Pan Samochodzik i człowiek z UFO

„Pan Samochodzik i Człowiek z UFO” to powieść, która z pewnością wpisuje się w kanon literatury dla młodzieży… ale może bardziej w ramach eksperymentu niż zamiłowania do dobrych fabuł. Tym razem Nienacki serwuje nam spotkanie Pana Samochodzika z kosmitą, co brzmi tak niewiarygodnie, że aż trudno uwierzyć, że to nie jest żart. Dialogi sprawiają wrażenie, jakby pisane były na kolanie, a sam kosmita wydaje się być bardziej zagubiony niż tajemniczy.

Narracja zdaje się dryfować bez konkretnego celu, jakby sam autor nie był pewien, w którą stronę zmierza historia. Pan Samochodzik, zwykle pełen sprytu i logicznego myślenia, tym razem wpada w pułapki tak naiwne, że można się zastanawiać czy nie miał w tym swych własnych pozaziemskich planów. A w międzyczasie dąsa się, obraża i denerwuje swoim dziwacznym zachowaniem.

Jeśli chodzi o wątki fantastyczne to bardziej przypominają one skrypt taniego filmu science fiction z lat sześćdziesiątych niż poważną literaturę. Kto wie, może następnym razem Pan Samochodzik wyruszy na przygodę na grzbiecie smoka albo w towarzystwie dinozaura?

Dla miłośników absurdu i niezamierzone humoru „Pan Samochodzik i Człowiek z UFO” może być idealną lekturą. Dla reszty… cóż, może lepiej trzymać się klasyków.

„Pan Samochodzik i Człowiek z UFO” to powieść, która z pewnością wpisuje się w kanon literatury dla młodzieży… ale może bardziej w ramach eksperymentu niż zamiłowania do dobrych fabuł. Tym razem Nienacki serwuje nam spotkanie Pana Samochodzika z kosmitą, co brzmi tak niewiarygodnie, że aż trudno uwierzyć, że to nie jest żart. Dialogi sprawiają wrażenie, jakby pisane były na...

Chyba najsłabsza z serii . Zachęcam do rozpoczęcia samochodzikowej przychody od innej części. W książce jest bardzo mało "samochodzikowej" atmosfery. Nawet samego wehikułu nie ma :-(

Chyba najsłabsza z serii . Zachęcam do rozpoczęcia samochodzikowej przychody od innej części. W książce jest bardzo mało "samochodzikowej" atmosfery. Nawet samego wehikułu nie ma :-(

Oceniam jaką jedną z najsłabszych książek w serii. Ten fanstastyczny wątek absolutnie nie przekonuje. Do tej części po prostu nie chce się wracać.

Oceniam jaką jedną z najsłabszych książek w serii. Ten fanstastyczny wątek absolutnie nie przekonuje. Do tej części po prostu nie chce się wracać.

Ta część serii jest zupełnie odmienna od pozostałych. Dużo więcej w niej nostalgii i melancholii oraz wątków psychologicznych.

Czytało się bardzo dobrze. Polecam.

Ta część serii jest zupełnie odmienna od pozostałych. Dużo więcej w niej nostalgii i melancholii oraz wątków psychologicznych.

Czytało się bardzo dobrze. Polecam.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Dziwna książka, chyba znacznie odbiegająca od wcześniejszych "samochodzików". To nie znaczy, że była zła, po prostu inna. Czytałam ją jako dziecko i dość szybko dotarło do mnie, że jest pisana do stanowczo starszego czytelnika, nawet dorosłego. Nie chodzi mi tu o wątek fantastyczny ani kryminalny, tylko relacje głównego bohatera z poznaną kobietą, która jak się wydaje, ma być i spełnioną, i niespełnioną miłością jego życia, czego nie będę wyjaśniać, żeby nie palić historii ;)

Dziwna książka, chyba znacznie odbiegająca od wcześniejszych "samochodzików". To nie znaczy, że była zła, po prostu inna. Czytałam ją jako dziecko i dość szybko dotarło do mnie, że jest pisana do stanowczo starszego czytelnika, nawet dorosłego. Nie chodzi mi tu o wątek fantastyczny ani kryminalny, tylko relacje głównego bohatera z poznaną kobietą, która jak się wydaje, ma...

Mam mieszane uczucia...

Pana Samochodzika uwielbiam od kiedy pamiętam, wiele już razy miałem okazję pochłonąć całą serię ale ta ostatnia napisana przez Zbigniewa Nienackiego jest zupełnie inna niż wszystkie poprzednie. I nie chodzi tu tylko o miejsce poza Polską (tak już było w Fantomasie) ale dokłada wiele elementów fantastycznych na bazie których buduje swoją historię. Pan Tomasz jako detektyw coraz bardziej zaczyna błądzić pomiędzy tym co realne a tym co fantastyczne, gdzie dotychczas był mocno stąpającym po ziemi człowiekiem…

Każdy powinien oczywiście wyrobić sobie własny osąd. To ostatnia napisana w całości przez Zbigniewa Nienackiego książka z serii Pan Samochodzik. Nie wiem czy to celowy zabieg i podjęta przemyślana przez autora decyzja, ale ostatnie zdania sugerują takie pożegnanie…

Mam mieszane uczucia...

Pana Samochodzika uwielbiam od kiedy pamiętam, wiele już razy miałem okazję pochłonąć całą serię ale ta ostatnia napisana przez Zbigniewa Nienackiego jest zupełnie inna niż wszystkie poprzednie. I nie chodzi tu tylko o miejsce poza Polską (tak już było w Fantomasie) ale dokłada wiele elementów fantastycznych na bazie których buduje swoją historię....

Kolejna część przygód Pana Samochodzika. Mimo, że już trochę za bardzo autor podążył w strefę fantastyki to jednak nadal czytało się dobrze. Pan Tomasz przy pomocy człowieka z przyszłości próbuje odzyskać skradzione skarby z muzeum w Bogocie. Jak zawsze dużo przygód, piękna kobieta i sukces.

Kolejna część przygód Pana Samochodzika. Mimo, że już trochę za bardzo autor podążył w strefę fantastyki to jednak nadal czytało się dobrze. Pan Tomasz przy pomocy człowieka z przyszłości próbuje odzyskać skradzione skarby z muzeum w Bogocie. Jak zawsze dużo przygód, piękna kobieta i sukces.

221105 audio G5.
Wolę Pana Samochodzika w Polsce i z harcerzami. Kilkanaście rzeczy na pewno interesujących i innowacyjnych (np. temat podróży w czasie). Jednak historia mnie nie wciągnęła. Muszę zrobić dłuższą przerwę przed następną częścią.

221105 audio G5.
Wolę Pana Samochodzika w Polsce i z harcerzami. Kilkanaście rzeczy na pewno interesujących i innowacyjnych (np. temat podróży w czasie). Jednak historia mnie nie wciągnęła. Muszę zrobić dłuższą przerwę przed następną częścią.

Strasznie zły. Wyraźnie widać, że z czasem zaczęło brakować Nienackiemu weny do kolejnych przygód Pana Samochodzika. To jest, o ile się dobrze orientuję, ostatnia książka z cyklu napisana przez Nienackiego i wg mnie lepiej gdyby nie powstała. Wstawki SF są takie, że aż zęby bolą jak się to czyta.

Strasznie zły. Wyraźnie widać, że z czasem zaczęło brakować Nienackiemu weny do kolejnych przygód Pana Samochodzika. To jest, o ile się dobrze orientuję, ostatnia książka z cyklu napisana przez Nienackiego i wg mnie lepiej gdyby nie powstała. Wstawki SF są takie, że aż zęby bolą jak się to czyta.