Bardzo osobisty tekst. Ernuax pieczołowicie przywołuje różne wspomnienia i za ich pomocą pokazuje swoje rodzinne historie. Historie dynamiczne i pełne niuansów.

Trzy powieści miniatury. Każda z nich poświęcona jest relacji z innym członkiem rodziny. Mamy ojca, matkę i siostrę, która zmarła przez narodzinami autorki. Powstawały kolejno w 1983,1987 i 2010. Różni członkowie rodziny, różne relacje i różne narracje. Punktem wyjścia jest śmierć ojca. To ona rozpoczyna ten zbiór i ona skłoniła autorkę do przemyśleń w twej kwestii.

O tym skąd pochodzimy, o naszych korzeniach, o rodzinie i o złożonych relacjach. O awansie społecznym i o dążeniu do polepszenia swojego życia. O tym, jak relacje z rodziną wpływają na nas i na nasze życie. Co im zawdzięczamy? Jaki bagaż dali nam na drogę rodzice? To też rzecz o pamięci, czasie i nieuchronnej stracie.

Całość, jak to u Ernaux, z dystansem, bez słodzenia, bez lukru, bez epatowania uczuciami. Bez hamulców rozprawia się z tymi związkami. Przygląda się więziom rodzinnymi i rozkłada je na czynniki pierwsze. Porusza i skłania do refleksji.
Być może ten tekst miał być autoterapią. To jakaś próbą rozliczenia się i pogodzenia z traumatyczną przeszłością. Po śmierci członków rodziny, Eranux była gotowa, by w swoim stylu, zamknąć te rozdziały na dobre.

Ponownie opowiada o sobie, jednak robi to w taki sposób, że dotyka wielu.

Szanuję.

Bardzo osobisty tekst. Ernuax pieczołowicie przywołuje różne wspomnienia i za ich pomocą pokazuje swoje rodzinne historie. Historie dynamiczne i pełne niuansów.

Trzy powieści miniatury. Każda z nich poświęcona jest relacji z innym członkiem rodziny. Mamy ojca, matkę i siostrę, która zmarła przez narodzinami autorki. Powstawały kolejno w 1983,1987 i 2010. Różni członkowie...