Blade Runner. Czy androidy marzą o elektrycznych owcach?

Książka już kultowa, podobnie jak film Porusza ważne kwestie dotyczące człowieczeństwa. Bardzo aktualna, zwłaszcza w czasach rozwoju sztucznej inteligencji. Momentami infantylna, ale to chyba charakterystyczne dla Dicka.

Książka już kultowa, podobnie jak film Porusza ważne kwestie dotyczące człowieczeństwa. Bardzo aktualna, zwłaszcza w czasach rozwoju sztucznej inteligencji. Momentami infantylna, ale to chyba charakterystyczne dla Dicka.

Na swój unikatowy sposób magnetyczna. Chociaż składa się ze stalowych elementów spajanych ze sobą elektroniczną duszą, to pełna nieosiągalnego dla ludzkiego oka mistycyzmu skrytego między tranzystorami. Czy w świecie, w którym coś żyjącego jest na wagę złota, a repliki w coraz to nowszych modelach są niemal nierozróżnialne od ich pierwowzorów, można śnić o żywych owcach?
Odpowiem pytaniem: Czy w świecie pozbawionym rzeczywistej relacji będziemy śnić o przyjaźni?
P.K.Dick w pełnej wartkiej akcji, krótkiej powieści scifi, zadaje nam pytania bardziej o naturę naszej plastycznej i bezwzględnie zmiennej rzeczywistości, niż wyjaśnia wprost motywy stojące za działaniem Deckarda.
To, co poza nami, zawsze będzie tylko tłem. Jak bardzo nie chcielibyśmy tego tła uporządkować, nadać mu sensów i znaczeń, dopóki nie wyjdziemy naprzeciw swoim prawdziwym przekonaniom - nie poznamy prawdy. Będzie przed nami skryta, nieuchwytna i niewidoczna; nieznana tak, jak żywa owca androidowi.

Na swój unikatowy sposób magnetyczna. Chociaż składa się ze stalowych elementów spajanych ze sobą elektroniczną duszą, to pełna nieosiągalnego dla ludzkiego oka mistycyzmu skrytego między tranzystorami. Czy w świecie, w którym coś żyjącego jest na wagę złota, a repliki w coraz to nowszych modelach są niemal nierozróżnialne od ich pierwowzorów, można śnić o żywych owcach?...

Blade Runner to takie science fiction akcji o mordowaniu androidów, przeplatane jakąś dziwną, niewytłumaczoną dokładnie filozofią tak zwanego "merceryzmu". Pierwsza część książki, ta z akcją całkiem mi się spodobała, fabuła jest rozwinięta i dzieje się szybko, wszystko jest tu logiczne i skłania do głębszych przemyśleń. Niemniej jednak wstawki o Wilburze Mercerze są dla mnie kompletnie niezrozumiałe, dziwne, a to, co irytuje tutaj najbardziej to fakt, że merceryzm został przedstawiony tutaj tak, jakby sam czytelnik wiedział, na czym on polega, jakby był czymś oczywistym i powszechnie znanym. No niestety tak nie jest, ja dla przykładu czułam się podczas lektury nieco zagubiona, co niestety zniechęcało mnie do całości. Świat przedstawiony jest ponury, sztuczne, mechaniczne zwierzęta, sztuczni ludzie, którzy może jednak mają więcej wspólnego z człowiekiem niż się wydaje i dziwne filozofie w tle. Podsumowując dla mnie książka jest nieco dziwnie napisana, nie na każdym etapie jest zrozumiała i można nieco się pogubić. Nie wiem, czy sięgnęłabym po nią ponownie.

Blade Runner to takie science fiction akcji o mordowaniu androidów, przeplatane jakąś dziwną, niewytłumaczoną dokładnie filozofią tak zwanego "merceryzmu". Pierwsza część książki, ta z akcją całkiem mi się spodobała, fabuła jest rozwinięta i dzieje się szybko, wszystko jest tu logiczne i skłania do głębszych przemyśleń. Niemniej jednak wstawki o Wilburze Mercerze są dla...

