Pan Samochodzik i Niewidzialni

Także nie wierzę iż mogłem wrócić po tylu latach do tego autora. Na szczęście dla moich oczu tylko odsłuchałem a myślałem że do Nienackiego po niesmacznej autobiografii już pożegnałem. Ale że mamy jeszcze lato i jakieś resztki sentymentu pozostały... nie pamiętam kiedy "Niewidzialnych" przeczytałem po raz pierwszy Na pewno w poprzednim ustroju. Wtedy to nawet muzealnik "ormowiec" imponował dzieciakom. Wiedza historyczna, zaginione skarby historii a w tym przypadku wydarzenia w Prusach wschodnich w pewien sposób pogłębiały wiedzę. Teraz gdy jeździmy na Warmię myślimy że to Mazury. Takie czasy... może także dlatego lubię na chwilę wracać do PRL-u.

Także nie wierzę iż mogłem wrócić po tylu latach do tego autora. Na szczęście dla moich oczu tylko odsłuchałem a myślałem że do Nienackiego po niesmacznej autobiografii już pożegnałem. Ale że mamy jeszcze lato i jakieś resztki sentymentu pozostały... nie pamiętam kiedy "Niewidzialnych" przeczytałem po raz pierwszy Na pewno w poprzednim ustroju. Wtedy to nawet muzealnik...

Czytałem będąc nastolatkiem i wciągnęła mnie jak każda inna książka z tej serii.

Czytałem będąc nastolatkiem i wciągnęła mnie jak każda inna książka z tej serii.

Dużo ciekawych informacji na temat historii Mazur, dynamiczna akcja. Czytało się to jednym tchem.

Dużo ciekawych informacji na temat historii Mazur, dynamiczna akcja. Czytało się to jednym tchem.

Akcja wręcz szpiegowska.

Akcja wręcz szpiegowska.

230703 audio G4.
Jedna z najsłabszych części. Na plus postać pani Moniki oraz powrót Batury i Winnetou. Sama historia jakby mniej ciekawa, humoru i napięcia prawie nie ma, no i nadal harcerzy brak.

230703 audio G4.
Jedna z najsłabszych części. Na plus postać pani Moniki oraz powrót Batury i Winnetou. Sama historia jakby mniej ciekawa, humoru i napięcia prawie nie ma, no i nadal harcerzy brak.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Długo ją czytaliśmy, ale trzyma poziom. Rozwiązanie przyszło trochę znienacka.

Długo ją czytaliśmy, ale trzyma poziom. Rozwiązanie przyszło trochę znienacka.

Zastanawiam się czasem co mnie podkusiło na ponowne odkrywanie przygód Pana Samochodzika. Było zostawić to w pamięci jako naprawdę ciekawe historyjki z dzieciństwa. Nie, wolałem jednak odświeżyć sobie tę serię chyba tylko po to, żeby przez większość czasu się denerwować. Bowiem poza kilkoma jaśniejszymi punktami całość jednak zawodzi i rozczarowuje.

„Pan Samochodzik i Niewidzialni” niestety niczego nowego nie wnosi. Jest to bowiem powtórka z rozrywki, oparta na kliszach i schematach, powtarzalna i przewidywalna do bólu. Nowy pomysł opiera się na sprawdzonym i kontynuowanym od dawna pomyśle fabularnym, nowe postaci to wręcz kalka z postaci z innych części. Aczkolwiek mam wrażenie, że ta część jest skierowana do jednak troszkę starszego czytelnika, mimo to jednak razi infantylnością. Obecność znanego z poprzedniego tomu Winnetou nie pomaga… Całość byłaby bardzo ciężkostrawna ale udało się Nienackiemu tego uniknąć.

