Chciałoby się kochać świat tak, jak kocha się człowieka. Nie być wyspą ani jeziorem, ani nawet ogrodem, lecz ziarnkiem piasku wśród innych ziarnek, kroplą tego deszczu, który zrasza platan, a potem wdziera się w głąb ziemi albo podczas burzy łączy się ze strumieniem, spływa w dolinę i wpada do morza.

Chciałoby się kochać świat tak, jak kocha się człowieka. Nie być wyspą ani jeziorem, ani nawet ogrodem, lecz ziarnkiem piasku wśród innych z...

Czas tracił znaczenie, nie zmierzałam donikąd, poddawszy się niebu i powietrzu, słuchałam, wsłuchiwałam się w oddech morza, była dla mnie obecnością, pozwalałam się znieczulić słońcu.

Czas tracił znaczenie, nie zmierzałam donikąd, poddawszy się niebu i powietrzu, słuchałam, wsłuchiwałam się w oddech morza, była dla mnie ob...

Czy nadejdzie taki dzień, kiedy bez wysiłku i kłamstwa uda mi się zaakceptować fakt, że dzisiejsza pełnia rozkwitu, dojrzałe winogrona, pęknięta figa, cudowne drzewo, dzieci, ja sama - jesteśmy tylko chwilą?

Czy nadejdzie taki dzień, kiedy bez wysiłku i kłamstwa uda mi się zaakceptować fakt, że dzisiejsza pełnia rozkwitu, dojrzałe winogrona, pękn...