Johan Falkberget (właściwe nazwisko Lillebakken),był jednym z największych epików norweskich, najwybitniejszym pisarzem proletariackim starszej generacji.
Urodził się w 1879 roku w górniczej rodzinie i sam od ósmego roku życia pracował jako górnik. Kopalnię miedzi opuścił mając 27 lat i zrujnowane zdrowie. Od 1922 roku zajął się pracą pisarską, a tetralogia " Chleb nocy" uznana została za najwybitniejszą i dojrzałą artystycznie w całym jego dorobku pisarskim. Na polskim rynku dostępna jest tylko I część "An-Magritt"

Tytułowa bohaterka to 15-letnia dziewczyna córka Anny. Anna została poddana karze za nierząd uprawiany z żołnierzem Olem, którego owocem była An-Magritt. Nie wytrzymawszy kary narzuconej przez kościół rzuciła się do wodospadu Ea, a opiekę nad dziewczynką przejął dziadek zwany Wielkoludem.
Wspólnie osiedlili się w pobliżu doliny Guile, kupili byka i zaciągnęli do pracy. Właściwie to An-Magritt woziła rudę i węgiel do pobliskiej huty "Kornelia", a zimą wraz z dziadkiem wypalała w lasach węgiel drzewny w mielerzach.

Johan Falkberget na podstawie dokładnego przestudiowania historii siedemnasto i osiemnastowiecznej Norwegii opisał życie ówczesnych ludzi parających się ciężką pracą wozaków, szmelcarzy i węgielników . Pisarz umiejętnie wplótł w powieść autentyczne wydarzenia poparte źródłami historycznymi pomiędzy postacie i wydarzenia iście fikcyjne.

Poprzez życie zwykłych ludzi ukazał prawdziwe oblicze biedy, trudu życia codziennego, które upływało głównie na pracy w celu uzyskania marnych groszy, o które trzeba było wręcz toczyć walkę. W ten sposób autor chciał pierwociny norweskiego kapitalizmu, wyzysk, któremu był przeciwny.
Opisał sposób myślenia ubogich robotników, brak empatii wśród ludzi, napiętnowanie z powodu pochodzenia, ale i również z powodu swej majętności.

Autor "epik biedoty" był również psiarzem czułym na metafizyczne struny norweskiej, protestanckiej tradycji.
Dlatego religia jest obecna ciągle w życiu jego bohaterów.
Surowa, wymagająca, skłaniająca do refleksji nad losem człowieka, umożliwiająca wzloty duchowe, ale przynosząca również poczucie samotności, w której człowiek północy walcząc z surową przyrodą, uczył się równocześnie rozumieć prawdy moralne.

"Chleb nocy" czyta się ciężko. Sposób narracji, język nie przypadł mi do gustu. Surowość postaci nawet tych kobiecych spowodował, że nie potrafiłam ich polubić, przywiązać się do nich. Dodatkowo temat kopalni, wozaków, hutników to raczej mało kobiecy klimat, który również nie ujął mej duszy.

Kolejne doświadczenie literackie za mną, tym razem mniej satysfakcjonujące, lecz nie zniechęcające mnie do dalszej podróży po Serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich.

Johan Falkberget (właściwe nazwisko Lillebakken),był jednym z największych epików norweskich, najwybitniejszym pisarzem proletariackim starszej generacji.
Urodził się w 1879 roku w górniczej rodzinie i sam od ósmego roku życia pracował jako górnik. Kopalnię miedzi opuścił mając 27 lat i zrujnowane zdrowie. Od 1922 roku zajął się pracą pisarską, a tetralogia " Chleb...