Pan Samochodzik i Winnetou

Watek ochrony przyrody na plus, przygody całkiem całkiem,
wątek indiański i brak odnośników historycznych/dzieł sztuki - na minus.

Watek ochrony przyrody na plus, przygody całkiem całkiem,
wątek indiański i brak odnośników historycznych/dzieł sztuki - na minus.

Po ,,Tajemnicy tajemnic'' zetknięcie się z ,,Winnetou'' musi być dla czytelnika nie lada szokiem, niestety bardziej w tę negatywną stronę. Jednak jeśli ktokolwiek zadał sobie troszkę trudu i przeczytał wstęp do książki, to bardzo łatwo można ten szok Nienackiemu wybaczyć, ponieważ została ona napisana w jak najbardziej słusznym celu. Choć brakuje tu niektórych sztandarowych motywów cyklu, to jednak w zamian za to dostajemy cel, o który warto walczyć równie mocno, co o zaginione skarby. Podobały mi się także dialogi i nomenklatura rodem z powieści Karola Maya, które nadają historii klimatu i odpowiedniego wydźwięku. Myślę, że warto potraktować ,,Winnetou'' jako wakacyjną przerwę od prawdziwych obowiązków Pana Samochodzika.

Po ,,Tajemnicy tajemnic'' zetknięcie się z ,,Winnetou'' musi być dla czytelnika nie lada szokiem, niestety bardziej w tę negatywną stronę. Jednak jeśli ktokolwiek zadał sobie troszkę trudu i przeczytał wstęp do książki, to bardzo łatwo można ten szok Nienackiemu wybaczyć, ponieważ została ona napisana w jak najbardziej słusznym celu. Choć brakuje tu niektórych sztandarowych...

Kolejne ni dobre ni słabe.

Zupełnie za dzieciaka czytałem troszkę Pana Samochodzika... Nie powiem żebym był wielkim fanem, no ale kłamałbym gdybym mówił że nie znałem.

Kolejne ni dobre ni słabe.

Zupełnie za dzieciaka czytałem troszkę Pana Samochodzika... Nie powiem żebym był wielkim fanem, no ale kłamałbym gdybym mówił że nie znałem.

Właśnie skończyłem kolejna część przygód Pana Tomasza. Ale po raz pierwszy muszę powiedzieć, że jestem zawiedziony po trosze.
Z zaciekawieniem sięgałem po tę pozycję, gdyż porusza tak ważne zagadnienie ochrony środowiska- w książce przejawia się jako ochrona fikcyjnego jeziora znajdującego się na Mazurach.
Walka o środowisko w groteskowy sposób ukazana poprzez przeniesienia świata westernu nad mazurskie jeziora nie przypadła mi do gustu. Sosnowa Igiełka, Szara Sowa, Wielki Bóbr... Indiańskie imiona bohaterów nie są zbytnio wyszukane, wypadają trochę blado i śmiesznie w poruszanym temacie.
I chyba jak w żadnej innej części przygód Pana Samochodzika drażnił mnie przeokropnie jego seksizm. Każda napotkana bohaterka jest piękna, zgrabna, ładna jakkolwiek wielokrotnie Nienacki umniejsza płci pięknej poprzez wypowiedzi innych bohaterów typu: kobieta powinna gotować, powinna sprzątać, zajmować się dziecmi. Generalnie nie powinna wychodzić z domu.
Temat niezwykle ciekawy ale akcja książki bardzo powolna, zakończenie mało zaskakujące, w zasadzie wyjaśniające się 3 rozdziały przed zakończeniem książki. Nie twierdzę że książka nie warta przeczytania. A ja już biorę pod lupę kolejne przygody Samochodzika :)

Właśnie skończyłem kolejna część przygód Pana Tomasza. Ale po raz pierwszy muszę powiedzieć, że jestem zawiedziony po trosze.
Z zaciekawieniem sięgałem po tę pozycję, gdyż porusza tak ważne zagadnienie ochrony środowiska- w książce przejawia się jako ochrona fikcyjnego jeziora znajdującego się na Mazurach.
Walka o środowisko w groteskowy sposób ukazana poprzez...

210626 audio G4.
Mimo że uwielbiam książki Karola Maya, nawiązania w fabule do bohaterów Dzikiego Zachodu nie podobały mi się. Wyszło nieco sztucznie i groteskowo. Sama opowieść też jest dużo słabsza niż wszystkie wcześniejsze części. Brak typowej zagadki historyczno-archeologicznej, młodych towarzyszy pana Samochodzika, momentów "grozy" oraz humoru. Jestem rozczarowany.

