Drugi tom również mi się podobał. Nie uważam, że jest gorsza od pierwszej. Pisarz nadal utrzymuje ten sam poziom, jego narracja jest klimatyczna i wciągająca. Będę wyczekiwać z niecierpliwością trzeciego tomu.
Oddzielną uwagę zasługuje okładka książki - coś wspaniałego!

Drugi tom również mi się podobał. Nie uważam, że jest gorsza od pierwszej. Pisarz nadal utrzymuje ten sam poziom, jego narracja jest klimatyczna i wciągająca. Będę wyczekiwać z niecierpliwością trzeciego tomu.
Oddzielną uwagę zasługuje okładka książki - coś wspaniałego!

Kontynuacja „Siostrzanych dzwonów”.
Historia przodków może mieć wpływ na nasze życie.
Książka począwszy od okładki,która jest przepiękna,zachęca nas do podróży.

Kontynuacja „Siostrzanych dzwonów”.
Historia przodków może mieć wpływ na nasze życie.
Książka począwszy od okładki,która jest przepiękna,zachęca nas do podróży.

1. Słaba kontynuacja serii.
2. Motywacje bohaterów raczej niskie a czasem trudne do zrozumienia.
3. Opisy życia i funkcjonowania ludzi w konkretnej epoce bardzo jednostronne. Niektóre wydarzenia wręcz absurdalne.
4. Historia o zemście, o determinacji, ale tez o zaślepieniu i dążeniu do czegoś mimo wszystko.

1. Słaba kontynuacja serii.
2. Motywacje bohaterów raczej niskie a czasem trudne do zrozumienia.
3. Opisy życia i funkcjonowania ludzi w konkretnej epoce bardzo jednostronne. Niektóre wydarzenia wręcz absurdalne.
4. Historia o zemście, o determinacji, ale tez o zaślepieniu i dążeniu do czegoś mimo wszystko.

To dalsze losy bohaterów znanych z "Siostrzanych dzwonów": pastora Schweigaarda, Jehansa Hekne (syna Astrid),później ożenionego z pewną siebie Kristine, mieszkańców Butangen, a także Victora Harrisona, który odwiedzi w Dreźnie grób Gerharda, potem będzie jako pilot walczył w I wojnie światowej i bez zastanowienia poleci, by być przy chorym na hiszpankę Jehansie. To też historia odnalezienia zabytkowych tkanin sióstr Hekne, wydobycia zatopionego dzwonu, nieustannej walki człowieka z żywiołem i ludzkiej solidarności. Kolejna ciekawa opowieść. Mytting ma dar snucia pięknych historii.

To dalsze losy bohaterów znanych z "Siostrzanych dzwonów": pastora Schweigaarda, Jehansa Hekne (syna Astrid),później ożenionego z pewną siebie Kristine, mieszkańców Butangen, a także Victora Harrisona, który odwiedzi w Dreźnie grób Gerharda, potem będzie jako pilot walczył w I wojnie światowej i bez zastanowienia poleci, by być przy chorym na hiszpankę Jehansie. To też...

