Dziwię się niskim ocenom czytelników. Książka wpadła mi w ręce w Dedalusie za całe 8 złotych, byłem w podróży a książeczka jest w miniaturowym wydaniu więc zakup był w sam raz. No i sławne nazwisko autora, którego nigdy przedtem nie czytałem. Czy możliwe że książka nie jest jego najbardziej rozpoznawalnym dziełem? Ależ oczywiście. Niemniej jednak. ten rozgadany wielowątkowy styl, ta niesamowita barokowa inteligencja i poczucie humoru powodują że się czyta, i to mimo tego że wiele stronic poświęcone jest o piłce nożnej! Choć piłka jest tylko wymówką do filozofii, historycznej refleksji, i językowej wirtuozerii. A więc zachęcam do przeczytania. Absolutnie podziwiam tłumaczkę Elżbietę Sobolewską która musiała również idąc za oryginałem węgierskim stworzyć wiele nowych polskich słów. Należy się tej osobie złoty medal.

Dziwię się niskim ocenom czytelników. Książka wpadła mi w ręce w Dedalusie za całe 8 złotych, byłem w podróży a książeczka jest w miniaturowym wydaniu więc zakup był w sam raz. No i sławne nazwisko autora, którego nigdy przedtem nie czytałem. Czy możliwe że książka nie jest jego najbardziej rozpoznawalnym dziełem? Ależ oczywiście. Niemniej jednak. ten rozgadany wielowątkowy...

Po Niesztukę sięgnąłem ze względu na miłość do literatury węgierskiej (Marai, Krudy),do Węgier. I obcowanie z Węgrami lat - chciałem napisać PRL-u - powojennych uważam za jedyną wartość tej książki. Pewien poziom Esterhazy zachowuje, czyta się to nawet szybko, choć trzeba skupienia i jako takiej wiedzy o regionie, tematyce, żeby zapanować nad pewnym chaosem. Ciekawe jest to połączenie futbolu z literaturą. Duży plus, bo czuć, że autor zna się na piłce i potrafi w oryginalny sposób ująć jej prostotę.

Po Niesztukę sięgnąłem ze względu na miłość do literatury węgierskiej (Marai, Krudy),do Węgier. I obcowanie z Węgrami lat - chciałem napisać PRL-u - powojennych uważam za jedyną wartość tej książki. Pewien poziom Esterhazy zachowuje, czyta się to nawet szybko, choć trzeba skupienia i jako takiej wiedzy o regionie, tematyce, żeby zapanować nad pewnym chaosem. Ciekawe jest...

Książka przyjmuje formę gawędy, obracającej się głównie wokół tematu matki narratora i piłki nożnej. Historia jest dość chaotyczna i po drodze zahacza o najróżniejsze inne wątki, co przynajmniej mnie w pewnym momencie zaczęło męczyć, bo naprawdę trudno się było czasami połapać o jakich czasach czy postaciach autor teraz chce nam opowiedzieć.
Przypomina mi się Hrabal (te kilometrowe zdania i przeskakiwanie z wątku na wątek),ale jednak w wydaniu węgierskim. Polecałabym raczej osobą mającym podstawową wiedzę o Węgrzech, bo odniesień węgierskich znajdzie się tam w bród.

Książka przyjmuje formę gawędy, obracającej się głównie wokół tematu matki narratora i piłki nożnej. Historia jest dość chaotyczna i po drodze zahacza o najróżniejsze inne wątki, co przynajmniej mnie w pewnym momencie zaczęło męczyć, bo naprawdę trudno się było czasami połapać o jakich czasach czy postaciach autor teraz chce nam opowiedzieć.
Przypomina mi się Hrabal (te...