Krótka, rewelacyjna książka opowiadająca historię Johna Harrisona, genialnego zegarmistrza-samouka, który poświęcił całe swoje dorosłe życie konstrukcji zegara (chronometru) na tyle dokładnego, by za jego pomocą móc precyzyjnie ustalać długość geograficzną na pełnym morzu, co śmiało można nazwać Świętym Graalem XVIII-wiecznej nawigacji.

Książka Pani Sobel zabiera nas w niezwykłą podróż, przedstawiając czytelnikowi proces powstawania niezwykłych dzieł Harrisona, począwszy od ważącego 34 kg H-1, poprzez H-2 i H-3, na ważącym zaledwie 1,5 kg H-4 skończywszy, opisując po drodze jego innowacyjne rozwiązania, jak chociażby używane do dziś koszyczkowe łożysko kulkowe. Z lektury dowiemy się także o jego zmaganiach z Komisją Długości Geograficznej (Board of Longitude),oraz chcąc, nie chcąc rywalizacji z Nevilem Maskelynem, królewskim astronomem, zwolennikiem i propagatorem opozycyjnej wobec Harrisona, tak zwanej - metody księżycowej.

Polecam... w sumie każdemu. Pełna ciekawostek, inspirująca historia, napisana lekkim językiem.

Krótka, rewelacyjna książka opowiadająca historię Johna Harrisona, genialnego zegarmistrza-samouka, który poświęcił całe swoje dorosłe życie konstrukcji zegara (chronometru) na tyle dokładnego, by za jego pomocą móc precyzyjnie ustalać długość geograficzną na pełnym morzu, co śmiało można nazwać Świętym Graalem XVIII-wiecznej nawigacji.

Książka Pani Sobel zabiera nas w...

Tekst książki jest fantastyczny, autorka pisze porywająco o historii wyznaczania długości geograficznej, umiejętnie zmieniając bohaterów, aby lepiej oddać realia właściwie wyścigu przy opracowywaniu najrzetelniejszej metody obliczeń.

Mamy ledwo ponad 100 stron, a znajdziemy tu i odpowiednią perspektywę historyczną, aspekty naukowo-nawigacyjne (w formie popularnej),rozbuchane emocje, gorzką prawdę o pasożytniczej naturze urzędniczej (zarówno w opisywanym XVIII wieku jak i prawie współcześnie),można powiedzieć, że ramy stron są wręcz rozsadzane. Ale lektura absolutnie nie przytłacza, wręcz odwrotnie -- całość czyta się lekko i przyjemnie.

Tłumacz nie popisał się tylko w przypadku jednego terminu ("syderalny", str. 25, nawet w naukowej pozycji to wygląda cudacznie, winno być "gwiazdowy").

Ale zaraz, zaraz, skoro jest tak świetnie czemu taka niska nota? Bo to ocena całościowa książki -- z sadystyczną metodycznoscią autorka operuje wyłącznie słowem. Nie ma żadnej ilustracji, diagramu, rysunku, NICZEGO. Uważam to za czystą złośliwość, gdyż jest bliźniacze, dwukrotnie większe wydanie tej książki noszące dopisek "Ilustrowane". Portrety bohaterów mogą być zamieszczone w specjalnej wersji, jasne, ale już rysunki przyrządów nawigacyjnych, czy mechanizmów, które autorka arcy-irytująco opisuje "widzimy tutaj..." zajęłyby może z dodatkowych 6 stron, więc nie zrobiłyby z tej książeczki grubego atlasu.

Moim zdaniem ordynarna przesada i dlatego też jako książce wystawiam niezbyt wygórowaną ocenę.

Tekst książki jest fantastyczny, autorka pisze porywająco o historii wyznaczania długości geograficznej, umiejętnie zmieniając bohaterów, aby lepiej oddać realia właściwie wyścigu przy opracowywaniu najrzetelniejszej metody obliczeń.

Mamy ledwo ponad 100 stron, a znajdziemy tu i odpowiednią perspektywę historyczną, aspekty naukowo-nawigacyjne (w formie popularnej),...