Ta książka to piękna interpretacja Eneidy Wergiliusza (Eneida (łac. Aeneis) – rzymski poemat epicki, napisany heksametrem przez Publiusza Wergiliusza Marona, opiewający w 12 księgach o łącznym rozmiarze 9892 wierszy dzieje Trojańczyka Eneasza, legendarnego protoplasty Rzymian.
I choć Eneasz i jego syn Asakaniusz są tutaj ważnymi postaciami, to jednak główną rolę odgrywa Dydona i historia z jej perspektywy oraz dwóch rzymskich bogiń, Junony i Wenus, które przez swoje ingerencje, zdrowo w tej historii namieszały.
Dydona to niezwykle silna i nietuzinkowa kobieta, która podstępem podbiła ziemię na Afrykańskim wybrzeżu, dla swojego ludu - Fenicjan i założyła Kartaginę. Pewnego dnia do brzegu przybywają cudzoziemcy, którzy uciekli spod Troi, w tym sławny bohater - Eneasz.
I tutaj historia Dydony, która w oryginale Eneidy zakochała się w Eneaszu i popełniła samobójstwo, kiedy ją porzucił i ruszył do Rzymu w celu spełnienia przepowiedni, nie biegnie jak w oryginale. Autorka serwuje nam całkowicie inną wersję tych wydarzeń, choć nie mniej prawdopodobną.
Bardzo podobała mi się ta książka, a zwłaszcza język, gdzie jak pisała autorka starała się inspirować oryginalną Eneidą
i wplotła tu nawet oryginalne cytaty. Zapewniam Was że jak już po nią sięgnięcie, to nie będzie mogli jej odłożyć ❤️.
Polecam każdemu fanowi starożytności, rzymskich mitów i silnych kobiet. To historia którą każdy powinien przeczytać!

Ta książka to piękna interpretacja Eneidy Wergiliusza (Eneida (łac. Aeneis) – rzymski poemat epicki, napisany heksametrem przez Publiusza Wergiliusza Marona, opiewający w 12 księgach o łącznym rozmiarze 9892 wierszy dzieje Trojańczyka Eneasza, legendarnego protoplasty Rzymian.
I choć Eneasz i jego syn Asakaniusz są tutaj ważnymi postaciami, to jednak główną rolę odgrywa...