Już na pierwszej stronie pada określenie „wujaszek Führer”. Potem pojawia się „wujaszek Adi”. Dwa słowa budzące grozę patrząc na to co ten „wujaszek” zaoferował światu. Jednak musimy pamiętać, że wszystko jest opisane oczami dwunastoletniej dziewczynki, która była córką czołowej postaci w III Rzeszy. Rozdziały były krótkie. Jeden rozdział opisywał jeden rok począwszy od 1936. Przeplatały się z opowieściami z bunkra Adolfa Hitlera, dziesięć dni. Bardzo ciekawe spojrzenie. Historie przedstawiające codzienność, ale też wzmianki o chorej ideologii, jednak nie na tym skupiała się książka. Tłumaczenie Magdy Goebbels w liście na końcu książki doskonale pokazuje obłęd nazistowskiej propagandy, nazistowskiego myślenia. Zabiera ze sobą dzieci, bo nie chce ich narażać na życie, które nadejdzie, a Bóg na pewno jej to wybaczy. Koszmar. Helga Goebbels jak na swój wiek miała trafne spostrzeżenia i była inteligentną dziewczynką. Myślę, że warto zapoznać się z tą historią.

Już na pierwszej stronie pada określenie „wujaszek Führer”. Potem pojawia się „wujaszek Adi”. Dwa słowa budzące grozę patrząc na to co ten „wujaszek” zaoferował światu. Jednak musimy pamiętać, że wszystko jest opisane oczami dwunastoletniej dziewczynki, która była córką czołowej postaci w III Rzeszy. Rozdziały były krótkie. Jeden rozdział opisywał jeden rok począwszy od...