To aż zaskakujące, jak dobrze się czasem czyta takie trudne książki. Bo "Chłopiec z Aleppo, który namalował wojnę" jest powieścią trudną i poruszającą, ale na swój sposób piękną, choć pełną okrucieństwa. Odbiór lektury zmienia jednak narracja - opowieść toczy się bowiem z punktu widzenia syryjskiego nastolatka. Adam ma 14 lat i na początku coś mi tu nie grało, bo jego sposób wypowiedzi i postrzegania świata pasowałby do młodszego chłopca. Szybko jednak zauważyłam, że chłopiec cierpi na jakieś zaburzenia - odbiera wszystko dosłownie, nie pojmuje szybko zachodzących w Aleppo zmian i przede wszystkim postrzega świat i ludzi za poprzez kolory. A potem zamyka się w pokoju i próbuje namalować swoje doświadczenia, z obrazów zaś wyłania się wojna.
Akcja powieści rozgrywa się na początku wojny domowej w Syrii - zaczynają się demonstracje, ataki, bombardowania, ludzie znikają i giną, często doświadczając wcześniej niewyobrażalnych tortur. Bliskich Adama też spotyka wiele tragedii, zresztą i sam chłopiec zostaje ranny. Jednak Adam nie do końca rozumie, co się dzieje, to czytelnik dostrzega wszystkie okrucieństwa, które umykają pojmowaniu chorego chłopca. Bardzo spodobała mi się taka narracja, tak samo jak i wątek malowania wojny, zauważania emocji jako kolorów. Całość przeczytałam, wręcz pochłonęłam zaskakująco szybko - aż żałuję, że "Chłopiec z Aleppo..." tyle czasu przeleżał na mojej półce, czekając na swoją kolej :).

To aż zaskakujące, jak dobrze się czasem czyta takie trudne książki. Bo "Chłopiec z Aleppo, który namalował wojnę" jest powieścią trudną i poruszającą, ale na swój sposób piękną, choć pełną okrucieństwa. Odbiór lektury zmienia jednak narracja - opowieść toczy się bowiem z punktu widzenia syryjskiego nastolatka. Adam ma 14 lat i na początku coś mi tu nie grało, bo jego...

Książka, której nie czytało się łatwo. Często krótkie, pojedyncze zdania zdecydowanie nie ułatwiały lektury. Ale może umyślnie to nie miała być łatwa pozycja? Wojna z perspektywy dziecka, do tego specyficzny przez niego odbiór świata to doświadczenie jednocześnie ciekawe i trudne.

Książka, której nie czytało się łatwo. Często krótkie, pojedyncze zdania zdecydowanie nie ułatwiały lektury. Ale może umyślnie to nie miała być łatwa pozycja? Wojna z perspektywy dziecka, do tego specyficzny przez niego odbiór świata to doświadczenie jednocześnie ciekawe i trudne.

Piękna, cudowna, wspaniała książka, mimo że opowiada o wojnie.
Głównym narratorem jest Adam, młody chłopiec, który cierpi na łagodną postać zespołu Aspergera. Ma swoje dziwactwa, jest inny, jest też artystą- talent malarski odziedziczył po zmarłej matce.

Chwilami narracja przechodzi do Yasmine, starszej siostry Adama. Wybucha wojna, nagle z dnia na dzień przestaje być bezpiecznie, brakuje jedzenia, wody, prądu. Yasmine spotykają straszne rzeczy, jedyne, co trzyma ją przy życiu to myśl, że musi wrócić do Adama, że musi zaopiekować się rodziną, której jest spoiwem i trzyma ją w całości. Konflikt się zaostrza, Aleppo- rodzinne miasto bohaterów, zostaje zbombardowane. Yasmine i Adam tracą członków rodziny. Wyruszają w długą, pieszą wędrówkę do Damaszku.

W wojenne, pełne krwi i okrucieństwa obrazy, autorka zmyślnie i pięknie wplotła miłość rodziny, walkę o przetrwanie i sztukę tworzoną przez uzdolnionego chłopca. Jestem oczarowana i na pewno długo nie zapomnę tej powieści.

Piękna, cudowna, wspaniała książka, mimo że opowiada o wojnie.
Głównym narratorem jest Adam, młody chłopiec, który cierpi na łagodną postać zespołu Aspergera. Ma swoje dziwactwa, jest inny, jest też artystą- talent malarski odziedziczył po zmarłej matce.

Chwilami narracja przechodzi do Yasmine, starszej siostry Adama. Wybucha wojna, nagle z dnia na dzień przestaje być...

Wzruszająca opowieść o tym, że mimo tego jak świat idzie do przodu nadal istnieje ona- wojna. Wojna, która zabiera nam wszystko. Opowieść chłopca z Syrii, kraju, który nadal jest pogrążony w wojnie to naprawdę tzw. wyciskacz łez. Piękna, ale zarazem smutna opowieść.

Wzruszająca opowieść o tym, że mimo tego jak świat idzie do przodu nadal istnieje ona- wojna. Wojna, która zabiera nam wszystko. Opowieść chłopca z Syrii, kraju, który nadal jest pogrążony w wojnie to naprawdę tzw. wyciskacz łez. Piękna, ale zarazem smutna opowieść.

Bardzo smutna ale warta przeczytania.

Bardzo smutna ale warta przeczytania.

