Bardzo dobra fantastyka, wizja przyszłości w ciekawym temacie. Trochę przeraża to co ludzie będą robić ze swoim ciałem względem technologii jaką możemy stworzyć. Tak jak napisałem przy pierwszym tomie: nie żałuję, że zakupiłem od razu trzy tomy bo od razu zaczynam następny.

Bardzo dobra fantastyka, wizja przyszłości w ciekawym temacie. Trochę przeraża to co ludzie będą robić ze swoim ciałem względem technologii jaką możemy stworzyć. Tak jak napisałem przy pierwszym tomie: nie żałuję, że zakupiłem od razu trzy tomy bo od razu zaczynam następny.

Trzyma poziom pierwszego tomu. Dowiadujemy się więcej o świecie stworzonym przez autora dzięki wstawką z historii kolonizacji kosmosu. Dodatkowo można zobaczyć wyobrażenie tego jak może wyglądać życie na zamieszkanym księżycu czy nawet gazowym gigancie. Rozwiązanie tajemnic obcej cywilizacji jest zaskakujące i daje do myślenia.

Trzyma poziom pierwszego tomu. Dowiadujemy się więcej o świecie stworzonym przez autora dzięki wstawką z historii kolonizacji kosmosu. Dodatkowo można zobaczyć wyobrażenie tego jak może wyglądać życie na zamieszkanym księżycu czy nawet gazowym gigancie. Rozwiązanie tajemnic obcej cywilizacji jest zaskakujące i daje do myślenia.

Kontynuacja "Kolorów sztandarów" to moim zdaniem powieść słabsza od pierwszej części. Różni się mocno od poprzedniczki, jest tu mniej akcji, więcej opisów świata. O ile w pierwszym tomie zakończenie było mocne i bardzo ciekawiło mnie, jakie będą dalsze losy głównego bohatera, tak zakończenie drugiego tomu jest za szybkie i nie daje satysfakcji. Niestety, wątek Korgardów uważam za mocno niewykorzystany, nadal nie wiemy co nimi kieruje, w powieści jest ich naprawdę niewiele. Mimo tych wad całość czyta się nadal całkiem przyjemnie. Szkoda, że nie ma więcej powieści z tego uniwersum (nie licząc opowiadań),bo jego zamysł jest bardzo ciekawy i chętnie poczytałbym coś jeszcze. Ode mnie 6/10.

Kontynuacja "Kolorów sztandarów" to moim zdaniem powieść słabsza od pierwszej części. Różni się mocno od poprzedniczki, jest tu mniej akcji, więcej opisów świata. O ile w pierwszym tomie zakończenie było mocne i bardzo ciekawiło mnie, jakie będą dalsze losy głównego bohatera, tak zakończenie drugiego tomu jest za szybkie i nie daje satysfakcji. Niestety, wątek Korgardów...

Kontynuacja przygód sędziego Daniela w świecie atakowanym przez bezdusznych obcych jak i anektowanym przez bogatsze centrum ludzkiego imperium. Gwiazdka mniej za zakończenie cyklu. Ta seria jest lepsza od niejednej space opery i hard sf. Ja chcę więcej...

Kontynuacja przygód sędziego Daniela w świecie atakowanym przez bezdusznych obcych jak i anektowanym przez bogatsze centrum ludzkiego imperium. Gwiazdka mniej za zakończenie cyklu. Ta seria jest lepsza od niejednej space opery i hard sf. Ja chcę więcej...

Kolejna część przygód i walki Daniela z Dominium Solarnym, kolejne fantastyczne światy, postacie i oczywiście mnóstwo polityki.
Wątki poruszone w części pierwszej znajdują swoje rozwinięcie i zwieńczenie tutaj, poznajemy kolejnych pozytywnych i negatywnych bohaterów, ale nie rozstajemy się ze wszystkimi już znanymi.
Dodatkowo mamy wstęp do świata obcych. Co ciekawe ich cele zmusiły mnie do małej refleksji.
Zakończenie nieco mnie oszołomiło, nie do końca wiedziałem z czym tak naprawdę mam do czynienia, ale po chwili zastanowienia w głowie zaświtała mi jedna myśl - "w sumie logiczne".
Książka obowiązkowa dla fanów pierwszego tomu - zakończenie tej historii i wszelkie wydarzenia, które do niego doprowadziły zwyczajnie trzeba poznać.

