"Salka Valka" rozpoczyna najświetniejszy okres w twórczości islandzkiego noblisty Halldora Laxnessa. Jest to opowieść o życiu niewielkiej islandzkiej osady położonej nad fjordem, w której największą rozrywką są oczywiście plotki, nieszczęśliwe wypadki, a czasem wieści z dalekiego świata, na przykład z jakże egzotycznej Danii. Pierwsza część to w zasadzie portret życia mieszkańców osady, przede wszystkim tytułowej bohaterki zwanej Salką Valką. Salkę poznajemy jako małą dziewczynkę, gdy, razem z matką, pojawia się pewnego dnia znikąd. Jak to jest z małymi osadami - ciężko w nich żyć, ale osiedlić się w nich jako przybysz jest znacznie trudniej, zwłaszcza, gdy nie ma się na to środków i szuka się pracy. Mimo wszystko bohaterkom się to udaje.

Muszę przyznać, że portrety Salki i jej matki są po prostu cudowne. Salka w ogóle jest postacią przesympatyczną: twardą babką, niezależną, silną, wygadaną. Jej matka jest natomiast jej zupełnym przeciwieństwem. A jej wybranek serca? Szkoda gadać, ten denerwował mnie w powieści najbardziej.

Mamy więc w tej pierwszej części nakreślone liczne problemy społeczne, których wymieniać tu nie będę, dość powiedzieć, że Polak zrozumie je zapewne równie dobrze, jak i Islandczyk. Druga część książki to przede wszystkim zderzenie tego ograniczonego światka z socjalizmem. Laxness, choć sympatyzował z tym nurtem, nie wydaje mi się tu przekonujący.

Długo się rozpisałam, ale i książka porusza wiele naprawdę ciekawych wątków. Warto ją przeczytać chociażby z samej ciekawości, przecie to dzieło Noblisty z kraju raczej mało znanego od strony kultury i literatury. Warto ją też przeczytać ze względu na kreację Salki, nad którą jeszcze raz się pozachwycam - ach, cudowna...

"Salka Valka" rozpoczyna najświetniejszy okres w twórczości islandzkiego noblisty Halldora Laxnessa. Jest to opowieść o życiu niewielkiej islandzkiej osady położonej nad fjordem, w której największą rozrywką są oczywiście plotki, nieszczęśliwe wypadki, a czasem wieści z dalekiego świata, na przykład z jakże egzotycznej Danii. Pierwsza część to w zasadzie portret życia...

Po podróży do Islandii była najodpowiedniejszą lekturą. Ma klimat.

Po podróży do Islandii była najodpowiedniejszą lekturą. Ma klimat.