W tej części sporo jest tego, co mnie najbardziej urzekło w książkach o Panu Samochodziku a mianowicie historia. Nienacki uwielbia bowiem wplatać fakty historyczne do swoich książek i na tym opierać fabułę. Tym razem zrobił to wręcz po mistrzowsku ale nie sięgając po Wielką Historię a wręcz przeciwnie, oparł powieść o tę mniejszą, bardziej kameralną, dającą dużo większe pole do popisu. I przyznać muszę, że tym razem Nienacki naprawdę się w tym temacie popisał. Rekompensuje to znacznie wszystko to, co w poprzednim akapicie wyrzucam autorowi. Nie ratuje całości ale mocno jej pomaga.

Niemniej jednak muszę przyznać, że mój ambitny plan przeczytania na nowo całego cyklu przygód o Panu Samochodziku autorstwa Zbigniewa Nienackiego (bo pozostałe tomy autorstwa innych ludzi zupełnie mnie nie interesują) zaczyna chwiać się w posadach. I chociaż zostały mi jeszcze tylko cztery książki to nie wiem czy nie porzucę tego planu.

Zastanawiam się czasem co mnie podkusiło na ponowne odkrywanie przygód Pana Samochodzika. Było zostawić to w pamięci jako naprawdę ciekawe historyjki z dzieciństwa. Nie, wolałem jednak odświeżyć sobie tę serię chyba tylko po to, żeby przez większość czasu się denerwować. Bowiem poza kilkoma jaśniejszymi punktami całość jednak zawodzi i rozczarowuje.

„Pan Samochodzik i...

Kolejna część przygód Pana Samochodzika. Tym razem walczy z międzynarodowym gangiem niewidzialnych. Pomagają mu niezawodni przyjaciele, Winnetou i Wielki Bóbr. Jak zawszesporo historii dotyczących terenów na których dzieje się akcja powieści. Czyta się jak zawsze szybko, jednak jest to chyba jedna ze słabszych części Pana Samochodzika. Mimo to jednak warto.

Kolejna część przygód Pana Samochodzika. Tym razem walczy z międzynarodowym gangiem niewidzialnych. Pomagają mu niezawodni przyjaciele, Winnetou i Wielki Bóbr. Jak zawszesporo historii dotyczących terenów na których dzieje się akcja powieści. Czyta się jak zawsze szybko, jednak jest to chyba jedna ze słabszych części Pana Samochodzika. Mimo to jednak warto.

Całkiem niezła i wciągająca, choć trąci myszką. O ile łatwiej cała akcja by się toczyła, gdyby nasi bohaterowie mieli komórki i dostep do Internetu - a tu trzeba iść na pocztę, żeby miedzymiastową zamówić:) Dużo się dzieje, dużo nam autor serwuje wiedzy historycznej o działaczach mazurskich, np Gizewiuszu lub Mrągowiuszu. Bohaterowie szybko się przemieszczają z Warszawy do Niemiec i na Mazury. Prują swoimi samochodami po mazurskich drogach, pływają po Śniardwach, odwiedzają mazurskie wioseczki, np Wojnowo. Autor podkreśla, że 'na Warmię i Mazury nie przyszliśmy dopiero w 1945 roku, ale byliśmy tu od wieków." Drukowane były katechizmy w języku polskim , wydawano pieśni ludowe oraz mazurskie gazety. Cala przygoda oparta jest na poszukiwaniu skrzyń z biżuterią oraz z rękopisami, nie tylko autorów polskich, ale też wybitnych twórców niemieckiego romantyzmu. Polecam!

Jedyny bohater, który z lekka mnie irytował to Winnetou - jego maniera mówienia a la po indiańsku doprowadzała mnie do białej gorączki.

Całkiem niezła i wciągająca, choć trąci myszką. O ile łatwiej cała akcja by się toczyła, gdyby nasi bohaterowie mieli komórki i dostep do Internetu - a tu trzeba iść na pocztę, żeby miedzymiastową zamówić:) Dużo się dzieje, dużo nam autor serwuje wiedzy historycznej o działaczach mazurskich, np Gizewiuszu lub Mrągowiuszu. Bohaterowie szybko się przemieszczają z Warszawy do...