Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dziwna książka. Nie wiem, czy to wina mojej nieznajomości historii Węgier, czy czegoś innego - "Księgę Hrabala" czytało mi się momentami znośnie, momentami źle. Nie zrezygnowałam z lektury tylko dlatego, bo byłam ciekawa, jak się to wszystko skończy. Primo: opis z tyłu okładki jest mylący. I to bardzo. Po przeczytaniu go spodziewałam się powieści, która mnie porwie, będzie przesycona twórczością Hrabala, dzięki niej dowiem się czegoś o Węgrach... A guzik. Język powieści jest ciężkostrawny, pełen najróżniejszych odwołań literackich (w tym do "Pani Bovary" - wściekłam się i wreszcie wypożyczyłam tę książkę, ile można jej nie znać i w kółko o niej czytać, nie? ^^). Ba, w tej powieści jest wszystko. Nawet wątki dotyczące aborcji, które mnie zniesmaczyły. A musicie wiedzieć, że mnie ciężko jest zniesmaczyć. Piękne za to było nawiązanie do "Pieśni nad Pieśniami". Skończyłam tę książkę kilka dni temu i cały czas zastanawiam się nad jednym - dlaczego występujący tu aniołowie mówią w jidysz? Nie wiem, komu mogłabym to polecić. Dłuższa opinia tutaj: --> https://czechozydek.wordpress.com/2014/12/28/peter-esterhazy-ksiega-hrabala/