Muszę napisać, że jestem trochę rozczarowana tą częścią. I nie chodzi mi tutaj o Macie. Ta laska to petarda to na pewno. Liczyłam jednak, że może będą jakieś flash-backi z początku ich związku :) byłam ciekawa ich mieszanki wybuchowej :) i szczerze napiszę, że rozumiem dylematy Macie z początku czy urodzić dziecko...trudno przejść z dość rozpieszczonej osoby do odpowiedzialnej matki. Jednak to zwlekanie z powiedzeniem tych wieści Dodgerowi...eh...i dziwię się jej niepewności..wiedziała, że D. ciągle ją kocha. Chyba jak żaden z braci Brooks. :) ich kłótnie miały w sobie emocje, co bardzo mi się podobało, bo poprzednia część z Turnerem była dosyć spokojna. A całe podejście Dodgera nie tylko do rodzicielstwa, ale również do zdobycia Macie na zawsze - cudowne i pełne sprytu!!! :) i chociaż też bym się wkurzyła jak M. po wiadomości, że to on kupił ich dom to jego wytłumaczenie było zwalające z nóg :) dodajmy jego zdenerwowanie w czasie badań i porodu...nie spodziewałam się za to, że Macie będzie taka spokojna :) jeśli chodzi o Danę...na początku nie za bardzo kupowałam tej nienawiści M. ale chyba byłam tak naiwna jak D. :( sam epilog był słodki i te oświadczyny na śpioszkach syna...no piękne.

Muszę napisać, że jestem trochę rozczarowana tą częścią. I nie chodzi mi tutaj o Macie. Ta laska to petarda to na pewno. Liczyłam jednak, że może będą jakieś flash-backi z początku ich związku :) byłam ciekawa ich mieszanki wybuchowej :) i szczerze napiszę, że rozumiem dylematy Macie z początku czy urodzić dziecko...trudno przejść z dość rozpieszczonej osoby do...