Niesamowita książka. Jakimś cudem nie czytałem jej wcześniej. Dziwne. Dobrze się jednak stało, bo teraz mogłem szerzej ją zrozumieć. I wyłapać niuanse, których wcześniej bym nie mógł. A jest co rozumieć. Powieść jest wielowątkowa, trzeba być skupionym, żeby wszystko się zgadzało. Ale chyba najpiękniejsze jest to, że każdy może wynieść z niej coś innego. Ja zacząłem zauważać dziwne koincydencje. Może Woland jednak nie odszedł na całego. Moja córka, Helena (na bazie Heleny Bułhakow stworzył swoją bohaterkę) Małgorzata (wiadomo) urodziła się zaraz po wiosennej pełni. Przypadek? Mam nadzieję. Od wczoraj też mój czarny kot patrzy na mnie jakoś inaczej. A rano do michy powoli coś szedł. Z wyniosłością nieprzystającą do dachowca. Dopiero jak mu powiedziałem, że to jesiotr pierwszej świeżości, zaczął jeść.
Słuchałem audiobooka. Olbrzymi plus za interpretację p. Gosztyły. Można by rzec: Mistrz czytał Mistrza.
Polecam z całego serca.

Niesamowita książka. Jakimś cudem nie czytałem jej wcześniej. Dziwne. Dobrze się jednak stało, bo teraz mogłem szerzej ją zrozumieć. I wyłapać niuanse, których wcześniej bym nie mógł. A jest co rozumieć. Powieść jest wielowątkowa, trzeba być skupionym, żeby wszystko się zgadzało. Ale chyba najpiękniejsze jest to, że każdy może wynieść z niej coś innego. Ja zacząłem zauważać...