Czytanie tej książki zdecydowanie było wyjściem poza moją strefę komfortu i nie powiem, że było to do końca udane przeżycie. Jest to pozycja specyficzna, która lepiej się sprawdzi dla osób lubiących takie klimaty.

Wiele rzeczy było dla mnie niezrozumiałych w trakcie lektury i nawet po zakończeniu pozostało mi więcej pytań, niż odpowiedzi. Nie doszukałam się też sensu w większości działań oraz przemyśleń głównego bohatera.

Akcja toczy się ekstremalnie szybko i nawet trudne zadania wydają się przychodzić bohaterom z ogromną łatwością. Tak naprawdę, najbardziej chwytające za serce wątki dotyczą bohatera pobocznego, Isidore. Te fragmenty najbardziej mi się podobały w całej książce.

Czytanie tej książki zdecydowanie było wyjściem poza moją strefę komfortu i nie powiem, że było to do końca udane przeżycie. Jest to pozycja specyficzna, która lepiej się sprawdzi dla osób lubiących takie klimaty.

Wiele rzeczy było dla mnie niezrozumiałych w trakcie lektury i nawet po zakończeniu pozostało mi więcej pytań, niż odpowiedzi. Nie doszukałam się też sensu w...

Od 1968 roku czyli od pierwszego wydania powieści pytania, oraz problemy które są w niej poruszane są bardziej niż kiedykolwiek aktualne. Co prawda naszymi sąsiadami nie są androidy, ale ludzie - ludzie, którzy to w coraz częściej są pozbawieni empatii, a ich główne wartości mieszczą się na kilku calowych ekranikach, które mają ciągle przy sobie.
Całe szczęście mamy jeszcze zwierzęta, nature - chociaż kto wie czy już niedługo nie znajdziemy się w podobnej krainie przedstawionej w książce.
Powieść skłania do zadania sobie ważnych pytań, refleksją na własną empatią czy hierarchią wartości. Zastanowieniem się dokąd zmierza człowieczeństwo.
Książka intryguje i wciąga od pierwszych stron. Czy warto po nią sięgnąć? Zapraszam na krótką wideo zajawkę:

Od 1968 roku czyli od pierwszego wydania powieści pytania, oraz problemy które są w niej poruszane są bardziej niż kiedykolwiek aktualne. Co prawda naszymi sąsiadami nie są androidy, ale ludzie - ludzie, którzy to w coraz częściej są pozbawieni empatii, a ich główne wartości mieszczą się na kilku calowych ekranikach, które mają ciągle przy sobie.
Całe szczęście mamy jeszcze...

Swoją przygodę z Blade Runnerem zacząłem nie od popularnego filmu, lecz od pierwowzoru Dicka - jest to też moja pierwsza przeczytana książka tego autora. Mówiąc wprost: nie zawiodłem się. Powieść ma ciekawą fabułę i miło się ją czyta. I choć wiem, że jest to oklepana już przez wszystkich interpretacja, ale dla formalności trzeba o niej wspomnieć: powieść ta skłania do refleksji nad ideą życia i tym co z danej istoty czyni człowieka.

Swoją przygodę z Blade Runnerem zacząłem nie od popularnego filmu, lecz od pierwowzoru Dicka - jest to też moja pierwsza przeczytana książka tego autora. Mówiąc wprost: nie zawiodłem się. Powieść ma ciekawą fabułę i miło się ją czyta. I choć wiem, że jest to oklepana już przez wszystkich interpretacja, ale dla formalności trzeba o niej wspomnieć: powieść ta skłania do...

Kostium SF, ale problemy związane z AI coraz bardziej aktualne. Osobiście wolę Dicka bardziej metafizycznego, bez chandlerowskich inklinacji.

