Mała dziewczynka niespodziewanie zostaje na świecie sama, gdy jej mama wpada pod pociąg zostawiając po sobie jedynie kilka słów, o tym kto może zająć się jej córką. Na dworcu biorą Basię pod swoją opiekę państwo doktorowie, którzy pomimo wielkiego przywiązania wysyłają młodą bohaterkę do domniemanej rodziny. Niestety nie wszystko idzie po ich myśli i dziewczynka trafia gdzie indziej, spotykając przy tym cudownych ludzi, pełnych dobrego serca i pomocnych dłoni.

Historia napisana przez Kornela Makuszyńskiego jest pełna humoru i wzruszeń. Basia okazuje się cudowną i nieprzewidywalną osóbką, pełną ciepła i radości, która sprawia, że całe jej otoczenie promienieje. Ludziom ciężko jej nie kochać, a ta miłość przenosi się także na czytelnika, który nie może oderwać się od lektury. Akcja dzieje się dosyć szybko, pozostawiając po sobie lekki niedosyt, ale może jest to właśnie okazja aby sięgnąć po inne powieści autora. Do tego mamy tu pewną tajemnicę do odkrycia, gdyż los taty Basi nie jest tak do końca przesądzone. Muszę jednak przyznać, że ten wątek najmniej mnie wciągnął, może dlatego, że zbliżał mnie do końca tej uroczej powieści.

Mała dziewczynka niespodziewanie zostaje na świecie sama, gdy jej mama wpada pod pociąg zostawiając po sobie jedynie kilka słów, o tym kto może zająć się jej córką. Na dworcu biorą Basię pod swoją opiekę państwo doktorowie, którzy pomimo wielkiego przywiązania wysyłają młodą bohaterkę do domniemanej rodziny. Niestety nie wszystko idzie po ich myśli i dziewczynka trafia...