Piękny album, największy z jakim się do tej pory spotkałam, najcięższy i co za tym idzie - najmniej wygodny. No, ale coś za coś, to jest powszechna bolączka albumów ze sztuką, inaczej nie będzie. Jakość samego wydawnictwa jest genialna, bardzo dobry papier (najlepszy), doskonale się przerzuca strony, nie są ostre, przy większych fragmentach są nawet zaginane strony.
Mnie się Bosch zawsze kojarzy z Bruegelem, tak samo miał poczucie humoru, tworzył ogromne kompozycje pełne ludzi i zdarzeń, jego obrazy mają kilka warstw, kilka planów, fabuła jest bardzo dynamiczna, są ukryte na nich różne śmieszki, widać delikatny skręt w stronę tej brudnej fizyczności człowieka. Opis pasuje zarówno do Bruegela jak i Boscha, przy czym Bruegel ten skręt miał bardzo mocny, a nie delikatny. U Boscha mamy za to o wiele więcej zwierząt i tworów zwierzo-podobnych, uwielbiam je.
Album wyjątkowo zawiera w sobie bardzo dużo tekstu, to jest nawet rzadko spotykane. Mnie to pasuje umiarkowaniem, bowiem z takich wielkich tomiszczy średnio się czyta, wolę osobną książkę z teorią, ale żeby nie było, że narzekam, nie śmiałabym!
Bosch był dziwakiem i to widać na każdym jego obrazie - ich wartość artystyczna jest ponad oceną, a pozostałą interpretację zostawiam odbiorcom.

Wyzwanie czytelnicze LC czerwiec 2021: Przeczytam książkę z ilustracjami lub zdjęciami (30).

Piękny album, największy z jakim się do tej pory spotkałam, najcięższy i co za tym idzie - najmniej wygodny. No, ale coś za coś, to jest powszechna bolączka albumów ze sztuką, inaczej nie będzie. Jakość samego wydawnictwa jest genialna, bardzo dobry papier (najlepszy), doskonale się przerzuca strony, nie są ostre, przy większych fragmentach są nawet zaginane strony.
Mnie...