Ta książka to nie tylko piękna okładka, która od razu rzuca się w oczy. Mamy tu o wiele więcej!
Magdalena Knedler kolejny raz oczarowała mnie swoją opowieścią. Tym razem na warsztat wzięła mit o Medei, ale akcję osadziła nie w starożytnej Grecji, a na ziemiach Dolnego Śląska z początku XX wieku.
Książka ma dla mnie klimat jak z gotyckiej powieści, tajemnicza wyspa, stare zamczysko i atmosfera nieuchronnie zbliżającej się tragedii.
Mada to dziewczyna, której los nie oszczędzał, od dziecka zdana wyłącznie na siebie, żyje w biedzie i samotności. By zawalczyć o lepsze życie podejmuje pracę na owianej złą sławą Wyspie Wisielców. Niestety każdy kolejny krok i podjęta przez nią decyzja prowadzą do dramatycznych wydarzeń. Jak w greckiej tragedii - los ma na wszystko swój plan i nie da się go oszukać.

Książkę czyta się jednym tchem, ma w sobie coś tajemniczego i hipnotyzującego. Jest przesycona bólem i smutkiem, pełna melancholii i tajemniczości. Nawiązania do mitu o Medei, na które natrafiamy podczas czytania są idelanie wyważone. Nie jest to typowy retelling, a niezależna historia, która czerpie inspiracje z greckiej mitologii.

Osobiście bardzo poruszył mnie wątek macierzystwa, mocna przeżyłam niektóre momenty i naprawdę ciężko było mi wyobrazić sobie, co mogła czuć bohaterka.

To będzie zdecydowanie jedna z lepszych książek tego roku, a co więcej w czerwcu ma pojawić się kolejny tom histori o Medei. Ja już nie mogę doczekać się premiery!

Ta książka to nie tylko piękna okładka, która od razu rzuca się w oczy. Mamy tu o wiele więcej!
Magdalena Knedler kolejny raz oczarowała mnie swoją opowieścią. Tym razem na warsztat wzięła mit o Medei, ale akcję osadziła nie w starożytnej Grecji, a na ziemiach Dolnego Śląska z początku XX wieku.
Książka ma dla mnie klimat jak z gotyckiej powieści, tajemnicza wyspa, stare...