„Kanalie...” – debiutancka powieść Edwarda Pukina, której fabuła oparta jest na autentycznym sporze pomiędzy prezesem dużej firmy produkcyjnej a jej nowym zarządem, podczas którego bohater, walcząc z korupcją i niesprawiedliwością, stoi na krawędzi utraty dorobku całego życia. Książka wyróżniona została w konkursie literackim Elbląski Rękopis Roku 2007.

Doktor Ryszard Tomczyk, przewodniczący Kapituły Konkursowej Programu Literackiego Fundacji Elbląg, w swojej recenzji napisał o książce i losach bohatera:

(...) został przez nowych rządzicieli, tworzących rodzaj „sitwy”, oskarżony o spowodowanie wielosettysięcznych strat w spółce, wkrótce wyrugowany z zarządu firmy, brutalnie molestowany o oddanie im pozostałych akcji, wreszcie zagrożony oddaniem firmie własnego, z trudem „uciułanego” domu. Spór oczywiście toczył się w (...) sądzie i w majestacie prawa, miał swoją dramaturgię, swoje zapadnie i przepaści, toteż cała energia i cały wysiłek byłego prezesa, jako ofiary nowych uwarunkowań, ukierunkowane były na obronę swych racji zarówno w obrębie firmy, jak i w sądzie.

(...) książki takie jak „Kanalie...” – niezależnie od tego, czy bywają traktowane jako wściekle subiektywne czy pieniackie – rodzą się z głębokiego poczucia krzywdy i niesprawiedliwości, z rozczarowania wobec państwa (...),które od początku miało być ucieleśnieniem sprawiedliwości, prawa i bezpieczeństwa obywateli, lecz takim się nie stało. Są też wyrazem niemożności dochodzenia prawa i sprawiedliwości u nas w kraju na drodze legalnej oraz wynikającej stąd determinacji – zatem dla odpowiedzialnych za stan rzeczy przestrogą przed ewentualnymi już pozaprawnymi rozwiązaniami, nad którymi w przyszłości może stracimy panowanie.

(...) Książka jest ciekawa i znacząca – i jako zapis całego ciągu sytuacji składających się w sumie na proces obezwładniania i „pożerania” słabszych przez silniejszych w dżungli współczesnego biznesu; i jako obraz właściwych temu procesowi mechanizmów, relacji i współzależności. Nie jest budująca – to oczywiste, bo nie jest budujący obraz brutalnej przemocy i niesprawiedliwości wyrządzanej pod szyldem prawa. Pełna też goryczy i sarkazmu w konfabulacjach odsłaniających podstępne i brutalne metody w bezpardonowej walce o dominację. (...)

„Kanalie...” nie przestają też być literaturą faktu. Wątkowi konfliktu prawno-administracyjnego, w którym idzie o to „kto kogo”, towarzyszy wątek spraw osobistych narratora, sięgający jeszcze lat młodzieńczych. (...)

Z aprobatą przyjąć należy styl i język powieści, wolny od jakiejkolwiek (tym bardziej natrętnej) literackości, w pełni funkcjonalny, sprawny, nasycony rzeczowością i – co zrozumiałe ze względu na profesję autora – świetnie oddający świadomość człowieka związanego ze środowiskiem biznesu oraz długotrwały nawyk obcowania z instytucjami prawa. (...)

Ryszard Tomczyk – doktor nauk humanistycznych, pisarz, publicysta, malarz, rysownik, krytyk sztuki i literatury, redaktor kwartalnika „Tygiel” (od 1991),autor wielu książek i publikacji naukowych. Członek Związku Literatów Polskich oraz przewodniczący Kapituły Konkursowej Programu Literackiego Fundacji Elbląg.