W niespodziewanej formie bardzo dobry i potrzebny materiał.

Przyznam - kilka pierwszych stron było dla mnie delikatnym szokiem i obwąchiwaniem się ze strukturą. Natomiast opowiedziana historia skutecznie sprawiła, że chciało się czytać dalej i owa forma przestała być tak straszną. Mowa bowiem o perspektywie wychowywania się w rodzinie dotkniętej tragedią Holokaustu, spojrzeniu na własną matkę, na siebie, na to pajęcze połączenie między pokoleniami kobiet. Piękna rzecz, choć na pewno dla wielu kontrowersyjna.

Eksperymentalnie i wartościowo. Polecam!

W niespodziewanej formie bardzo dobry i potrzebny materiał.

Przyznam - kilka pierwszych stron było dla mnie delikatnym szokiem i obwąchiwaniem się ze strukturą. Natomiast opowiedziana historia skutecznie sprawiła, że chciało się czytać dalej i owa forma przestała być tak straszną. Mowa bowiem o perspektywie wychowywania się w rodzinie dotkniętej tragedią Holokaustu,...

fajne, aktualne jakieś; jebać matki

fajne, aktualne jakieś; jebać matki

Trudny, ale ważny poemat o przenikaniu wzorów kulturowych na różnych poziomach: psychiki, społeczeństwa, polityki, stosunku do historii. Keff buduje opozycję do "Ojczyzny", pokazuje, że ważną jej częścią jest "Matczyzna", czyli wszystko to, co kobiece, a do tej pory zbyt często niewidoczne i niedoceniane. Bycie matką, bycie córką, bycie Polką - wszystko w tym niezwykłym utworze miesza się i przenika. Do tego brawurowy spektakl Jana Klaty na podstawie poematu - prawdziwa uczta dla ducha.

Trudny, ale ważny poemat o przenikaniu wzorów kulturowych na różnych poziomach: psychiki, społeczeństwa, polityki, stosunku do historii. Keff buduje opozycję do "Ojczyzny", pokazuje, że ważną jej częścią jest "Matczyzna", czyli wszystko to, co kobiece, a do tej pory zbyt często niewidoczne i niedoceniane. Bycie matką, bycie córką, bycie Polką - wszystko w tym niezwykłym...

"Utwór..." powinien przeczytać każdy, kogo interesuje motyw Holokaustu w literaturze. Keff potraktowała go niebanalnie - pokazała, co czuje dziecko wychowywane w atmosferze pamięci o tej zagładzie. Sportretowała dwie kobiety, matkę i córkę, które niszczy i odsuwa od siebie historia tej tragedii. Napisała o tym, jak matka, niemogąca wyzbyć się poczucia winy za przeżycie i niepotrafiąca żyć "normalnie", okalecza siebie i swoją córkę, jak nieodwracalnie niszczy relacje między nimi. Pokazała, jak dziecko zostaje ubezwłasnowolnione i zdeterminowane przez to, co przydarzyło się rodzicowi.
"Utwór..." z pewnością jest wart przeczytania, ponieważ pokazuje, że każda żałoba musi mieć swoje granice, aby nie doprowadzić do nieszczęścia.

"Utwór..." powinien przeczytać każdy, kogo interesuje motyw Holokaustu w literaturze. Keff potraktowała go niebanalnie - pokazała, co czuje dziecko wychowywane w atmosferze pamięci o tej zagładzie. Sportretowała dwie kobiety, matkę i córkę, które niszczy i odsuwa od siebie historia tej tragedii. Napisała o tym, jak matka, niemogąca wyzbyć się poczucia winy za przeżycie i...

Polecam wszystkim przeczytanie książki. Jest to lektura, w którą trzeba się "wczytać" na spokojnie, bez pośpiechu, z refleksją. Pokazuje patologiczno-pasożytniczą relację na linii matka-córka, relację kobiety, która przeżyła Holocaust, z kobietą, która chce żyć normalnie, w spokojnych czasach. Utwór uświadamia, że ofiarami wojny sa nie tylko Ci, którzy w niej bezpośrednio uczestniczyli, ale i kolejne pokolenia- córki, synowie, wnukowie. Potrafi zaszokować. Polecam wybranie się do teatru, obejrzenie inscenizacji, pomoże to z pewnością w lepszym zrozumieniu książki (tak było w moim wypadku).

Polecam wszystkim przeczytanie książki. Jest to lektura, w którą trzeba się "wczytać" na spokojnie, bez pośpiechu, z refleksją. Pokazuje patologiczno-pasożytniczą relację na linii matka-córka, relację kobiety, która przeżyła Holocaust, z kobietą, która chce żyć normalnie, w spokojnych czasach. Utwór uświadamia, że ofiarami wojny sa nie tylko Ci, którzy w niej bezpośrednio...

"Utwór" bardzo osobisty, odważny i bolesny. Narusza wielorakie tabu, zaskakuje i wierci w głowie i sercu. Mocna rzecz!

"Utwór" bardzo osobisty, odważny i bolesny. Narusza wielorakie tabu, zaskakuje i wierci w głowie i sercu. Mocna rzecz!

To utwór z grupy tych, których nie czyta się dla przyjemności, ale tekst literacki dostarcza głebokich przeżyć, intelektualnie inspiruje, "sięga twych trzew i zatarga". Nie wszyscy to cenią i lubią. Ja tak.

To utwór z grupy tych, których nie czyta się dla przyjemności, ale tekst literacki dostarcza głebokich przeżyć, intelektualnie inspiruje, "sięga twych trzew i zatarga". Nie wszyscy to cenią i lubią. Ja tak.

Wracałam do tego utworu dwa razy, zrobił na mnie wrażenie. Pierwsza lektura odsłoniła mi zupełnie inne sensy, niż kolejne.

Wracałam do tego utworu dwa razy, zrobił na mnie wrażenie. Pierwsza lektura odsłoniła mi zupełnie inne sensy, niż kolejne.

Artystycznie całkiem nieźle rozegrane.

Artystycznie całkiem nieźle rozegrane.