Kostium SF, ale problemy związane z AI coraz bardziej aktualne. Osobiście wolę Dicka bardziej metafizycznego, bez chandlerowskich inklinacji.

Większość w swoich recenzjach zachwala książkę ze względu na jej klimat, pomysł oraz przede wszystkim filozoficzne rozważania i możliwość wsiąkniecia w tak abstrakcyjne realia. Dla mnie jednak osobiście braku tu głównego wątku przewodniego. Kilkukrotnie czytając książkę dochodziłem do pewnych wniosków, aby kilka stron dalej mieć całkowite odmienne odczucia co do decyzji bohaterów. Pozycja ta jest pełna sprzeczności, niezrozumiałych postawa i zachowań. Największym paradoksem są same androidy, które mają być nie do odróżnienia, a jednak im dalej w las tym okazuje się, że nawet osobnik o niskim ilorazie inteligencji potrafi dostrzec różnicę, zaś same andki okazują się niezbyt ogarnięte.
Nie mam pojęcia co miała ta książka na celu przekazać, gdyż nic po jej przeczytaniu nie wybrzmiewa, a przynajmniej ja sam jedyne co mogę w niej odnaleźć to ukazanie upadku ludzkiego, który kroczy ku zagładzie. Adaptacja filmowa również była pozbawiona jasnego przekazu, zawieszona w filozoficznej próżni, w umyśle Ricka i jego odczuć odnośnie adkow. Niestety Blade Runner przypomina mi Alchemika Coelho, gdzie jedni dostrzegają arcydzieło, a drudzy jedynie oczywistości, które ktoś na siłę próbuje opisać idąc na około. Tutaj zaś abstrakcja i chaos przesłaniają to co miało być istotną tej książki, gdyż jak napisałem wcześniej im dłużej czytamy, tym na więcej sprzeczności, miejscami niemal niedorzeczności trafiamy i tak płyniemy dalej w abstrakcji ducha, starając się pojąć kim jest Mencer, kto jest dobry, a kto zły i do czego to wszystko zmierza. W zestawieniu z Alchemikiem wybrałbym nieznacznie dzieło Coelho, tylko dlatego że więcej rzeczy trzyma się tam kupy i na samym końcu zostajemy jednak z czymś klarownym.

Większość w swoich recenzjach zachwala książkę ze względu na jej klimat, pomysł oraz przede wszystkim filozoficzne rozważania i możliwość wsiąkniecia w tak abstrakcyjne realia. Dla mnie jednak osobiście braku tu głównego wątku przewodniego. Kilkukrotnie czytając książkę dochodziłem do pewnych wniosków, aby kilka stron dalej mieć całkowite odmienne odczucia co do decyzji...

Majstersztyk.
Umierający świat, gęsta i lepka atmosfera, przerażająco odmalowane postacie ludzi, androidów, zwierząt. Nowe formy religii i quasi religii. A to wszystko w powieści, po przeczytaniu której chce się więcej i więcej, chce się zagłębić mocniej w ten świat, tak oszczędnie opisany przez Autora.
Idealne pole do rozważań filozoficznych i moralnych.

Majstersztyk.
Umierający świat, gęsta i lepka atmosfera, przerażająco odmalowane postacie ludzi, androidów, zwierząt. Nowe formy religii i quasi religii. A to wszystko w powieści, po przeczytaniu której chce się więcej i więcej, chce się zagłębić mocniej w ten świat, tak oszczędnie opisany przez Autora.
Idealne pole do rozważań filozoficznych i moralnych.

Jak na klasyk jest przyjemna i szybka. Ciekawie jest pokazany świat z nowymi wynalazkami, które ściągają tylko ludzkość niżej, zamiast prowadzić do dalszego rozwoju.

Jak na klasyk jest przyjemna i szybka. Ciekawie jest pokazany świat z nowymi wynalazkami, które ściągają tylko ludzkość niżej, zamiast prowadzić do dalszego rozwoju.