Jest to w sumie prosta opowieść podporucznika saperów biorącego udział w "bratniej pomocy dla Czechosłowacji". Prosta ale ma w sobie kilka elementów, które mnie uwiodły.

Po pierwsze ta książka była napisana praktycznie takim językiem, jakiego wówczas używano. Gdyby wyciąć z niej kilka akapitów komentujących i oceniających tę operację z perspektywy czasu, to można było ją wydać w latach siedemdziesiątych - ideologicznie by pasowała. A to mi się właśnie podoba, nie cierpię wspomnień pisanych po latach z takim nastawieniem, że "wiedziałem, że to jest złe", "nie chciałem tego robić ale mi kazali". Nie ma ta tu takich kłamliwych usprawiedliwień.

Po drugie: genialnie i prawdziwie, może nawet wbrew intencjom autora, pokazana jest przaśność i śmieszność polskiej armii. Pododdział inżynieryjny wyjeżdża na dalekie miejsce postoju wyposażony w ciężkie wozy ale dowódca nie ma nawet prostego gazika, żeby utrzymywać łączność i załatwiać proste sprawy - na byle rekonesans musi zabierać terenowego Star-a, który nie rozpędza się powyżej 50 km/h. Wojsko jest przygotowane na trzecią wojnę światową ale na nowy akumulator do ciężarówki musi czekać miesiącami a w końcu kradną go z czeskiego kombajnu stojącego na polu. Kiedy przychodzi wrzesień (daleko jeszcze do zimy) to ciężkie Krazy trzeba odpalać za pomocą podpalonych szmat co niszczy turbiny. Wysyła się żołnierzy (oczywiście Starem) do macierzystej jednostki w Brzegu (12 godzin w jedną stronę!) żeby tam naciąć desek i przywieźć je z powrotem pod Ołomuniec. A te deski są potrzebne, żeby... zbudować wychodek dla generała. Poborowych ściga się i grozi ostrymi karami za otrzymaną w paczce ćwiartkę wódki, za to kadra wieczorami popija regularnie. Przy tym poborowi mogą się nie kąpać całymi miesiącami a do ich namiotu ciężko wejść. Czy można się dziwić, że kiedy pan podporucznik jedzie z poborowymi do macierzystej jednostki piłować pnie na deski to jego główną obawą jest to, żeby nie zdezerterowali?

Po trzecie: samo nastawienie polskich "pomocników" do Czechów i Czechów do owych "pomocników" to jest coś ciekawego.

Literacko słabe ale za to jaka to historia!

[Audiobook, czyta Sławomir Holland, 6 i pół godziny]

Jest to w sumie prosta opowieść podporucznika saperów biorącego udział w "bratniej pomocy dla Czechosłowacji". Prosta ale ma w sobie kilka elementów, które mnie uwiodły.

Po pierwsze ta książka była napisana praktycznie takim językiem, jakiego wówczas używano. Gdyby wyciąć z niej kilka akapitów komentujących i oceniających tę operację z perspektywy czasu, to można było ją...