Cuda i Dziwy Mistrza Haxerlina

Książka Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina chciałem przeczytać już wcześniej za sprawą opowiadania jakie kiedyś czytałem, które spodobało mi się. Oczekiwania miałem takie, aby otrzymać dobrą i pełną humoru lekturę. Z drugiej strony były obawy co otrzymam naprawdę i jak wypadnie książka po przeczytaniu. Mimo wszystko zaciekawiony postanowiłem dać szansę i zabrałem się do czytania.
Podróżujący swoim wozem Mistrz Haxerlin sprzedaje z pozoru różnego rodzaju artefakty, alchemiczne i magiczne przedmioty. Pośród swoich wypraw spotyka na swojej drodze demony, bandytów, szaleńców i wplątuje się w niebezpieczne przygody. Wykorzystując swoje obserwacje i metody próbuje przeżyć spotkania z wrogiem i wyjść cało z opresji. Jednak nie wszystko idzie niekiedy tak jak powinno być i kłopoty same przychodzą do niego w niespodziewanym momencie.

Książka składa się z opowiadań połączonych ze sobą osobą mistrza Haxerlina, który podróżując ze swoim wozem nie wie kiedy spodziewać się najgorszego. Historie zawarte tutaj są różne i ciekawe. Główny bohater zawsze wplątuje się w kłopoty lub kłopoty same do niego przychodzą za sprawą jego słabości do hazardu i tego konsekwencji. Nieraz nie mający wyboru musi podjąć się sprawy, od której chciałby trzymać się z daleka, bo niezbyt ładnie pachnie politycznymi intrygami. Jednak los bywa przewrotny i nieraz musi wykorzystać swój spryt, aby ujść z życiem z kłopotów w jakie wpadł. Książka rozpoczyna się historią o łatwym zarobku, oszustwie i kłopotach w jakie wpadają bohaterowie. Później dostajemy opowieść o monopolistach, niezwykłej chorobie, na którą zapadają najważniejsze osoby w pewnym mieście. Poznajemy demona w postaci dziecka i jego narzekania na swój los. Brutalnego barbarzyńcy wyruszającego na łowy i przyłączającego się siłą do Haxerlina. Oprócz tego mamy dawnego kolegę za studiów ogarniętego szaleństwem. Przekrój opowiadań jest szeroki, ale najważniejsze w nich jest przygoda, dawka humoru i niebezpieczeństwo czyhające na bohatera. Każda historia jest wciągająca i bawiłem się podczas czytania świetnie czytając kolejne przygody Haxerlina.

Bohaterem jest oszust, kombinator i spryciarz, który chce zarobić na wszystkim. Potrafi wcisnąć zwyczajną rzecz zachwalając jej czarodziejskie właściwości. Dlatego często obawia się czy ktoś nie pozna jego samego i za sprawą swoich oszustw nie przyjdzie mu zapłacić sporej ceny. Mistrz Haxerline, bo o nim mowa, jest postacią spryciarza, który wciśnie wszystkim co tylko ma u siebie. Jednak nie jest prawdziwym magiem lub alchemikiem za jakiego chce uchodzić. Często wpadając w kłopoty chce dać drapaka i rzucić się do ucieczki. Przyparty do muru próbuje znaleźć drogę do wyjścia z opresji w jakie wpadł i uratować własne życie. Dzięki sprytowi, perswazji i manipulacji często udaje mu się wybrnąć z niebezpiecznych sytuacji. Jego sylwetkę autor nakreślił pod względem psychologicznym świetnie. Pomimo tego czym zajmuje się można go polubić od pierwszej chwili, poczuć sympatie i kibicować mu w czasie zagrożenia, aby wyszedł cało z kłopotów w jakie wpadł. Oprócz niego podobała mi się postać Thuza, zamkniętego w ciele dziecka potężnego demona, który podróżuje z Haxerlinem i staje się motorem wielu zabawnych sytuacji. Wykreowana bardzo dobrze, ciekawa i sympatyczna mimo wszystko, którą z łatwością można polubić. W książce autor stworzył różnego rodzaju bohaterów na drugim i trzecim planie, którzy pojawiają się jak jest potrzeba i odgrywają rolę jaka została dla nich przewidziana przez niego. Niektóre daje się polubić, inne po poznaniu robią mroczne wrażenie. Jednak nie dostałem tutaj papierowych bohaterów tylko posiadających głębie i wyrazistych mimo woli. Każda z nich jest zarysowana bardzo dobrze, wzbudza ciekawość i można je polubić, a nawet do niektórych poczuć nic sympatii. Wpływ na to ma brak podziału na złych i dobrych, ale każda z postaci nosi w sobie różne odcienie szarości. Relacje pomiędzy bohaterami są przedstawione świetnie i interakcje nieraz bywają zabawne. Dialogi zawierają humor, są dobrze napisane i wciągające.

