#emanuelskórka @anialion131159 #współpracabarterowa z @wydawnictwozen #recenzja
Gdy czytałam tą ksiazeczkę mojej prawie sześciolatce,słuchała jej w niezwykłym skupieniu,tuląc swojego pluszaka i nie odzywając się ani jednym słowem.A to u niej odmiana bo zawsze zadaje wiele pytań podczas czytania.Dopiero na koniec,gdy zamknęłam książkę padło z jej ust stwierdzenie:"smutna ta historia....ale na szczęście wszyscy uratowani"....
Ośmioletni Emanuel mieszka z bardzo chorą mamą.Gdy zaczyna brakować pieniędzy,chłopiec wymyka się z domu i gra na ulicy na skrzypcach które są pamiątką po ukochanym dziaduniu.Trochę za duże...ale to nieważne.. Ze strun oprócz melodi chlopiec uwalnia emocje buzujące w jego małym serduszku.Ktoś wrzuci monetę,ktoś dobre słowo a piekarz poratuje pieczywem.Do szkoły zazwyczaj się spóźnia,dzienniczek pęka od uwag,nauczycielka krzyczy,koledzy dokuczają..Ech.Pewnego dnia zauroczony muzyką Emanuela mały chłopiec,zatrzymuje się wraz z Tatą przy ulicznym muzyku i....I wtedy życie chłopca i jego mamy zmienia się i nabiera kolorów.Ale nic więcej Wam nie zdradzę.Sami się przekonajcie.
Książeczka jest bardzo wzruszająca.Uczy empatii,wrażliwości i zwyczajnej życzliwości względem każdego człowieka.Pokazuje jak wiele można udźwignąć na kilkuletnich barkach kierując się miłością,troską i dobrocią.Ten kilkulatek radził sobie jak umiał,nie zrażał się i nie poddawał.Kochał mamę i wszystko robił z myślą o niej.Marzenia miał..na razie odłożone na bok,na potem.Teraz miał inną misję..Książeczka jest w dosyć intrygujący sposób zilustrowana,bure,pozbawione kolorów obrazki niezbyt przyciągają....ale dopiero zagłębiając się w tę historię odkrywamy dlaczego są właśnie takie.Ponadto książeczkę możemy czytać również w języku angielskim co jest fajną i pomocną opcją.Szczerze polecam tą historię Wam i waszym dzieciom.🎻🎻🎻
@anatomiaemocji #czytamzemocjamidzieciom

#emanuelskórka @anialion131159 #współpracabarterowa z @wydawnictwozen #recenzja
Gdy czytałam tą ksiazeczkę mojej prawie sześciolatce,słuchała jej w niezwykłym skupieniu,tuląc swojego pluszaka i nie odzywając się ani jednym słowem.A to u niej odmiana bo zawsze zadaje wiele pytań podczas czytania.Dopiero na koniec,gdy zamknęłam książkę padło z jej ust...