Merytorycznie wieje wiatr historii, lecz beletrystycznie powiewa zefirek nudy...

Merytorycznie wieje wiatr historii, lecz beletrystycznie powiewa zefirek nudy...

Sięgnąłem z sympatii do serialu „Królowa Bona”, którego scenariusz również napisała Halina Auderska. Dla mnie dzieło Janusza Majewskiego to majstersztyk polskiej kinematografii. Aleksandra Śląska jest Królową Boną, a nie gra Królowej Bony. I nie ma co ukrywać, że przez dużą część lektury wdrukowane twarze Śląskiej jako Bony, Zelnika jako Zygmunta Augusta czy Fronczewskiego jako Stańczyka były przekleństwem lektury.

Długo czekałem, aż słowa zaczną wygrywać z zapamiętanymi obrazami, jednak gdy już dałem ponieść się nieśpiesznej narracji Auderskiej byłem zachwycony. Wspaniała historia, ambicje, miłość i zdrada. No i przede wszystkim przekonanie, że tak właśnie było. Żadna opisana emocja, decyzja nie trąci fałszem. Wielkość i małość Bona Sfortia Dei gratia regina Poloniae.

W trakcie lektury czasami się denerwowałem, że np. autorka w kontekście ślubu Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną nie nawiązuje do ślubu jego pradziadka, Władysława Jagiełły z Elżbietą Granowską, który musiał być nadal żywy wśród współczesnych ostatniego króla Polski z dynastii Jagiellońskiej. Zupełnie niepotrzebnie. Halina Auderska opowiedziała historię jak chciała i ostatecznie uwierzyłem jej, że właśnie tak było.

Sięgnąłem z sympatii do serialu „Królowa Bona”, którego scenariusz również napisała Halina Auderska. Dla mnie dzieło Janusza Majewskiego to majstersztyk polskiej kinematografii. Aleksandra Śląska jest Królową Boną, a nie gra Królowej Bony. I nie ma co ukrywać, że przez dużą część lektury wdrukowane twarze Śląskiej jako Bony, Zelnika jako Zygmunta Augusta czy Fronczewskiego...

O Dio! Si. To świetna książka historyczna. Jestem pod wrażeniem. Halina Auderska kolejny raz sprawiła mi wiele czytelniczych przyjemności tą książką. Santa Madonna! Jest prawie doskonała.
Królowa Bona była niezwykła kobietą, która wiele próbowała zdziałać na różnych polach, która wiele dokonała i która nie została zrozumiana właściwie przez nikogo za czasu swego wyjątkowego żywota. Zginęła śmiercią podstępną, oszukana, zdradzona, opuszczona przez wszystkich. Postać tragiczna, kobieta niesamowicie interesująca. Książka posiada zalet wiele. Warto także przeczytać posłowie Janusza Rohozińskiego o autorce pt. "Haliny Auderskiej droga do Polski". Ciekawe jest bardzo.
9/10 - bez najmniejszych wątpliwości zasłużona to ocena i nie przesadzona, nie dana na wyrost. Książkę niewątpliwie przeczytać warto i do tego zachęcam gorąco. Tak gorąco niczym gorące jest włoskie lato. Kiedy tę wybitną historyczną książkę przeczytać? Jak najszybciej. Jak mawiała królowa Bona Sforza: "Presto! Presto!".

O Dio! Si. To świetna książka historyczna. Jestem pod wrażeniem. Halina Auderska kolejny raz sprawiła mi wiele czytelniczych przyjemności tą książką. Santa Madonna! Jest prawie doskonała.
Królowa Bona była niezwykła kobietą, która wiele próbowała zdziałać na różnych polach, która wiele dokonała i która nie została zrozumiana właściwie przez nikogo za czasu swego wyjątkowego...

Przenieśmy się 500 lat wstecz.Jest rok 1518. Bona przybywa do Krakowa by poślubić króla Polski Zygmunta.Temperamentna Włoszka szybko daje się we znaki Polskiej i Litewskiej szlachcie.Zmiany nie każdemu przypadają do gustu.A co za tym idzie przybywa jej wrogów.
Autorka w interesujący sposób opisuje jej życie i wydarzenia które miały miejsce w tym czasie.Bona-moim zdaniem jest jedną z ciekawszych postaci historycznych. Władcza,ale też inteligentna i gospodarcza kobieta.Wiedziała czego chce i umiała dążyć do celu.
Jeżeli macie ochotę na powtórkę z historii to bardzo zachęcam.

Przenieśmy się 500 lat wstecz.Jest rok 1518. Bona przybywa do Krakowa by poślubić króla Polski Zygmunta.Temperamentna Włoszka szybko daje się we znaki Polskiej i Litewskiej szlachcie.Zmiany nie każdemu przypadają do gustu.A co za tym idzie przybywa jej wrogów.
Autorka w interesujący sposób opisuje jej życie i wydarzenia które miały miejsce w tym czasie.Bona-moim zdaniem...

Bardzo dobra książka. Szkoda, że nie wznowiono jej w ostatnich latach. Stare wydania stoją może przykurzone na bibliotecznych półkach, a jest to pozycja godna polecenia miłośnikom powieści historycznych. Podczas czytania nasuwają się obrazy z serialu "Królowa Bona", ale jak wiadomo, nawet najlepsza ekranizacja nie zastąpi książki. Królowa to kobieta z krwi i kości, pełna pasji, namiętności, jednocześnie też postać tragiczna. Popełnia błędy i przeżywa zawody życiowe jak każdy człowiek. Można poznać kawałek historii i nauczyć się trochę życia. Polecam.