Kolejna część przygód i walki Daniela z Dominium Solarnym, kolejne fantastyczne światy, postacie i oczywiście mnóstwo polityki.
Wątki poruszone w części pierwszej znajdują swoje rozwinięcie i zwieńczenie tutaj, poznajemy kolejnych pozytywnych i negatywnych bohaterów, ale nie rozstajemy się ze wszystkimi już znanymi.
Dodatkowo mamy wstęp do świata obcych. Co ciekawe ich...

Porównywalna jakościowo do "Kolorów Sztandarów".
Wyraźnie idzie odczuć mniejszą intensywność akcji niż w pierwszej części, ale nie jest to w żadnym razie wadą. Zabieg pozwala bardziej skupić się na otoczce, czyli polityce w świecie przyszłości i refleksji dotyczącej deprawacji klasy rządzącej. Kołodziejczak dobrze pokazuje jak szybko może zaniknąć szlachetny zamiar, który niosą na sztandarach reformatorzy i jak łatwo przeistoczyć się w tego, z którym się walczy i kogo się potępia.

Bohaterowie są tu w miarę dobrze zarysowani. Daniel Bondaree, były sędzia i rebeliant, znowu musi uciekać przed chcącym go wykorzystać aparatem władzy. Jego perypetie tym razem są jakby spokojniejsze, ale wciąż można się z tą postacią identyfikować.
Druga główna bohaterka, Dina Tivoli, zaczyna z kolei dostrzegać, że jej wcześniejszy idealizm był nie na miejscu, a ideały, z którymi jej otoczenie szło ku władzy, gdzieś wyparowały. Ona z kolei mogłaby być nieco lepiej zarysowana, fragmenty, gdy autor skupia się na tej postaci, są widocznie gorsze niż te z udziałem Bondaree.

Całościowo, "Schwytany w Światła" to kawał porządnej, skłaniającej ku gorzkiej refleksji, space opery. Szkoda, że autor zatrzymał się na dwóch tomach tej historii ("Głowobójców", wnioskując z opisu, traktuję bardziej jako coś obok). chętnie przeczytałbym o dalszych losach Gladiusa i jego mieszkańców. Może kiedyś autor powróci do tego uniwersum. Dobrze by było.

Porównywalna jakościowo do "Kolorów Sztandarów".
Wyraźnie idzie odczuć mniejszą intensywność akcji niż w pierwszej części, ale nie jest to w żadnym razie wadą. Zabieg pozwala bardziej skupić się na otoczce, czyli polityce w świecie przyszłości i refleksji dotyczącej deprawacji klasy rządzącej. Kołodziejczak dobrze pokazuje jak szybko może zaniknąć szlachetny zamiar, który...

Dobra pozycja, kontynuacja książki Kolor Sztandarów. Podobnie do poprzedniej, wizyjna przyszłość, poplątanie zdarzeń, faktycznych i możliwych i pytanie o granice naszych ciał w dokonaniu go, czy może nawet samoubóstwienie samego człowieka. Autor jednak wszedł zamiast w akcję to w reakcję, w relacje miedzy bohaterami książki. A szkoda. Warto przeczytać, dla samej rozrywki.

Dobra pozycja, kontynuacja książki Kolor Sztandarów. Podobnie do poprzedniej, wizyjna przyszłość, poplątanie zdarzeń, faktycznych i możliwych i pytanie o granice naszych ciał w dokonaniu go, czy może nawet samoubóstwienie samego człowieka. Autor jednak wszedł zamiast w akcję to w reakcję, w relacje miedzy bohaterami książki. A szkoda. Warto przeczytać, dla samej rozrywki.

Niewątpliwie dojrzalsza niż "Kolory sztandarów", spokojniejsza, pełna przedziwnych wątków i świetnych opisów świata. Mniej akcji, co nie przeszkadza, bo nadal czyta się płynnie.

Niewątpliwie dojrzalsza niż "Kolory sztandarów", spokojniejsza, pełna przedziwnych wątków i świetnych opisów świata. Mniej akcji, co nie przeszkadza, bo nadal czyta się płynnie.

Świetny kawał fantastyki.
Trzyma poziom I tomu.

Świetny kawał fantastyki.
Trzyma poziom I tomu.

Troche słabsza od poprzedniej części ale w dalszym ciągu bardzo fajnie się czyta. Pomysły technologiczne - po prostu genialne.

Troche słabsza od poprzedniej części ale w dalszym ciągu bardzo fajnie się czyta. Pomysły technologiczne - po prostu genialne.