W trakcie lektury miałam mieszane uczucia. Tym razem jednak to dobrze, bo oznacza to, że cały czas coś się działo. Nie tylko w sensie fabuły, ale i w moich odczuciach. Te zmieniały się wraz ze zmianami zachodzącymi w bohaterze, w jego podejściu do życia.
Niby to nieco zwariowana opowieść (zwariowana, bo kto to widział japońskiego kitsune szalejącego w Kielcach), ale ma drugie dno. Bogata w wydarzenia noc niesie ze sobą nie tylko niezwykłe spotkania, ale i zadaje poważne pytania o nasze tu i teraz, o naszą rzeczywistość, o marzenia, przyszłość.
Autor prowadzi czytelnika przez czas i przestrzeń bardzo sprawnie, w ciekawy sposób i plastycznym językiem, pozwalającym poczuć zimowy klimat swojskiego podwórka zmieszanego z odległą egzotyką i sprawnie tkaną magią iluzji.

Pewna refleksja mi się jednak nasunęła w trakcie czytania - gdzie podziały się nasze rodzime demony? Na magicznej świętokrzyskiej ziemi panoszy się przybysz z drugiego końca świata, a nasze demony nie istnieją. Trochę szkoda.

W trakcie lektury miałam mieszane uczucia. Tym razem jednak to dobrze, bo oznacza to, że cały czas coś się działo. Nie tylko w sensie fabuły, ale i w moich odczuciach. Te zmieniały się wraz ze zmianami zachodzącymi w bohaterze, w jego podejściu do życia.
Niby to nieco zwariowana opowieść (zwariowana, bo kto to widział japońskiego kitsune szalejącego w Kielcach), ale ma...