Weiss popełnił jeden podstawowy błąd - zestawił w jednej powieści dwie zupełnie różne historie. Nie byłoby w tym nic złego, w końcu są logicznie połączone, jedna wynika z drugiej, obie dotyczą tych samych bohaterów, jednak są tak diametralnie różne, że powinny zostać wydane oddzielnie (przy okazji mógłby więcej zarobić).
Część pierwsza jest wprost wyśmienita, powieść rzeka, która mogłaby płynąć i płynąć, została jednak mocno ograniczona przez część drugą. Ta z kolei jest raczej czarną owcą. Nie jest zła, ma ogromny potencjał, jednak Weiss zrezygnował z ciekawych przemyśleń filozoficznych, które pozostawił nierozwinięte w formie pustych, tak naprawdę, haseł, niepotrzebnie jednak, moim zdaniem, skupił się na spiskowej teorii dziejów.
Atutem tej lektury są jednak postacie. Są niezwykle żywe i bardzo realistyczne. Ich otoczenie jest powszechnie znane i postronne nazwiska występujące na kartach Boskiego życia sprawiają, że tę historię przeżywa się tym lepiej. To towarzystwo o którym się mówi i słyszy, i w które można dosłownie wejść, ma się wrażenie, że nawiązuje się pewną więź z bohaterami, a kiedy już ich się zna, czytelnik czuje się, jakby ich znajomi byli jego znajomymi, a to przecież śmietanka towarzyska z polskich i światowych kręgów kulturalnych. Pisarski debiut Weissa jest naprawdę dobry, choć mógłby być jeszcze lepszy.

Weiss popełnił jeden podstawowy błąd - zestawił w jednej powieści dwie zupełnie różne historie. Nie byłoby w tym nic złego, w końcu są logicznie połączone, jedna wynika z drugiej, obie dotyczą tych samych bohaterów, jednak są tak diametralnie różne, że powinny zostać wydane oddzielnie (przy okazji mógłby więcej zarobić).
Część pierwsza jest wprost wyśmienita, powieść rzeka,...

Ocena drastyczna, to fakt. Spodziewałam się wiele, dostałam parę historii splecionych mniej lub bardziej umiejętnie, i puentę zagubioną w przeroście treści. Każda z historii jest tą główną, ale i tą drugoplanową, z czego wynika raczej galimatias. Ktoś staje się wieszczem, ktoś ginie, przewijają się miejsca, osoby... Książka przypomina mi ruch drogowy w Idniach - bezład. A mogło być tak pięknie...

Ocena drastyczna, to fakt. Spodziewałam się wiele, dostałam parę historii splecionych mniej lub bardziej umiejętnie, i puentę zagubioną w przeroście treści. Każda z historii jest tą główną, ale i tą drugoplanową, z czego wynika raczej galimatias. Ktoś staje się wieszczem, ktoś ginie, przewijają się miejsca, osoby... Książka przypomina mi ruch drogowy w Idniach - bezład. A...

W pewnym sensie poczułem się mile zaskoczony stylem jakim posługuje się autor a za razem znany polski reżyser. Atmosfera jaką buduje w większości rozdziałów daje możliwość identyfikowania się z życiowymi perypetiami bohaterów. Dla mnie była to szczególnie bliska powieść ze względu na tematykę jaką porusza, a jaka ściśle związana jest z moim życiem. Nie mniej jednak uważam że autor nie pozostał konsekwentny. Zabrakło mu odwagi lub pomysłu na uzasadnienie stawianych argumentów mających pomoc w odkrywaniu osobistej tożsamości. Ponad to zdecydowanie zbędnym zabiegiem było zmuszenie się na tanią sensację w formie całej części p.t. Templariusz. Należy dodać brak przygotowania merytorycznego w zakresie prawa kanonicznego, ale to drobny szczegòł. Nie mniej jednak książkę tą warto przeczytać.

W pewnym sensie poczułem się mile zaskoczony stylem jakim posługuje się autor a za razem znany polski reżyser. Atmosfera jaką buduje w większości rozdziałów daje możliwość identyfikowania się z życiowymi perypetiami bohaterów. Dla mnie była to szczególnie bliska powieść ze względu na tematykę jaką porusza, a jaka ściśle związana jest z moim życiem. Nie mniej jednak uważam...

Mimo najszczerszych chęci nie dobrnęłam do końca - zdarza mi się to niezwykle rzadko. Książka - nie napiszę, żę kiepska - w każdym razie kompletnie nie dla mnie.

Mimo najszczerszych chęci nie dobrnęłam do końca - zdarza mi się to niezwykle rzadko. Książka - nie napiszę, żę kiepska - w każdym razie kompletnie nie dla mnie.

Pierwsza część powieści zmusiła mnie do zastanowienia się nad życiem codziennym. Nad relacjami międzyludzkimi, a w szczególności rodzinnymi. Druga część to rozważania teologiczne przez to czyta się ją dłużej, ale za to bardziej zapada w pamięci. Powieść dla czytelnika, który lubi rozważania nad boskością życia.

Pierwsza część powieści zmusiła mnie do zastanowienia się nad życiem codziennym. Nad relacjami międzyludzkimi, a w szczególności rodzinnymi. Druga część to rozważania teologiczne przez to czyta się ją dłużej, ale za to bardziej zapada w pamięci. Powieść dla czytelnika, który lubi rozważania nad boskością życia.

Nie mogę wyrazić zachwytu jaki wywołała we mnie pierwsza część książki.
Płynność z jaką autor prowadził nas po losach bohaterów, ukazując czasy, mentalność ludzi, ustrój, wątki miłosne, wspomnienia- wszystko to zostało pięknie skomponowane. Przejścia z jednej historii w drugą są lekkie, mimo ,że ma się wrażenie iż autor opowiada wiele rzeczy naraz. Język i klimat powodowały, że chciałam czytać dalej, chociaż nie było szczególnie trzymającej w napięciu akcji. Pierwsza część skończyła się bardzo obiecująco!
Jednak przechodząc dalej przeżyłam rozczarowanie i wszystko mi się rozmyło. Weiss skupił się na jednej postaci,Weronika, dla której w pierwszej części był poświęcony dość obszerny rozdział została zepchnięta na dalszy plan, a kilkaset stron skupiło się na teologii, której w takiej ilości wcale nie potrzebowałam. Może w tej książce o to własnie chodziło- istnienie Boga i rozważania na temat wiary były tematem przewodnim, jednak mnie osobiście podróż ta umęczyła i wlokła się w nieskończoność. Ponadto tutaj gubiłam się w porozrzucanym czasie.
Obie części traktuję osobno, o ile pierwsza była dla mnie rewelacyjna, tak druga część- przeciętna.
W całości doceniam warsztat autora, bo nie da się ukryć, że Pan Weiss porusza się po tym literackim świecie fantastycznie :)

Nie mogę wyrazić zachwytu jaki wywołała we mnie pierwsza część książki.
Płynność z jaką autor prowadził nas po losach bohaterów, ukazując czasy, mentalność ludzi, ustrój, wątki miłosne, wspomnienia- wszystko to zostało pięknie skomponowane. Przejścia z jednej historii w drugą są lekkie, mimo ,że ma się wrażenie iż autor opowiada wiele rzeczy naraz. Język i klimat...