Jedna z najpiękniejszych i jednocześnie najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam.
Czternastoletni chłopiec z symptomami zespołu Aspergera i synestezją zostaje brutalnie wciągnięty w świat wojny. Nie rozumie, co się dzieje; dzięki odpowiedniej narracji możemy dokładnie widzieć świat wrażliwymi oczami chłopca, odczuwać jego smutek, strach, gniew, zdziwienie, a także krótkie chwile radości.
Książka pokazuje, jak otaczająca wojna powoli, stopniowo odziera z człowieczeństwa. Wiele scen dosłownie złamało mi serce, zwłaszcza te, gdzie chłopiec wyjadał jedzenie ze śmietnika, lub gdy odstrzelono mu palce, a on nie rozumiał, dlaczego nie chcą się złożyć z powrotem.
Pięknie jest przedstawiona postać siostry Adama, pokazana jej siła i starania, by zapewnić bezpieczeństwo rodzinie, to, jak kocha brata nad życie; myśl o nim przywraca jej odwagę nawet w najtrudniejszych momentach.
Dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Bardzo, bardzo polecam.

Jedna z najpiękniejszych i jednocześnie najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam.
Czternastoletni chłopiec z symptomami zespołu Aspergera i synestezją zostaje brutalnie wciągnięty w świat wojny. Nie rozumie, co się dzieje; dzięki odpowiedniej narracji możemy dokładnie widzieć świat wrażliwymi oczami chłopca, odczuwać jego smutek, strach, gniew, zdziwienie, a także...