Książka Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina jest połączeniem fantasy i humoru, który jest obecny przez cały czas czytania. Każda z historii zawiera luźne podejście do przedstawionych przygód bohatera, gdzie gagi sytuacyjne i zabawne momenty pojawiają się nieraz współgrając z niebezpiecznymi przygodami Haxerlina. Cieszy mnie nawet nawiązanie do mitologii Lovecrafta i bardzo lubię odkrywać takie luźne odniesienia do popkultury . Historie zawarte w książce czyta się bez żadnych problemów lub zatrzymywania się. Każda z nich tworzy tak naprawdę odrębną całość, bo jesteśmy przerzucani z jednego miejsca na drugie i akcja dzieje się w innych częściach stworzonego świata. Wszystkie opowieści łączy osoba mistrza Haxerlina i jego niebezpiecznych przygód. Autor stworzył kolejna ciekawa postać w postaci Thuza. Zaklętego w dziecku demona, który musi odnaleźć się w nowej sytuacji i znaleźć sposób na powrót do swojej poprzedniej postaci. Szkoda, ze po kilku historiach z duetem autor postanowił w ostatniej opowieści pozbyć się dzieciaka, bo go polubiłem i chciałbym przeczytać więcej historii z nim oraz Haxerlinem w roli głównej. Przygody dotyczą nie tylko kłopotów w mijanych miejscach, ale mamy wyprawy do podziemi, gdzie czułem się jakbym grał w grę komputerową, w której zwiedzamy podziemia, zdobywamy skarby i likwidujemy wrogów w humorystycznej odsłonie. Oprócz tego dostałem przezabawną opowieść z duchem w roli głównej, która mnie bawiła mnie przez cały czas. Autor stworzył świat, gdzie nieraz w przerysowany sposób przedstawia przygody, kłopoty i niebezpieczeństwa zapewniając mi zabawę przez cały czas podczas czytania.
Książka Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina jak na debiut książkowy wypada bardzo ciekawie i mimo pewnych niuansów jakie mają debiuty czyta się świetnie. Za sprawą szybkiej akcji nie zwalniającej ani na chwilę i wydarzeń toczących się w szybkim tempie. Dlatego nie nudziłem się podczas czytania, a humor sprawił, że bawiłem się znakomicie. Na pewno wpływ ma na to bohater, który kombinacją i chęci zysku wplątuje się w kłopoty, z których musi się wykaraskać za wszelką cenę tworzy przy tym nieraz zabawne sytuacje. Dochodzi do tego niebezpieczeństwo i różnego rodzaju przygody okraszone humorem, które bawią. Same historie zostały napisane w lekki, przystępny, przyjazny i przyjemny sposób przez autora. Często przedstawione z przymrużeniem oka. Ukazane zostały nieraz w krzywym zwierciadle, z ironią i dawką humorem. Sięgając po książkę miałem za sobą jedno z opowiadań jakie kiedyś czytałem z mistrzem Haxerlinem w roli głównej. Dzięki temu chciałem przeczytać książkę i przekonać się jak wypadnie. Jestem zadowolony z tego co dostałem, bo otrzymałem humorystyczne fantasy, ciekawe i wciągające, przy którym miło spędziłem czas. Chętnie zabiorę się za kolejna książkę z mistrzem Haxerlinem jak będę miał tylko możliwość, bo Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina spodobały mi się bardzo. Książka dla miłośnika fantasy w wydaniu humorystycznym i dla każdego kto chce przeczytać dobrą powieść fantasy.

Książka Cuda i dziwy Mistrza Haxerlina chciałem przeczytać już wcześniej za sprawą opowiadania jakie kiedyś czytałem, które spodobało mi się. Oczekiwania miałem takie, aby otrzymać dobrą i pełną humoru lekturę. Z drugiej strony były obawy co otrzymam naprawdę i jak wypadnie książka po przeczytaniu. Mimo wszystko zaciekawiony postanowiłem dać szansę i zabrałem się do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To naprawdę świetna książka, uśmiałem się do łez i polecam ją gorąco każdemu. Nie pamiętam, kiedy ostatnio książka dała mi tyle radochy, żona patrzyła na mnie podejrzliwie, kiedy zaśmiewałem się w głos do komputera.
A swoją drogą kupiłem ją po przeczytaniu opowiadania w Nowej Fantastyce, również bardzo dobrego.

