Jedna z najważniejszych pozycji moich młodzieńczych przygód z książką...

Jedna z najważniejszych pozycji moich młodzieńczych przygód z książką...

Lektura z dzieciństwa. Przygody gromady chłopaków podczas okupacji. Bardzo fajnie napisane. W miasteczku, gdzieś nad Wisłą. Wielu z nich nie ma własnego kąta, często chodząc boso - więc sobie taki kąt budują. Pewnie dzisiaj inaczej by to napisano. Co mi się też podobało, to to że partyzanci są nienazwani.

Lektura z dzieciństwa. Przygody gromady chłopaków podczas okupacji. Bardzo fajnie napisane. W miasteczku, gdzieś nad Wisłą. Wielu z nich nie ma własnego kąta, często chodząc boso - więc sobie taki kąt budują. Pewnie dzisiaj inaczej by to napisano. Co mi się też podobało, to to że partyzanci są nienazwani.

Książka skierowana bardziej do dzieci, młodzieży, pokazująca młodych chłopców i ich radzenie sobie w czasie II wojny. Starszego czytelnika już tak nie zachwyci, zwłaszcza biorąc pod uwagę prosty język.

Książka skierowana bardziej do dzieci, młodzieży, pokazująca młodych chłopców i ich radzenie sobie w czasie II wojny. Starszego czytelnika już tak nie zachwyci, zwłaszcza biorąc pod uwagę prosty język.

Książka opowiadająca o grupie chłopców z bliżej nieznanego miasteczka nad Wisłą w czasie IIWŚ. Dzieci pokrzywdzone przez wojnę. Część z nich nie ma żadnej żyjącej rodziny, ani miejsca zamieszkania. Życie pozostałych również nie przedstawia się różowo. Książka ukazuje życie w rzeczywistości okupowanego kraju w sposób przyziemny, opisuje nie bohaterską walkę, ale zwykły dzień i bezsiłę bohaterów oraz mieszkańców miasteczka wobec okupanta. W tych nieciekawych realiach grupa chłopców postanawia zbudować kryjówkę w lesie, a dokładniej w rowie gęsto zarośniętym Tarniną, od której bierze swoją nazwę, będącą zarazem tytułem książki. Chłopcy mimo realiów nie tracą nadziei, snują plany na przyszłość. Marzą o końcu wojny i podróżach, kompletują nawet sprzęt i uzbrojenie na przyszłą wyprawę. Książka pisana jest przystępnym językiem w stylu powieści młodzieżowych, jednak niekiedy powieść dotyka tematów poważnych, a nawet tragicznych. W trakcie czytania daje nam o sobie znać silna niechęć autora wobec Niemców, nabyta podczas wojny. Ogólnie polecam.

Książka opowiadająca o grupie chłopców z bliżej nieznanego miasteczka nad Wisłą w czasie IIWŚ. Dzieci pokrzywdzone przez wojnę. Część z nich nie ma żadnej żyjącej rodziny, ani miejsca zamieszkania. Życie pozostałych również nie przedstawia się różowo. Książka ukazuje życie w rzeczywistości okupowanego kraju w sposób przyziemny, opisuje nie bohaterską walkę, ale zwykły dzień...

Tata czytał mi tę książkę jak byłam mała. Zawsze z sentymentem wracam.

Tata czytał mi tę książkę jak byłam mała. Zawsze z sentymentem wracam.

Książkę poleciła mi bibliotekarka jak byłam jeszcze w podstawówce - i mimo mojej niechęci książka porwała mnie od pierwszych stron. Świadczy o tym tez fakt ze po 20 latach wciąż o niej pamietam i pamietam co czułam jak ja wtedy czytałam. Polecam każdemu - dzieciom, nastolatkom i dorosłym bo książka jest niesamowicie przejmująca.

Książkę poleciła mi bibliotekarka jak byłam jeszcze w podstawówce - i mimo mojej niechęci książka porwała mnie od pierwszych stron. Świadczy o tym tez fakt ze po 20 latach wciąż o niej pamietam i pamietam co czułam jak ja wtedy czytałam. Polecam każdemu - dzieciom, nastolatkom i dorosłym bo książka jest niesamowicie przejmująca.

Przeczytałam dawno temu mając 15 lat i dla mnie niezapomniana lektura. Nie tylko daje obraz-namiastkę zwykłej codzienności dzieciaków czasu wojny, ale pomaga poczuć ją. Ja poczułam do głębi swojego młodego serca, bardzo mocno. I choć wojna wydawała mi się odległą historią, poczułam że ci młodzi chłopcy są mi bliscy. Polecam więc młodym, myślącym, wrażliwym, którzy chcą poczytać nie o wielkich dokonaniach na froncie, szturmach i bitwach, tylko o nadziei i przyjaźni.

Przeczytałam dawno temu mając 15 lat i dla mnie niezapomniana lektura. Nie tylko daje obraz-namiastkę zwykłej codzienności dzieciaków czasu wojny, ale pomaga poczuć ją. Ja poczułam do głębi swojego młodego serca, bardzo mocno. I choć wojna wydawała mi się odległą historią, poczułam że ci młodzi chłopcy są mi bliscy. Polecam więc młodym, myślącym, wrażliwym, którzy chcą...

Jest wojna. Dziewięciu chłopców z jednej ulicy małego nadwiślańskiego miasteczka, zajętego przez Niemców, spędza razem czas. Chcą żyć jak książkowi bohaterowie powieści podróżniczych - wybierają wodza, chcą mieć przygody, snują plany.
Część z nich nie ma już żadnej rodziny, część w domu by tylko przeszkadzała, dlatego śpią gdzieś kątem. Ale znają pewne miejsce - długo ciągnące się i gęsto rosnące krzaki tarniny, głogu i sosen. Tam własną pracą wewnątrz krzaków zbudowali dla siebie twierdzę, która stała się ich domem.
Lubiący czytać Jurek, jego brat - małomówny Witek, rozsądny Benek, Tadek pomagający matce w sklepie i wychowaniu młodszego brata, Zymek - najsilniejszy z nich, ironiczny Stefek, przedsiębiorczy Mietek i Kazik oraz Gietek - oto bohaterowie tej książki.
Jest także Wiesiek Zaręba, zajmujący się partyzantką, oraz Abram - lekarz żydowskiego pochodzenia, który musi się ukrywać.

Jest wojna. Dziewięciu chłopców z jednej ulicy małego nadwiślańskiego miasteczka, zajętego przez Niemców, spędza razem czas. Chcą żyć jak książkowi bohaterowie powieści podróżniczych - wybierają wodza, chcą mieć przygody, snują plany.
Część z nich nie ma już żadnej rodziny, część w domu by tylko przeszkadzała, dlatego śpią gdzieś kątem. Ale znają pewne miejsce - długo...

extra

extra