210626 audio G4.
Mimo że uwielbiam książki Karola Maya, nawiązania w fabule do bohaterów Dzikiego Zachodu nie podobały mi się. Wyszło nieco sztucznie i groteskowo. Sama opowieść też jest dużo słabsza niż wszystkie wcześniejsze części. Brak typowej zagadki historyczno-archeologicznej, młodych towarzyszy pana Samochodzika, momentów "grozy" oraz humoru. Jestem...

Tym razem bardziej serio i moralizatorsko.
Brak połączenia polskiego Jamesa Bonda z Indiana Jonesem. Przygody, pościgi, źli złoczyńcy ukarani - nie tym razem.
Niziurski występuje w imieniu przyrody, jego ochrony. W tle Mazury. Ciekawe.
Niby młodzieżówka, ale dla wszystkich!

Tym razem bardziej serio i moralizatorsko.
Brak połączenia polskiego Jamesa Bonda z Indiana Jonesem. Przygody, pościgi, źli złoczyńcy ukarani - nie tym razem.
Niziurski występuje w imieniu przyrody, jego ochrony. W tle Mazury. Ciekawe.
Niby młodzieżówka, ale dla wszystkich!

Książka odróżnia się od reszty cyklu tym, że brak w niej poszukiwania zaginionych skarbów, czy wyścigu po ukryte/ skradzione dobra kultury. Tym razem autor opisuje piękno mazurskich jezior, lasów i łąk, które każdego roku padają ofiarą spragnionych wypoczynku turystów. Cóż to jednak za wypoczynek, skoro wszędzie gdzie tylko pojawiają się turyści to w ślad za nimi kroczy hałas, brud, śmieci?
Postawy niektórych bohaterów wydają się może ciut naiwne, przybrane pozy z deczka infantylne, a stosowane przez nich metody zanadto drastyczne (ucieczka od cywilizacji = zamieszkanie w domu z bali bez elektryczności, kanalizacji, czy choćby nawet butli z gazem), ale całość czyta się przyjemnie. Szczególnie jeśli ktoś jest fanem żeglarstwa, bo jeśli nie, to sporo określeń dotyczących np. ożaglowania może utrudnić odbiór.
Niestety pomimo prawie 50 lat, jakie minęły od napisania książki większość uwag odnośnie ochrony środowiska i przyrody jest cały czas aktualna. Tyle, że do ton śmieci w postaci szklanych butelek i puszek po konserwach teraz doszły niezliczone ilości plastiku. Zanieczyszczone szlaki turystyczne, ścieki w rzekach, plamy oleju na jeziorach, jazgoczący turyści- wszystko to znamy z teraźniejszości. A szkoda.

Książka odróżnia się od reszty cyklu tym, że brak w niej poszukiwania zaginionych skarbów, czy wyścigu po ukryte/ skradzione dobra kultury. Tym razem autor opisuje piękno mazurskich jezior, lasów i łąk, które każdego roku padają ofiarą spragnionych wypoczynku turystów. Cóż to jednak za wypoczynek, skoro wszędzie gdzie tylko pojawiają się turyści to w ślad za nimi kroczy...

Moja najukochańsza książka i zdecydowanie ulubiona z serii 😍

Moja najukochańsza książka i zdecydowanie ulubiona z serii 😍

Klimat książek o Panu Samochodziku jest nie do powtórzenia. Wciągająca akcja, sympatyczni bohaterowie, wiele ciekawostek związanych z historią i sztuką. Rewelacja.

Klimat książek o Panu Samochodziku jest nie do powtórzenia. Wciągająca akcja, sympatyczni bohaterowie, wiele ciekawostek związanych z historią i sztuką. Rewelacja.

Po "Fantomasie" miałem do przeczytania jeszcze jedną książkę z przygodami Pana Samochodzika.Tym razem akcja działa się w Polsce na Mazurach,a jej tematem przewodnim była ochrona przyrody.Tytułowy Winnetou to pseudonim mazurskiego dziwaka,który to wyprowadził się z Warszawy żeby chronić przyrody w mazurskiej wiosce.Było sporo o żeglarstwie,o zagrożonych gatunkach i trochę ekologii,do tego nieskomplikowana zagadka kryminalna.Książka była co najwyżej przeciętna,dość szybko się czytało,ale nie wywołała we mnie żadnych emocji.

Po "Fantomasie" miałem do przeczytania jeszcze jedną książkę z przygodami Pana Samochodzika.Tym razem akcja działa się w Polsce na Mazurach,a jej tematem przewodnim była ochrona przyrody.Tytułowy Winnetou to pseudonim mazurskiego dziwaka,który to wyprowadził się z Warszawy żeby chronić przyrody w mazurskiej wiosce.Było sporo o żeglarstwie,o zagrożonych gatunkach i trochę...