O pasji latania i żywiole wojny. O ludzkich charakterach w godzinie próby. Wreszcie o cudzie awiacji. Piękny język i bardzo wciągająca historia. Gorąco polecam.

O pasji latania i żywiole wojny. O ludzkich charakterach w godzinie próby. Wreszcie o cudzie awiacji. Piękny język i bardzo wciągająca historia. Gorąco polecam.

Nocny lot wybitna.
Ziemia planeta ludzi słabiej.
Pilot wojenny - arcydzieło. Wartość historyczna, literacka i filozoficzna nie do podważenia.
Mały Książę jest przy tych dziełach faktycznie mały.

Nocny lot wybitna.
Ziemia planeta ludzi słabiej.
Pilot wojenny - arcydzieło. Wartość historyczna, literacka i filozoficzna nie do podważenia.
Mały Książę jest przy tych dziełach faktycznie mały.

Przeczytana, na półce:)

Przeczytana, na półce:)

"Kochać to nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, ale patrzeć w tym samym kierunku"

"Kochać to nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, ale patrzeć w tym samym kierunku"

Mimo zakończenia "pilota wojennego", w którym autor popada w zawiłą filozofię obrony Człowieka w człowieku przed jednostką i masą (tak, wiem, że to zakręcone),całość broni się nieźle. Praca pilotów cywilnych z lat 20 i 30, pionierów lotnictwa, pełna niebezpieczeństw oraz samobójcze loty zwiadowcze nad terytorium wroga w momencie klęski Francji w II wojnie światowej są okazją do przemyśleń na temat kondycji człowieka, cywilizacji i ludzkiej egzystencji. Nadal da się zjeść.

Mimo zakończenia "pilota wojennego", w którym autor popada w zawiłą filozofię obrony Człowieka w człowieku przed jednostką i masą (tak, wiem, że to zakręcone),całość broni się nieźle. Praca pilotów cywilnych z lat 20 i 30, pionierów lotnictwa, pełna niebezpieczeństw oraz samobójcze loty zwiadowcze nad terytorium wroga w momencie klęski Francji w II wojnie światowej są...

Czad.

Gościu żyje. Niebezpiecznie. Wdzięcznie. Pięknie.
Taki egzystencjalizm bez zapotrzebowania na jad. Mniam.

Czad.

Gościu żyje. Niebezpiecznie. Wdzięcznie. Pięknie.
Taki egzystencjalizm bez zapotrzebowania na jad. Mniam.

Najważniejsze: jest to całkiem inna twórczość niż "Mały książę".
Autor w malowniczy sposób opisuje pilotowanie samolotem w latach 30'-40' ubiegłego wieku, a co za tym idzie liczne niebezpieczeństwa, gdyż lotnictwo było wtedy na etapie raczkowania. Każdy lot może być ostatnim. Zostawia się młodziutką żonę, dzieci, przyjaciół i nie wiadomo czy się wróci, ale pilot nie potrafi inaczej. Życie bez latania nie ma sensu. Autor w czasie lotu zastanawia się nad miejscem człowieka w świecie. Pomimo postępującej globalizacji, komunikacji itd. nie odnajdujemy się, nie mamy domu, celu, nic po nas nie zostanie.
Książkę pomimo takich refleksji czyta się dość szybko. Najciekawsze są sceny walki o życie w sercu pustyni czy też w Andach. Piloci nie mają żadnych szans na przeżycie, jednak wspomnienia bliskich dają im siłę by iść resztkami sił, szukając pomocy. Mierząc się z beznadziejną sytuacją poznają czym jest człowieczeństwo, po czym wszystko kończy się szczęśliwie a oni nadal pchają się do samolotów.
Podsumowując odbytu mi nie urwała, ale dałam za nią 5 zł i nie żałuję. To trzeba przeczytać

Najważniejsze: jest to całkiem inna twórczość niż "Mały książę".
Autor w malowniczy sposób opisuje pilotowanie samolotem w latach 30'-40' ubiegłego wieku, a co za tym idzie liczne niebezpieczeństwa, gdyż lotnictwo było wtedy na etapie raczkowania. Każdy lot może być ostatnim. Zostawia się młodziutką żonę, dzieci, przyjaciół i nie wiadomo czy się wróci, ale pilot nie...

"Nocny lot" i "Ziemia, planeta ludzi" stanowią piękny opis latania, emocji związanych z pilotowaniem, są w pewien sposób manifestem pilotów - pionierów, Saint-Exupery jest pierwszym autorem, który tak czule opisuje latanie, ale któż inny byłby w stanie tego dokonać jeśli nie pilot?
Cechą wspólną "Ziemi..." i "Pilota wojennego" jest fenomenalny opis przeżyć w momencie pogodzenia się z nadchodzącą niechybnie śmiercią.
Z trójki powieści to jednak "Pilot wojenny" wywarł na mnie największe wrażenie. Pokazuje w zupełnie inny sposób, oczami Francuza, oczami patrioty wojnę o Francję 1940 roku, dzięki Sain-Exuperemu spojrzałem inaczej na sytuację i działania Francji w tamtym okresie, spojrzałem inaczej na samych Francuzów, spojrzałem inaczej na francuskich żołnierzy. Autor wieńczy tę powieść bardzo głęboką refleksją nad Człowiekiem i cywilizacją, dziwię się, że nie został za to zaliczony do grona wybitnych francuskich myślicieli - filozofów XX wieku, kojarzony jest jedynie z nieco infantylnym Małym Księciem, a szkoda, bo te trzy powieści znacznie lepiej pokazują kunszt i wielkość autora.

"Nocny lot" i "Ziemia, planeta ludzi" stanowią piękny opis latania, emocji związanych z pilotowaniem, są w pewien sposób manifestem pilotów - pionierów, Saint-Exupery jest pierwszym autorem, który tak czule opisuje latanie, ale któż inny byłby w stanie tego dokonać jeśli nie pilot?
Cechą wspólną "Ziemi..." i "Pilota wojennego" jest fenomenalny opis przeżyć w momencie...

Dzięki temu autorowi poznałem,czym tak naprawdę jest życie,,pomaga uzmysłowić jak kruche jest nasze życie.

Dzięki temu autorowi poznałem,czym tak naprawdę jest życie,,pomaga uzmysłowić jak kruche jest nasze życie.

Najbardziej podobała mi się historia samego Antoine na pustyni. Można odzyskać wiarę w ludzi :) Polecam.

Najbardziej podobała mi się historia samego Antoine na pustyni. Można odzyskać wiarę w ludzi :) Polecam.