Bardzo cenię i lubię twórczość Joanny Bator, ale tej niepozornej objętościowo książki nie dałam rady skończyć. Nie bardzo rozumiałam, co czytam, co autorka chce mi przekazać, nie mogłam się dostatecznie skupić... Ale to chyba nie wina książki, tylko mojego nastroju w danym czasie. Za jakiś czas sięgnę po nią ponownie.

Bardzo cenię i lubię twórczość Joanny Bator, ale tej niepozornej objętościowo książki nie dałam rady skończyć. Nie bardzo rozumiałam, co czytam, co autorka chce mi przekazać, nie mogłam się dostatecznie skupić... Ale to chyba nie wina książki, tylko mojego nastroju w danym czasie. Za jakiś czas sięgnę po nią ponownie.

Przeciętna. Nie zapowiadało się, że spod tego samego pióra wyjdzie "Ciemno, prawie noc".
Mam wrażenie, że w tej powieści autorka nie była pewna, czy chce napisać kolejną powieść a'la Bridget Jones czy coś bardziej ambitnego. W efekcie czuje się "nierówność", nie czyta się płynnie, bo jest tak, jakby czytało się dwie książki o dwóch różnych osobach i pisanych przez dwie różne autorki.
Ale każdy od czegoś zaczyna :)

Przeciętna. Nie zapowiadało się, że spod tego samego pióra wyjdzie "Ciemno, prawie noc".
Mam wrażenie, że w tej powieści autorka nie była pewna, czy chce napisać kolejną powieść a'la Bridget Jones czy coś bardziej ambitnego. W efekcie czuje się "nierówność", nie czyta się płynnie, bo jest tak, jakby czytało się dwie książki o dwóch różnych osobach i pisanych przez dwie...

Ocena: dobra, ale... ciężko się czyta, bo nierówno napisana. Fragmentami rewelacyjnie "inteligentnie dowcipna", fragmentami - "inteligentnie przegadana" - można by tak rzec... Wielkie ambicje autorki na powieść eksperymentalną dla kobiet i o kobietach. Nie poraziło mnie tym razem, ale fanką Joanny B. pozostaję i lecę po "Chmurdalię"!

Ocena: dobra, ale... ciężko się czyta, bo nierówno napisana. Fragmentami rewelacyjnie "inteligentnie dowcipna", fragmentami - "inteligentnie przegadana" - można by tak rzec... Wielkie ambicje autorki na powieść eksperymentalną dla kobiet i o kobietach. Nie poraziło mnie tym razem, ale fanką Joanny B. pozostaję i lecę po "Chmurdalię"!

jestem na tak, wspaniała lektura.

jestem na tak, wspaniała lektura.

trudna jak praca magisterska

trudna jak praca magisterska

wyśmienite studium obiecości! Polecam!

wyśmienite studium obiecości! Polecam!

Jedna z tych książek, które na początku miałam ochotę odłożyć w diabły, a jednak dotrwałam do końca i to w cale nie w okropnych męczarniach. Inne podejście do "kobiecej literatury", opisujące baby z krwi i kości. Takie które nie zawsze uwielbiamy, nie zawsze rozumiemy - podobnie z resztą jak siebie same. Niestety bez fajerwerków.

Jedna z tych książek, które na początku miałam ochotę odłożyć w diabły, a jednak dotrwałam do końca i to w cale nie w okropnych męczarniach. Inne podejście do "kobiecej literatury", opisujące baby z krwi i kości. Takie które nie zawsze uwielbiamy, nie zawsze rozumiemy - podobnie z resztą jak siebie same. Niestety bez fajerwerków.

Nie jestem nowoczesna - uprzedziłam się do tej książki.

Nie jestem nowoczesna - uprzedziłam się do tej książki.