Bardzo dobra książka. Szkoda, że nie wznowiono jej w ostatnich latach. Stare wydania stoją może przykurzone na bibliotecznych półkach, a jest to pozycja godna polecenia miłośnikom powieści historycznych. Podczas czytania nasuwają się obrazy z serialu "Królowa Bona", ale jak wiadomo, nawet najlepsza ekranizacja nie zastąpi książki. Królowa to kobieta z krwi i kości, pełna...

Bardzo lubię prozę Haliny Auderskiej. W wersji historycznej również się sprawdza. Na podstawie tej książki powstał scenariusz doskonałego serialu
Królowa Bona. Polecam nie tylko miłośnikom historii.

Bardzo lubię prozę Haliny Auderskiej. W wersji historycznej również się sprawdza. Na podstawie tej książki powstał scenariusz doskonałego serialu
Królowa Bona. Polecam nie tylko miłośnikom historii.

Co wiecie o królowej Bonie z rodu Sworzów, żonie Zygmunta Starego z dynastii Jagiellonów? Zapewne nauczyciel powiedział wam o niej przy okazji lekcji o szesnastowiecznej Polsce. Zapewne brzmiało to mniej więcej tak: „Żoną Zygmunta Starego była Bona, zawdzięczamy jej jarzyny. A tymczasem hołd pruski odbył się...” Przynajmniej mi tak opisano tę królową. Jakąż radość odczułam, kiedy znalazłam tę książkę (Znalazłam ją, bo miała smoka w tytule, a jak wiadomo - jest smok - jest okejka).
Powieść o życiu jednej z władczyń Polski zaczyna się od jej przyjazdu do kraju jej przyszłego małżonka. - możemy poznać Bonę jako młodą italską arystokratkę, mającą tylko mgliste pojęcie o Polsce i Zygmuncie. Potem zaś fabuła podąża za losami młodej królowej, która musiała odnaleźć się w nowej dla niej rzeczywistości, jaką był polityczny świat polskiego dworu.
Z czasem Bonaaczęła coraz lepiej rozumieć zachowanie szlachty, robiła sobie wrogów i zjednywała przyjaciół. Jej związek z Zygmuntem był ciekawie opisany, para królewska uzupełniała się nawzajem i wspierała. Z czasem jednak coraz bardziej widac było ich różnicę temperamentów i choć para królewska wciąz mogła rozmawiać ze sobą szczerze, to jednak często rozmowy przeradzały się w sprzeczki.
Ciężko też było Bonie walczyć z polską i litewską szlachtą. W trakcie powieści widać bylo rozdźwięk między szlachcicami pragnącymi zachować stare przywileje i tymi, którzy patrzyli trochę dalej, niż czubek własnego nosa i pragnęli zreformować kraj. Bona od samego początku pragnęla umocnić władzę krolewską i ród Jagielłów. Pragnęła także zmienić zarządzanie majątkami królewskimi, wprowdzić nieco italskich elementów - od architektury po zwyczaje.
Bona była reformatorką, kobietą, która chętnie zabrała się do działania, gdy zobaczyła, że jej małżonek pozwoli jej na to. Jej chęć polepszania wszystkiego, co uznała za złe była czymś niezwykłym na tamte czasy.
Nie ustrrzegła się jednak przed efektami socjalizacji tamtych czasów - za każdym razem, gdy była w ciąży obsesyjnie pragnęła urodzić syna. Każdą kolejną córkę prawie ignorowała, a syna, Zygmunta Augusta, rozpieszczała i od samego początku przygotowywała do objęcia tronu.
Książka na pewno przypadłaby Bonie do gustu, bo czyta się ją szybko - a królowa, sportretowana została jako osoba, która nie cierpi bezruchu i chciała wszystko czynić szybko. Świetnie się czyta, język jest płynny.
Polecam gorąco każdemu, kto lubi powieści historyczne. Uważam, że fajnie byłoby, gdyby o królowych Polski było trochę więcej informacji na lekcjach historii.

(http://dywagacjenadherbata.blogspot.com/2016/07/autor-halina-auderska-tytu-smok-w-herbie.html#more)

Co wiecie o królowej Bonie z rodu Sworzów, żonie Zygmunta Starego z dynastii Jagiellonów? Zapewne nauczyciel powiedział wam o niej przy okazji lekcji o szesnastowiecznej Polsce. Zapewne brzmiało to mniej więcej tak: „Żoną Zygmunta Starego była Bona, zawdzięczamy jej jarzyny. A tymczasem hołd pruski odbył się...” Przynajmniej mi tak opisano tę królową. Jakąż radość odczułam,...

Jeśli ktoś lubi ciekawą fabułę historyczną napisaną pięknym staropolskim, ale zrozumiałym językiem - polecam. Nawet powielane przez autorkę stereotypy nie umniejszają wartości samej książki.

Jeśli ktoś lubi ciekawą fabułę historyczną napisaną pięknym staropolskim, ale zrozumiałym językiem - polecam. Nawet powielane przez autorkę stereotypy nie umniejszają wartości samej książki.

Zastanawiałem się przez cały czas lektury, czy książka była podstawą do nakręcenia filmu o tym samym tytule, czy odwrotnie. W każdym przypadku - książka bardzo ciekawa, fabularyzowana, dobrze się ją czytało.

Zastanawiałem się przez cały czas lektury, czy książka była podstawą do nakręcenia filmu o tym samym tytule, czy odwrotnie. W każdym przypadku - książka bardzo ciekawa, fabularyzowana, dobrze się ją czytało.

https://zacofany-w-lekturze.pl/2022/11/nie-zostaje-po-mnie.html

https://zacofany-w-lekturze.pl/2022/11/nie-zostaje-po-mnie.html