To naprawdę świetna książka, uśmiałem się do łez i polecam ją gorąco każdemu. Nie pamiętam, kiedy ostatnio książka dała mi tyle radochy, żona patrzyła na mnie podejrzliwie, kiedy zaśmiewałem się w głos do komputera.
A swoją drogą kupiłem ją po przeczytaniu opowiadania w Nowej Fantastyce, również bardzo dobrego.

Pokaż mimo to

Lubię gdy w nurcie fantasy pojawiają książki napisane z humorem, niejako półserio. Dzięki którym można zapomnieć o smutnej rzeczywistości i szeroko uśmiechnąć, a nawet ubawić. Bo fantastyka nie musi mieć tylko poważnego wymiaru, gdy posągowi bohaterowie zajmują się ratowaniem świata i walczą z potworami. Czasami potrzebujemy czarodzieja o zwichniętej karierze, zajmującego się doraźnie akwizycją rozmaitych artefaktów i mikstur. Przy czym nadmieńmy: nie każdy ze sprzedawanych towarów posiada właściwości, o których istnieniu zapewnia sprzedawca. W sumie komu nie zdarzyło się okazyjnie kupić podróbki markowego towaru? Nawiasem mówiąc, miałem czasami wrażenie, że przy transakcjach dokonywanych w ramach „Cudów i Dziwów” widzę krewnego Sanderusa ze swojskich „Krzyżaków.”
I taką oto książką są dzieje Mistrza Haxerlina, ukazane poprzez pryzmat kilku opowiadań. Książkę zauważyłem na półce księgarskiej, nie znałem jednak autora, zaintrygował mnie tytuł. Przeczytałem na miejscu kilka stron i zaryzykowałem. Spodobał mi się lekki styl, bardzo ciekawy pomysł na poprowadzenie głównej postaci oraz jego towarzysza (demona o trudnym wymówieniu imieniu) Thuza. Z pewnością ta książka poprawiła mi nastrój, za co serdecznie autorowi dziękuję

Lubię gdy w nurcie fantasy pojawiają książki napisane z humorem, niejako półserio. Dzięki którym można zapomnieć o smutnej rzeczywistości i szeroko uśmiechnąć, a nawet ubawić. Bo fantastyka nie musi mieć tylko poważnego wymiaru, gdy posągowi bohaterowie zajmują się ratowaniem świata i walczą z potworami. Czasami potrzebujemy czarodzieja o zwichniętej karierze, zajmującego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nieco nietypowe podejście do bohatera, bez zadęcia, a z dużą dozą humoru. Czasami autor zbliżał się do granicy gdzie zbyt częste mruganie okiem do czytelnika zmienia książkę z zabawnej w żałosną, ale na szczęście jej nie przekroczył.
Sporo przygód, jeszcze więcej nawiązań do znalezienia, choć te akurat przesadnie ukryte nie są i tytułowy Haxerlin zręcznie lawirujący w sytuacjach jakich staje się bohaterem.

Nieco nietypowe podejście do bohatera, bez zadęcia, a z dużą dozą humoru. Czasami autor zbliżał się do granicy gdzie zbyt częste mruganie okiem do czytelnika zmienia książkę z zabawnej w żałosną, ale na szczęście jej nie przekroczył.
Sporo przygód, jeszcze więcej nawiązań do znalezienia, choć te akurat przesadnie ukryte nie są i tytułowy Haxerlin zręcznie lawirujący w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo zabawny zbiór opowiadań o magu, który miał inne spojrzenie na magię niż adepci sztuk magicznych - oni potrafili czarować, a on nie. Duża dawka humoru, wiele parodii klasycznych postaci ze światów w klimacie fantasy. Dobra lektura na wakacje.
Jeśli ktoś lubi świat dysku to odnajdzie tu ten sam klimat.

Bardzo zabawny zbiór opowiadań o magu, który miał inne spojrzenie na magię niż adepci sztuk magicznych - oni potrafili czarować, a on nie. Duża dawka humoru, wiele parodii klasycznych postaci ze światów w klimacie fantasy. Dobra lektura na wakacje.
Jeśli ktoś lubi świat dysku to odnajdzie tu ten sam klimat.

