powieść o Henrym Jamesie rekonstruująca jego życie, techniki pisarskie, relacje z ludźmi, samotność. Proza niezwykle dostojna, elegancka i subtelna, przypominająca mi nieco Alana Hollinghursta. Ale czasami też troszkę nużąca i zagmatwana fabularnie, jakby powtarzalna. Jednak smaczna językowo bardzo.

powieść o Henrym Jamesie rekonstruująca jego życie, techniki pisarskie, relacje z ludźmi, samotność. Proza niezwykle dostojna, elegancka i subtelna, przypominająca mi nieco Alana Hollinghursta. Ale czasami też troszkę nużąca i zagmatwana fabularnie, jakby powtarzalna. Jednak smaczna językowo bardzo.

„Mistrz” Colma Tóibina i „Autor Autor” Davida Lodge’a to w pewnym sensie bliźniacze książki. Powstawały w tym samym czasie, oparte na podobnym zestawie źródeł, obie są beletryzowanymi biografiami Henry’ego Jamesa. Żadna z nich nie obejmuje całego życia Jamesa, a jednak obie skupiają się w większości na tych samych wydarzeniach z życia pisarza. Obaj autorzy piszą też w podobnym stylu, widać jak na potrzeby swych powieści nasiąkli dystyngowaną, opisową prozą swego bohatera. Portrety Jamesa, które sobie wymyślili, aż prosi się żeby napisać wmyślili, bo w obydwu przypadkach mamy do czynienia z wnikliwą analizą, są w dużej mierze zbieżne, a jednak Lodgowi udało się uchwycić portret sympatyczny i głęboki, Tóibin natomiast zwyczajnie się pogubił. Colm Tóibin tłumaczy wady Jamesa jego tłumioną seksualnością, Lodge nie czuje się ani w prawie ani w konieczności Jamesa tłumaczyć, przyznaje bliźniemu prawo do intymności i do błędów. U Lodge’a mamy wzruszające i mądre zrozumienie ambicji pisarskich, dla niego to one wyznaczają Jamesa. Tóibin, nawet nie umiem określić świadomie czy nie, sprowadza wielkiego artystę do purytańskich ograniczeń. Czytając Lodge’a czuję, że czytam o niezwykłym człowieku, czytając „Mistrza” poznaję wiktoriańskiego dziwaka.
Irlandzkiemu autorowi zarzuciłabym też, że nie poradził sobie z jamesowskim stylem. W paru akapitach umieszcza sprzeczne informacje, nie kontroluje słowotoku i tego, co napisał, jakby nie umiał się zdecydować na konkretną wersję zdarzenia; coś jak „usiadł i stał” o jednym bohaterze w jednym momencie.
Dużo słabej też wypada ta książka jako portret epoki, choć powinno być ciekawie, mamy w tle dodatkowo wojnę secesyjną i Irlandię, irlandzkie wątki zresztą wychodzą najlepiej. Ale już na przykład proces Oskara Wilda, u Lodge’a potraktowany interesująco i krótko w „Mistrzu” rozpościera się na kilku mdłych, pozbawionych konkretów stronach.
Jest w tej książce trochę interesujących scen i powiedzeń, ale ogólnie to słaba rzecz i kiepska biografia. Najbardziej interesująca jest jako porównanie do drugiej dużo lepszej książki.

„Mistrz” Colma Tóibina i „Autor Autor” Davida Lodge’a to w pewnym sensie bliźniacze książki. Powstawały w tym samym czasie, oparte na podobnym zestawie źródeł, obie są beletryzowanymi biografiami Henry’ego Jamesa. Żadna z nich nie obejmuje całego życia Jamesa, a jednak obie skupiają się w większości na tych samych wydarzeniach z życia pisarza. Obaj autorzy piszą też w...

Im dalej w las, tym ciekawiej. Polubiłam pana Jamesa, choć w gruncie rzeczy jest denerwująco ostrożny i wiktoriański. Po tej nie całkiem biografii, wycinku życia pisarza, mam ochotę sięgnąć po więcej i o nim, i jego.
Podoba mi się też, że autor lubi pisarza.

Im dalej w las, tym ciekawiej. Polubiłam pana Jamesa, choć w gruncie rzeczy jest denerwująco ostrożny i wiktoriański. Po tej nie całkiem biografii, wycinku życia pisarza, mam ochotę sięgnąć po więcej i o nim, i jego.
Podoba mi się też, że autor lubi pisarza.