Duże rozczarowanie. Przeczytałam tę książkę, bo podobała mi się poprzednia powieść tego autora. Jednak gdy zaczęłam czytać "Krzycz! Teraz!" miałam wrażenie, że autor niestety się powtarza. Nie tylko jeśli chodzi o cechy głównej postaci, ale tło, np. epizody dotyczące rodziców. Miłosz, główny bohater, chyba mocno bazuje na doświadczeniach samego autora, ale "maski" są dziurawe i można rozpoznać postacie z polonistyki czy dziennikarskiego światka lat 70. Myślę, że autor załatwia w ten sposób jakieś środowiskowe porachunki. Jak sądzę, spis erotycznych doświadczeń również jest z życia wzięty, ale niektóre imiona zmieniono nieudolnie albo wcale. W tym przypadku opowiedziana historia bardzo przypomina rzeczywistość, ale czy jest dobrze opowiedziana? Nie sądzę. Erotyczne fragmenty są po prostu żenujące, a wulgarny język niestety jest chamski (chociaż Miłosz/autor uważają inaczej). Duży niesmak. Bohater powieści ma poczucie zmarnowanego życia, a także braku talentu, a może raczej ma świadomość niedostatecznie dużego talentu. Po co o tym czytać kolejny raz? Więcej samokrytycyzmu, mniej ekshibicjonizmu.

Duże rozczarowanie. Przeczytałam tę książkę, bo podobała mi się poprzednia powieść tego autora. Jednak gdy zaczęłam czytać "Krzycz! Teraz!" miałam wrażenie, że autor niestety się powtarza. Nie tylko jeśli chodzi o cechy głównej postaci, ale tło, np. epizody dotyczące rodziców. Miłosz, główny bohater, chyba mocno bazuje na doświadczeniach samego autora, ale "maski" są...