Cudowna, otulająca opowieść, która przenosi nas do świata, którego już nie ma. Historia miłości, ze wszystkim jej odcieniami, przyjaźni, pracy, wspólnoty mieszkańców norweskiej wsi. Dwadzieścia lat po wydarzeniach z pierwszej części wracam z ulgą i niecierpliwością do Butangen i jej mieszkańców. Za sprawą magicznego spotkania dwóch niewiedzących o sobie nawzajem braci, powracają stare legendy i odżywa chęć znalezienia mitycznej tkaniny. Głównym bohaterem tej części jest Pastor Kai. On jest ostatnim ogniwem spajającym to co stare, zapomniane i powoli odchodzące w przeszłość, a tym co nadchodzi, nieuchronnie, jak przepowiednia utkana przez Siostry na tajwmniczej tkaninie.
Momentami mroczna, surowa jak norweski krajobraz, to znowu ocierająca się o elementy baśni i marzeń sennych. Autor jest mistrzem balansu. Wspaniale prowadzi czytelnika, unosząc go do, prawie nierealnych, spotkań na granicy życia i śmierci, aby po chwili ironicznie, przewrotnie sprowadzić go znów do zwykłego, codziennego życia. Jest w tej książce wszystko co mnie zachwyca. Wciągająca historia, a w zasadzie kilka równoległych. Bohaterowie, którzy ukazani są jak zwykli ludzie, ze swoimi wadami, przemyśleniami i domieszką autoironii. Nieprzesadnie bohaterscy, raczej ludzcy, tęskniący za szczęściem, pracowici i żyjący na pograniczu dwóch światów: tego realnego i tego legendarnego. Co ciekawe żaden z tych dwóch światów nie wyklucza istnienia drugiego. Jest to wreszcie opowieść o byciu jednostką w jakiejś nierozerwalnej całości. Ciągiem dalszym koniecznym, aby kolejne pokolenie mogło wpleść się w to co już istnieje i tkać swoją historię. I zapach kościoła słupowego zostaje ze mną jak i dźwięk siostrzanych dzwonów.

Cudowna, otulająca opowieść, która przenosi nas do świata, którego już nie ma. Historia miłości, ze wszystkim jej odcieniami, przyjaźni, pracy, wspólnoty mieszkańców norweskiej wsi. Dwadzieścia lat po wydarzeniach z pierwszej części wracam z ulgą i niecierpliwością do Butangen i jej mieszkańców. Za sprawą magicznego spotkania dwóch niewiedzących o sobie nawzajem braci,...

Po przeczytaniu Siostrzanych dzwonów nie mogłam się doczekać kolejnego tomu opowiadającego o mieszkańcach Hekne. Niestety, tom II nie spełnił moich oczekiwań. Opisy życia w Norwegii, sposobu koszenia trawy i innych czynności przytłaczają fabułę, tak jakby autorowi brakowało pomysłu. Szkoda

Po przeczytaniu Siostrzanych dzwonów nie mogłam się doczekać kolejnego tomu opowiadającego o mieszkańcach Hekne. Niestety, tom II nie spełnił moich oczekiwań. Opisy życia w Norwegii, sposobu koszenia trawy i innych czynności przytłaczają fabułę, tak jakby autorowi brakowało pomysłu. Szkoda

Po przeczytaniu pierwszej części norweskiej sagi Larsa Mittinga zatytułowanej "Siostrzane dzwony" z niecierpliwością czekałam na kontynuację. I w końcu jest....jedna z najbardziej magicznych powieści jakie dane mi było przeczytać. Wspaniała opowieść która przenosi nas do Norwegii początku dwudziestego wieku. W miejsce gdzie jeszcze ciągle stare wierzenia i zwyczaje współgrają z nowoczesnością. Rozdzieleni przez matkę zaraz po urodzeniu bliźniaczy bracia muszą na nowo spleść swoje losy i wykonać zadanie które postawił przed nimi los. Pastor który przyjął na siebie odnalezienie zaginionej tkaniny przez wiele lat nie może zaznać spokoju. A dzwony które zostały rozdzielone nadal brzmią jednym tonem. Magia syjamskich sióstr Hekne działa nadal . Mam nadzieję że na kolejną część nie trzeba będzie czekać zbyt długo.

Po przeczytaniu pierwszej części norweskiej sagi Larsa Mittinga zatytułowanej "Siostrzane dzwony" z niecierpliwością czekałam na kontynuację. I w końcu jest....jedna z najbardziej magicznych powieści jakie dane mi było przeczytać. Wspaniała opowieść która przenosi nas do Norwegii początku dwudziestego wieku. W miejsce gdzie jeszcze ciągle stare wierzenia i zwyczaje...