Nasiąknięta emocjami książka, przedstawiająca oczami nastoletniego chłopca, historię życia we współczesnej Syrii owładniętej wojną.

Nastoletni Adam boryka się z własnym rozwojem, który nie daje mu normalnie funkcjonować wśród rówieśników. Wyśmiewany i szkalowany ucieka we własny świat, przesycony różnorodnymi barwami, a wybuchające w jego głowie emocje przekłada na płótno, ukazując wszystkim swój nietuzinkowy talent malarski. Gdy wybucha wojna, chłopiec jest zagubiony. Z kolorowego świata trafia w otchłań zimnych i ponurych barw, nie mogąc zrozumieć panującego porządku. Odtąd jego życie staje się jednym wielkim rozczarowaniem, a każdy dzień walką o przetrwanie.

Nasiąknięta emocjami książka, przedstawiająca oczami nastoletniego chłopca, historię życia we współczesnej Syrii owładniętej wojną.

Nastoletni Adam boryka się z własnym rozwojem, który nie daje mu normalnie funkcjonować wśród rówieśników. Wyśmiewany i szkalowany ucieka we własny świat, przesycony różnorodnymi barwami, a wybuchające w jego głowie emocje przekłada na...

Czemu tak mało ludzi przeczytało tę ksiażkę. To jedna z lepszych i najbardziej poruszjacych powieści, jakie przeczytałam. Bardzo zachęcam do przeczytania i zachęcenia innych czytelników.

Czemu tak mało ludzi przeczytało tę ksiażkę. To jedna z lepszych i najbardziej poruszjacych powieści, jakie przeczytałam. Bardzo zachęcam do przeczytania i zachęcenia innych czytelników.

Rewelacyjna, niesamowita, poruszająca, wzruszająca, wstrząsająca.
Każdy z nas słyszał o wojnie w Syrii, ale czy wiemy o co chodzi w tym konflikcie i co tak naprawdę przeżywają zwykli ludzie w Aleppo?
Ten świat jest dla nas odległy, niezrozumiały, czasami wrogi. Nie rozumiemy go, a brak zrozumienia prowadzi do lęku, obaw i nieuzasadnionej agresji.
Tak zachowujemy się często w stosunku do emigrantów z Syrii, dlatego koniecznie powinniśmy przeczytać tą książkę.
Opis wojny w Syrii z perspektywy 14-letniego chłopca z zespołem Aspergera, którego pasją jest malowanie obrazów daje nam możliwość poznania , doświadczenia i zobaczenia tego świata.
Nie jestem w stanie Wam nawet przedstawić konkretnych opisów, bo to jest tak porażające, do bólu prawdziwe, sugestywne, że czytelnik sam musi tego doświadczyć.
Czytanie tej powieści jest jednocześnie przyjemnością i bezgranicznym bólem.
Pięknie napisana, wstrząsająca. Koniecznie trzeba ją przeczytać.

Rewelacyjna, niesamowita, poruszająca, wzruszająca, wstrząsająca.
Każdy z nas słyszał o wojnie w Syrii, ale czy wiemy o co chodzi w tym konflikcie i co tak naprawdę przeżywają zwykli ludzie w Aleppo?
Ten świat jest dla nas odległy, niezrozumiały, czasami wrogi. Nie rozumiemy go, a brak zrozumienia prowadzi do lęku, obaw i nieuzasadnionej agresji.
Tak zachowujemy się często...

Jedna z najpiękniejszych i jednocześnie najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam.
Czternastoletni chłopiec z symptomami zespołu Aspergera i synestezją zostaje brutalnie wciągnięty w świat wojny. Nie rozumie, co się dzieje; dzięki odpowiedniej narracji możemy dokładnie widzieć świat wrażliwymi oczami chłopca, odczuwać jego smutek, strach, gniew, zdziwienie, a także krótkie chwile radości.
Książka pokazuje, jak otaczająca wojna powoli, stopniowo odziera z człowieczeństwa. Wiele scen dosłownie złamało mi serce, zwłaszcza te, gdzie chłopiec wyjadał jedzenie ze śmietnika, lub gdy odstrzelono mu palce, a on nie rozumiał, dlaczego nie chcą się złożyć z powrotem.
Pięknie jest przedstawiona postać siostry Adama, pokazana jej siła i starania, by zapewnić bezpieczeństwo rodzinie, to, jak kocha brata nad życie; myśl o nim przywraca jej odwagę nawet w najtrudniejszych momentach.
Dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Bardzo, bardzo polecam.

Jedna z najpiękniejszych i jednocześnie najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam.
Czternastoletni chłopiec z symptomami zespołu Aspergera i synestezją zostaje brutalnie wciągnięty w świat wojny. Nie rozumie, co się dzieje; dzięki odpowiedniej narracji możemy dokładnie widzieć świat wrażliwymi oczami chłopca, odczuwać jego smutek, strach, gniew, zdziwienie, a także...

Moje serce podczas czytania tego zostało złamane z miliard razy... Chciałam jeszcze napisać, że nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam coś tak okropnie smutnego i chwytającego za serce, ale nie wiem czego innego mogłam się spodziewać po wojnie opowiedzianej oczami dziecka...

Moje serce podczas czytania tego zostało złamane z miliard razy... Chciałam jeszcze napisać, że nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam coś tak okropnie smutnego i chwytającego za serce, ale nie wiem czego innego mogłam się spodziewać po wojnie opowiedzianej oczami dziecka...