Pokaż mimo to

Nie wszystko złoto co się świeci - 6,5/10
Monopolista - 5/10
Succi vitalis - 7/10
Większe Związanie Hatecrafta - 5,5/10
...aż po grób - 6,5/10
Najcenniejszy skarb na świecie - 7/10
Śpiew przez łzy - 5,5/10
Grota Valdura - 7,5/10
Totalna evangelizacja - 6,5/10

Nie wszystko złoto co się świeci - 6,5/10
Monopolista - 5/10
Succi vitalis - 7/10
Większe Związanie Hatecrafta - 5,5/10
...aż po grób - 6,5/10
Najcenniejszy skarb na świecie - 7/10
Śpiew przez łzy - 5,5/10
Grota Valdura - 7,5/10
Totalna evangelizacja - 6,5/10

Pokaż mimo to

Ani mag ani alchemik znaczy się przedsiębiorca. Na wozie mydło i powidło, które z łotrzykowskim urokiem i zdolnościami świetnego specjalisty ds sprzedaży produktów hmm powiedzmy schematu Ponziego;) wciska Haxerlin klientom. Niebagatelny spryt pozwala Mistrzowi nie tylko na godziwy zarobek, nie zawsze legalny, ale i unikanie pułapek zastawianych przez konkurentów nierzadko pamiętliwych, ustosunkowanych i...demonicznych. Przy okazji jego działalność ma także element dydaktyczny, no bo kto rozsądny uwierzy w wędrowny sklepik z cudami? Tylko naiwniacy lub marzyciele, a ci ostatni dzięki spełnieniu nierealnych marzeń stają się choć na chwilę szczęśliwi jak pewien arystokrata, który uwierzył w moc wilczej skóry. Haxerlin nie jest więc jednostronną osobowością, jest jak człowiek interesu skomplikowany. Śledzenie jego przygód stanowiło godziwą rozrywkę.

Ani mag ani alchemik znaczy się przedsiębiorca. Na wozie mydło i powidło, które z łotrzykowskim urokiem i zdolnościami świetnego specjalisty ds sprzedaży produktów hmm powiedzmy schematu Ponziego;) wciska Haxerlin klientom. Niebagatelny spryt pozwala Mistrzowi nie tylko na godziwy zarobek, nie zawsze legalny, ale i unikanie pułapek zastawianych przez konkurentów nierzadko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Sprzątania” na półkach ciąg dalszy. Czyli znowu sięgnąłem po coś kupionego już dosyć dawno (i w okazyjnej ofercie „bookrage”). I znowu (jak zwykle w moim przypadku) początkowe strony przechodzą z oporem, ale dosyć szybko „łapię” styl autora. I odpowiada mi jego poczucie humoru.
Historie przygód tytułowego Mistrza są w większości przypadków dosyć zabawne. Książkę czyta się lekko i miło. Polecam wszystkim lubiącym fantasy, zwłaszcza jeśli nie ma się akurat ochoty zmierzać się z jakąś wielotomową epopeją.

„Sprzątania” na półkach ciąg dalszy. Czyli znowu sięgnąłem po coś kupionego już dosyć dawno (i w okazyjnej ofercie „bookrage”). I znowu (jak zwykle w moim przypadku) początkowe strony przechodzą z oporem, ale dosyć szybko „łapię” styl autora. I odpowiada mi jego poczucie humoru.
Historie przygód tytułowego Mistrza są w większości przypadków dosyć zabawne. Książkę czyta...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://zojahawrylo.blogspot.com/2018/05/jacek-wrobel-cuda-i-dziwy-mistrza.html

http://zojahawrylo.blogspot.com/2018/05/jacek-wrobel-cuda-i-dziwy-mistrza.html

Pokaż mimo to

Dawno nie zetknęłam się z książką, której udało się mnie rozbawić. Lekka, pełna nawiązań do ukochanych gier RPG i poczucia humoru, w sam raz do skoku w bok od przyciężkawych ostatnio, literackich klimatów. Mam w zanadrzu "Życie i czasy...", ale jako wytrawny, książkowy sknerus, odkładam moment napoczęcia, bo wiem, że przepadnę.
P.S. Czytanie w miejscach publicznych skutkuje ogromem pełnych politowania spojrzeń i sprzyja aktywności plastycznej społeczeństwa (patrz: rysowanie kółek na czole).

Dawno nie zetknęłam się z książką, której udało się mnie rozbawić. Lekka, pełna nawiązań do ukochanych gier RPG i poczucia humoru, w sam raz do skoku w bok od przyciężkawych ostatnio, literackich klimatów. Mam w zanadrzu "Życie i czasy...", ale jako wytrawny, książkowy sknerus, odkładam moment napoczęcia, bo wiem, że przepadnę.
P.S. Czytanie w miejscach publicznych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to