Nie da się porównać tego tomu z pozostałymi. O ile poprzednie charakteryzowały się tym, że Chmielewska skupiała się na konkretnym okresie życia i opisywała go ze szczegółami (czasem wtrącając dygresję wprzód czy wstecz) o tyle „Wieczna młodość” to tylko dodatek do nich. Jak zresztą mówi sam podtytuł „aneks do wszystkich pozostałych”. Bo tak w istocie jest.

Autorka prostuje sporo faktów, które poprzekręcała, nie celowo rzecz jasna ale dlatego, że po prostu czasem zawodziła ją pamięć, lub po prostu zdarzało jej się pomylić miejsca, ludzi czy osadzić coś w konkretnym czasie. Ludzka pamięć bywa czasem ulotna. Ponadto sporo tu wyjaśnień, sprostowań czy uściśleń ale też sporo nowych, ciekawych anegdot i historii, o których wcześniej autorka nie pamiętała.

Ten tom nie wywołał takich fajerwerków jak poprzednie co nie zmienia faktu, że również przeczytałem go z przyjemnością.

Nie da się porównać tego tomu z pozostałymi. O ile poprzednie charakteryzowały się tym, że Chmielewska skupiała się na konkretnym okresie życia i opisywała go ze szczegółami (czasem wtrącając dygresję wprzód czy wstecz) o tyle „Wieczna młodość” to tylko dodatek do nich. Jak zresztą mówi sam podtytuł „aneks do wszystkich pozostałych”. Bo tak w istocie jest.

Autorka prostuje...

Od razu się przyznam że tylko przekartkowane gdyż potem książka pojawiła się po znacznym przeredagowaniu jako "Wtórna młodość", świetnie że o tym nie wiedziałam i od razu przeczytałam poprawioną część ("Wtórną młodość"). Podczytałam rozbieżności - przyjemnie się czyta.

Od razu się przyznam że tylko przekartkowane gdyż potem książka pojawiła się po znacznym przeredagowaniu jako "Wtórna młodość", świetnie że o tym nie wiedziałam i od razu przeczytałam poprawioną część ("Wtórną młodość"). Podczytałam rozbieżności - przyjemnie się czyta.

Z powodu swojej nogi(w gipsie) nie mogłam spać, więc czytałam autobiografię Joanny Chmielewskiej, co prawda już kolejny raz, lecz bardzo lubię czytać książki tej autorki a na nocne czytanie wolę coś lekkiego i z humorem. Polecam
wszystkim miłośnikom Joanny Chmielewskiej i nie tylko.

Z powodu swojej nogi(w gipsie) nie mogłam spać, więc czytałam autobiografię Joanny Chmielewskiej, co prawda już kolejny raz, lecz bardzo lubię czytać książki tej autorki a na nocne czytanie wolę coś lekkiego i z humorem. Polecam
wszystkim miłośnikom Joanny Chmielewskiej i nie tylko.

Zaczęłam czytać książki pani Chmielewskiej ponad 25 lat temu. Każdą przypłaciłam łzami i śmiechem do wypęku. Autobiografia jest wisienką na torcie.

Zaczęłam czytać książki pani Chmielewskiej ponad 25 lat temu. Każdą przypłaciłam łzami i śmiechem do wypęku. Autobiografia jest wisienką na torcie.

Uzupełnienie poprzednich części „Autobiografii” – sprostowania, wyjaśnienia, dopowiedzenia. Dobrze się bawiłam.

Uzupełnienie poprzednich części „Autobiografii” – sprostowania, wyjaśnienia, dopowiedzenia. Dobrze się bawiłam.

Pisane na doczepkę i to widać. Ale warto było, bo poglądy na wiele spraw miałam z p. Chmielewską zbieżne i miło się było tego dowiedzieć, a przytoczone słuchowisko o niebiosach to majstersztyk. :-)

Pisane na doczepkę i to widać. Ale warto było, bo poglądy na wiele spraw miałam z p. Chmielewską zbieżne i miło się było tego dowiedzieć, a przytoczone słuchowisko o niebiosach to majstersztyk. :-)

cieszę się że skończyłam, nie polecam

cieszę się że skończyłam, nie polecam

Coraz mniej życiorysu, coraz więcej wstawek z książek, dużo psioczenia na administracje, i masę anegdotycznych zdarzeń.

Coraz mniej życiorysu, coraz więcej wstawek z książek, dużo psioczenia na administracje, i masę anegdotycznych zdarzeń.

Każdemu wolno kochać ...

Każdemu wolno kochać ...

Pani Joanno nigdy się pani nie zestarzeje. Wiecznie młoda

Pani Joanno nigdy się pani nie zestarzeje. Wiecznie młoda