest w porządku że mężczyzna jest właścicielem kobiety, że kobieta bez mężczyzny nie może nigdzie wyjść, że kobietom nie należy się...

Księżniczka Sułtana powraca, by przy pomocy swojej amerykańskiej przyjaciółki Jean Sasson nakreślić sytuacje współczesnych arabskich kobiet. Chyba żaden poprzedni tom nie był tak nastawiony na kobiety oraz próby niesienia im pomocy co ten.

"Jeśli nie jestem na tyle wolna, by ocalić choć jedno życie, to życie niewiele dla mnie znaczy."

"Łzy księżniczki" poprzedza wstęp, w którym Sułtana pokrótce sięga pamięcią do swojego dzieciństwa oraz młodości, a także wylicza liczne prawne oraz społeczne ograniczenia, które od lat uprzykrzają i utrudniają życie kobietom w jej królestwie. Pomimo licznych modernizacji wciąż obowiązywały prawa wywodzące się z okresu średniowiecza, choć dokonały się pewne postępy na polu edukacji dziewczynek.

Zanim Sułtana przedstawi nam historię wybranych dziesięciu kobiet, opowiada nam o zmianach jakie zaszły w jej życiu osobistym oraz o najbliższych członkach swojej rodziny. Niepokorna Maha zamieszkała na stałe w Londynie, gdzie samodzielnie może prowadzić samochód i równie swobodnie się ubierać, a co za tym idzie dosyć niechętnie i rzadko odwiedza Arabię Saudyjską. Drobna i niemalże fanatycznie religijna Amani wyszła za mąż i urodziła synka, co zdawało się spełnieniem jej jedynych pragnień. Na szczęście do czasu. Zaś pierworodny Abdullach okazał się nie tylko wspaniałym ojcem oraz mężem, ale także wyrozumiałym mężczyzną, któremu nieobojętne były losy ciemiężonych kobiet. Sułtana nie ustała w próbach niesienia pomocy potrzebującym, co zaowocowało znajomością z doktor Miną oraz pracownicą opieki społecznej Nadią, z którymi wkrótce się zaprzyjaźniła, niosąc wspólnie pomoc.

Ciężko sobie wyobrazić niemożebne bogactwo Saudów oraz liczącą blisko piętnaście tysięcy osób rodzinę królewską. Ciężko sobie wyobrazić władzę policji religijnej oraz mężczyzn mianowanych na opiekunów prawnych nawet dojrzałych kobiet. Ciężko sobie wyobrazić, że Koran i jego interpretacje stanowią jedyną konstytucję w Arabii Saudyjskiej. Ciężko sobie wyobrazić tak bolesne i uwłaczające ograniczenie wolności osobistej, które stało się udziałem milinów kobiet. A jeszcze ciężej wyobrazić sobie cierpienie kobiet i dzieci takich jak Dalal, Fatima czy nieodżałowana Amal, nad której losem sama gorzko zapłakałam. Moja wyobraźnia nie jest w stanie ogarnąć drogi przez mękę, którą przeszła ta zaledwie pięcioletnia dziewczynka, zanim znalazła ukojenie w ramionach śmierci i tego, że jej oprawca, mianujący się dumnie ojcem oraz samozwańczym duchownym nie poniósł w zasadzie żadnej kary. Dlatego może za przykładem księżniczki Sułtany powinnyśmy stając przed lustrem powtarzać: "Ana Amal" - "Jestem Amal", by nie zapominać o zbrodniach popełnionym przeciwko bezbronnym kobietom i dzieciom, dziękując jednocześnie losowi za życie w wolnej Europie.

Księżniczka Sułtana powraca, by przy pomocy swojej amerykańskiej przyjaciółki Jean Sasson nakreślić sytuacje współczesnych arabskich kobiet. Chyba żaden poprzedni tom nie był tak nastawiony na kobiety oraz próby niesienia im pomocy co ten.

"Jeśli nie jestem na tyle wolna, by ocalić choć jedno życie, to życie niewiele dla mnie znaczy."

"Łzy księżniczki" poprzedza wstęp, w...

Po książkę Jean Sasson sięgnęłam po urlopie, który spędziłam w ZEA, kiedy chciałam przeczytać jak najwięcej o tym co widziałam w realnym świecie. Liczyłam na coś nowego, ale niestety kolokwialnie mówiąc mamy odgrzewane kotlety. Historia arabskiej księżniczki, która mimo, że ma wspaniałego męża w ukryciu opowiada losy swojego życia autorce, która jest jej przyjaciółką. To już czwarta książka o losach Sułtany i jej rodziny. Tym razem dostajemy historię kobiet, które stanęły na drodze księżniczki i zostały przez nią cudownie ocalone. O ile los tych kobiet jest przejmujący i podejrzewam, że wiele było takich przypadków w rzeczywistości to jednak sposób w jaki zostały przedstawione zostawia wiele do życzenia. Naiwna narracja i sposób pisania autorki nie zachęca do lektury. Szkoda :-(

Po książkę Jean Sasson sięgnęłam po urlopie, który spędziłam w ZEA, kiedy chciałam przeczytać jak najwięcej o tym co widziałam w realnym świecie. Liczyłam na coś nowego, ale niestety kolokwialnie mówiąc mamy odgrzewane kotlety. Historia arabskiej księżniczki, która mimo, że ma wspaniałego męża w ukryciu opowiada losy swojego życia autorce, która jest jej przyjaciółką. To...