Gu Hua

"Więcej, szybciej, lepiej ( i oszczędniej)" - to tylko jedno z haseł, które towarzyszyło obywatelom Chińskiej Republiki Ludowej.Hasło, które nieodzownie towarzyszyło bohaterom powieści "Miasteczka Hibiskus". Po powieść sięgnęłam całkowicie spontanicznie. Książkę nabyłam dosyć szybko i właściwie bez głębszego zastanawiania się. Opowiada o miasteczku Hibiskus, w którym obserwujemy przeistaczanie się socjalizmu w komunizm i dostosowywanie się mieszkańców, do z góry ustalonych zasad. Główną bohaterką jest młoda handlarka Hu Yuyin, która staje się idealnym "materiałem" do testowania wszystkich haseł i idei narzucanych od strony Mao Zedonga. To na jej przykładzie możemy zaobserwować jakim niesprawiedliwościom zostali poddawani mieszkańcy ChRL. Obok wspomnianej Hu Yuyin występują także jej mąż Li Guigui,oraz Qui Shutian, którzy podobnie jak ona poddawani są wszelkiemu rodzajowi restrykcjom związanym z pochodzeniem czy też z zamożnością. Znajdziemy tutaj także przedstawicieli partii komunistycznych, tych z niższych i wyższych szczebli, którzy są idealnym wachlarzem postaw i oznak człowieczeństwa. Poczynając na bezwzględnej karierowiczce Li, Guaxiang, oddanej ideom komunizmu w 100%, kończąc na osobach, które nie wykorzystywały swoich pozycji, okazując empatię wsparcie i szacunek "elementom". Nie można także, zapomnieć o osobach po kroju Wanga, którzy dla lepszego życia byli w stanie zaprzedać samych siebie. Wszystkie wspomniane postaci są odzwierciedleniem ludzi, którym przyszło żyć w czasach "wielkiego skoku". Niewątpliwe książka nie jest łatwa w odbiorze. Przyznaję, że po pierwszych stronach miałam bardzo mieszane uczucia, zastanawiając się też co mnie podkusiło do zakupienia jej. Po pewnym czasie, zaczęłam traktować ją jako lekturę obowiązkową. Wydarzenia historyczne mające miejsce w tamtym czasie idealnie zostały wplecione w losy głównych bohaterów. Im dłużej czytałam, tym bardziej mnie urzekała, gdy doszłam do końca i przeczytałam, z uśmiechem na twarzy ją odłożyłam na półkę. Uczucia towarzyszące mi na początku zupełnie zniknęły i czułam, że to w istocie lektura poszerzająca horyzonty. Styl autora był przyjemny, przypominał momentami styl reporterski. Bardzo często dzięki autorowi czułam, jakbym była w samym środku wydarzeń, a nie tylko biernym odbiorcą. I to zdecydowanie ujęło mnie najbardziej. Postaci pojawiające się w tej pozycji były interesujące. Uogólniając muszę stwierdzić, że nie żałuję wydania na nią pieniędzy. Nie pochłania, ale uczy, pokazuje, tłumaczy, wyjaśnia. Warto przeczytać!