Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uzupełnię ten wpis, kiedy i przeczytam tę książkę i kiedy LC ogarnie swe nowe wcielenie.

Teraz chcę tylko przestrzec potencjalnych nabywców, iż ta książka została złożona z zerowym marginesem wewnętrznym -- to oznacza, że albo ją pełni czytamy jednocześnie ją niszcząc albo chcemy ją zachować w dobrym stanie i otwieramy ją tylko ukradkiem oglądając urywki zdjęć. Ogromne brawa dla fachowców z wydawnictwa Muza za położenie takiego tytułu. Książkę mam od jakiejś godziny i zdążyłem już zniszczyć grzbiet po prostu kartkując strony.

Uzupełnię ten wpis, kiedy i przeczytam tę książkę i kiedy LC ogarnie swe nowe wcielenie.

Teraz chcę tylko przestrzec potencjalnych nabywców, iż ta książka została złożona z zerowym marginesem wewnętrznym -- to oznacza, że albo ją pełni czytamy jednocześnie ją niszcząc albo chcemy ją zachować w dobrym stanie i otwieramy ją tylko ukradkiem oglądając urywki zdjęć. Ogromne...

Słabizna niemożliwa.

"Freakonomia" zmusza do myślenia, twórczo irytuje -- ta pozycja ma tylko taki związek, iż podpisali się pod tą książką ci sami autorzy. Nie mam nawet pretensji o wstęp, w którym traktują czytelników jak idiotów (bo zapłacili za towar, który jest dostępny w sieci za darmo)., mam pretensję o książkę bez treści. No chyba, że ktoś do takich zaliczy informacje o tym, że np. na świecie jest więcej kapeluszy brązowych niż beżowych (to mój przykład od czapy, ale poziom informacyjny ten sam).

Zdecydowana większość wpisów (książka jest przedrukiem blogu) jest bez żadnej konkluzji, motywu, ot takie tam marudzenie, że pasty do zębów to właściwie czysty marketing.

Tylko jedna historia się wyróżnia -- wspomnienia lekarza o śmierci swojej córki w 3 tygodnie, od diagnozy raka do końca. Reszta nadaje się na śmietnik.

Nawet tłumacz pokpił sprawę tłumacząc tylko te tytuły książek i artykułów, które doczekały się polskiego przekładu -- cała reszta w oryginale. Polski czytelnik musi znać angielski i basta.

Szkoda papieru, czasu, pieniędzy.

Słabizna niemożliwa.

"Freakonomia" zmusza do myślenia, twórczo irytuje -- ta pozycja ma tylko taki związek, iż podpisali się pod tą książką ci sami autorzy. Nie mam nawet pretensji o wstęp, w którym traktują czytelników jak idiotów (bo zapłacili za towar, który jest dostępny w sieci za darmo)., mam pretensję o książkę bez treści. No chyba, że ktoś do takich zaliczy...

Mam duży zgryz jak ocenić tę pozycję, chyba najodpowiedniejszą oceną będzie "dość dobra".

Z jednej strony bowiem dany temat jest omawiany zwięźle i rzeczowo, z drugiej strony ta zwięzłość skutkuje poczuciem zagubienia i chaosu, bo przejścia między problemami nie są płynne a do czarnej rozpaczy doprowadzały mnie założenia, że mam znać Web Forms (nie zawsze było aż tak źle, autor w większości zakłada znajomość ASP.Netu). Według mnie to ogromny błąd, lepiej dodać extra wyjaśnienia dla potrzeb migracji, ale założyć, ze startujemy od zera, a nie od odkurzenia muzealnych reliktów.

Choć oczywiście nie namawiam do pójścia w ślady Adama Freemana, który potrafi dorzucać grube rozdziały omawiające sam język C#, CSS3, Javascript i schemat ENIACA bez mała.

Gdyby ta pozycja miała ze 200 stron więcej i sumienniej opisaną technologię, bez cięć "to znamy z ASP.Net/Web Forms" byłaby wspaniałym podręcznikiem, rzadko już dziś widywanym. Można powiedzieć, że na szczęście nie ma tu zapchajdziur, ale też patrząc na wygórowaną cenę lepiej dwa razy się zastanowić, czy jej nam potrzeba. Ja z zakupu jestem umiarkowanie zadowolony.

Mam duży zgryz jak ocenić tę pozycję, chyba najodpowiedniejszą oceną będzie "dość dobra".

Z jednej strony bowiem dany temat jest omawiany zwięźle i rzeczowo, z drugiej strony ta zwięzłość skutkuje poczuciem zagubienia i chaosu, bo przejścia między problemami nie są płynne a do czarnej rozpaczy doprowadzały mnie założenia, że mam znać Web Forms (nie zawsze było aż tak źle,...