Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niby "dobre", a jednak czegoś brakuje. Język powieści wydaje się surowy jak stroje i obyczaje podręcznych. Początek daje nadzieję na powieść na miarę Orwella jednak już w połowie można się zorientować, że to jednak nie to. Długo rozwijający się początek i rozczarowujący, "szybki" koniec.

Niby "dobre", a jednak czegoś brakuje. Język powieści wydaje się surowy jak stroje i obyczaje podręcznych. Początek daje nadzieję na powieść na miarę Orwella jednak już w połowie można się zorientować, że to jednak nie to. Długo rozwijający się początek i rozczarowujący, "szybki" koniec.

Po przeczytaniu przyszło mi do głowy jedno pytanie - "dlaczego?". Dlaczego jest tutaj historia z potencjałem, która została zmarnowana. Czytanie tej pozycji jest jak lizanie lizaka przez papierek, niby ma jakiś kształt i wygląd, ale nie czuć smaku. Autor posługuje się na przemian językiem zawiłych, górnolotnych metafor oraz prostym wręcz niechlujnym. Napięcia - brak. Uporządkowania fabuły (zwłaszcza na początku) - brak. Przesłania, które mogłoby zrobić na czytelniku wrażenie - brak. Ot, lektura do przeczytania i odłożenia na bok.

Po przeczytaniu przyszło mi do głowy jedno pytanie - "dlaczego?". Dlaczego jest tutaj historia z potencjałem, która została zmarnowana. Czytanie tej pozycji jest jak lizanie lizaka przez papierek, niby ma jakiś kształt i wygląd, ale nie czuć smaku. Autor posługuje się na przemian językiem zawiłych, górnolotnych metafor oraz prostym wręcz niechlujnym. Napięcia - brak....

Dawno nie czytałam książki, której bez zastanowienia wystawiam pozytywną opinię. Książka to majstersztyk. Jednocześnie prawdziwa i magiczna (oj tak, realizm magiczny, którego nie powstydziłby się nawet Marquez). A może magiczna bo prawdziwa? Po lekturze zaczęłam się zastanawiać czy aby na pewno rzeczywistość naszego kraju jest taka szara i "codzienna". Co tu dużo mówić - to trzeba przeczytać!

Dawno nie czytałam książki, której bez zastanowienia wystawiam pozytywną opinię. Książka to majstersztyk. Jednocześnie prawdziwa i magiczna (oj tak, realizm magiczny, którego nie powstydziłby się nawet Marquez). A może magiczna bo prawdziwa? Po lekturze zaczęłam się zastanawiać czy aby na pewno rzeczywistość naszego kraju jest taka szara i "codzienna". Co tu dużo mówić - to...