Wspaniała książka , olbrzymi przekaz autora , naprawdę ciekawe fakty i nie tylko

Wspaniała książka , olbrzymi przekaz autora , naprawdę ciekawe fakty i nie tylko

Jestem kompletnym Laikiem jeśli chodzi o historię, jednak z czystym sercem mogę polecić tę książkę takim jak ja. Czytało mi się ją świetnie i muszę powiedzieć, iż znacznie wzmocniła ona we mnie chęć do dalszego zgłębiania historii.

Jestem kompletnym Laikiem jeśli chodzi o historię, jednak z czystym sercem mogę polecić tę książkę takim jak ja. Czytało mi się ją świetnie i muszę powiedzieć, iż znacznie wzmocniła ona we mnie chęć do dalszego zgłębiania historii.

„Epoka naszej pierwszej dynastii stworzyła niezniszczalne fakty dziejowe (egzystencja narodu i jego państwo o zdecydowanym obliczu). Czasy późniejsze osiągały rzeczy równie trwałe, ale wyłącznie w dziedzinie kultury.”

Z przyjemnością odświeżam wiedzę o historii Polski, a skoro obecnie preferuję bardziej formę gawędziarskiej opowieści niż podręcznika i encyklopedii, chętnie sięgam po dzieła Pawły Jasienicy, eseje o dziejach naszego państwa. Interesuje mnie spadek w postaci poczucia własnej wartości pozostawiony przez poprzednie epoki. Śmiałe zamierzenia, spektakularne sukcesy, nieudane misje, dotkliwe porażki, wewnętrzna polityka targana konfliktami i ambicjami, relacje z innymi narodami. Nie przeszkadzają subiektywne odczucia autora wobec władców, ich zwolenników i wrogów, polskiego kleru, czeskiej, ruskiej lub niemieckiej nacji.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/04/polska-piastow.html

„Epoka naszej pierwszej dynastii stworzyła niezniszczalne fakty dziejowe (egzystencja narodu i jego państwo o zdecydowanym obliczu). Czasy późniejsze osiągały rzeczy równie trwałe, ale wyłącznie w dziedzinie kultury.”

Z przyjemnością odświeżam wiedzę o historii Polski, a skoro obecnie preferuję bardziej formę gawędziarskiej opowieści niż podręcznika i encyklopedii, chętnie...

Świetnie się czyta, co w przypadku książek o historii jest dość rzadkie... niestety część faktów zawartych w tym eseju jest niezgodna ze współczesnym stanem wiedzy, co może szczególnie źle wpłynąć na laików, którzy nie będą chcieli/mogli zweryfikować informacji.

Świetnie się czyta, co w przypadku książek o historii jest dość rzadkie... niestety część faktów zawartych w tym eseju jest niezgodna ze współczesnym stanem wiedzy, co może szczególnie źle wpłynąć na laików, którzy nie będą chcieli/mogli zweryfikować informacji.

Myślę, że najlepszym podsumowaniem tej pozycji są słowa, którymi opisuje ją autor w swoim "Posłowiu":

"Nie rości ona sobie najmniejszych pretensji do godności dzieła naukowego, nie jest też podręcznikiem. "Polska Piastów" to tylko swobodne, literackie opowiadanie naszych dziejów.
W takim opowiadaniu na pierwszym planie muszą stać żywi ludzie, aktorzy konkretnych wydarzeń. Losy po imieniu nazwanego człowieka stanowią bowiem wieczny przedmiot zainteresowań literatury - bez względu na to czy ów człowiek naprawdę kiedyś istniał, czy też jest tworem wyobraźni pisarza. Problemy i zagadnienia ukazują się w przeżyciach osób.
Postępować odwrotnie - to znaczy stawiać na pierwszym miejscu problem, a człowieka gdzieś w głębi - to może tylko piśmiennictwo naukowe. Ono jedno ma do tego prawo.
Wysuwając na czoło losy dynastii autor nie zamierzał wtrącać się do filozoficznego sporu o to, co stanowi prawdziwy i główny motor historii. Chciał tylko pogawędzić o rzeczywistych ludziach i faktach naszej historii, nie tracąc nadziei, że taka opowieść przemówi do wyobraźni, zainteresuje czytelnika i zachęci go do sięgnięcia po książki naukowe."

Myślę, że najlepszym podsumowaniem tej pozycji są słowa, którymi opisuje ją autor w swoim "Posłowiu":

"Nie rości ona sobie najmniejszych pretensji do godności dzieła naukowego, nie jest też podręcznikiem. "Polska Piastów" to tylko swobodne, literackie opowiadanie naszych dziejów.
W takim opowiadaniu na pierwszym planie muszą stać żywi ludzie, aktorzy konkretnych wydarzeń....

Książkę przesłuchałam, za wiele z niej nie zapamiętałam, ale uważam, że był to dobrze spędzony czas. Odznaczała się lekką formą, tematy sprawnie się przenikały, a lektor bardzo fajnie budował napięcie. Dobra pozycja, żeby liznąć tematu, chociaż podobno, już nie do końca aktualna.

Książkę przesłuchałam, za wiele z niej nie zapamiętałam, ale uważam, że był to dobrze spędzony czas. Odznaczała się lekką formą, tematy sprawnie się przenikały, a lektor bardzo fajnie budował napięcie. Dobra pozycja, żeby liznąć tematu, chociaż podobno, już nie do końca aktualna.

Słucham do jedzenia czy w trakcie mycia jako powtórka do sesji xD. Z racji, że już "normalne" książki przeczytane to skupienie sie tylko na politycznych rzeczach jak najbardziej mi wystarcza

Słucham do jedzenia czy w trakcie mycia jako powtórka do sesji xD. Z racji, że już "normalne" książki przeczytane to skupienie sie tylko na politycznych rzeczach jak najbardziej mi wystarcza

Pierwszy raz z "Polską Piastów" miałem do czynienia w szkole średniej i pamiętam, że zrobiła na mnie całkiem niezłe wrażenie. Ponowna lektura po około piętnastu latach pozwala stwierdzić, że jest to naprawdę dobra książka. Paweł Jasienica stworzył bardzo przystępne, łatwe i szybkie w czytaniu kompendium historii Polski w okresie panowania pierwszej dynastii. Biorąc pod uwagę objętość, jak również samą formę obraną przez autora, nie sposób oczekiwać, że w "Polsce Piastów" poruszone będą wszystkie zagadnienia związane z początkami państwowości Polski. Wręcz przeciwnie, autor skupia się na kwestiach związanych z władzą, wojnami, poniekąd również samą tożsamością narodową Polaków. Wiele innych problemów traktuje po macoszemu, niewiele miejsca poświęcając chociażby gospodarce czy strukturze społecznej. Ma oczywiście do tego prawo, gdyż jak sam wskazuje, na "Polskę Piastów" składają się eseje, nie jest to pozycja naukowa. W konsekwencji da się również odczuć pewne autora sympatie (np. względem Kazimierza Wielkiego) czy antypatie (tych jest całkiem sporo, chociaż trzeba przyznać, że zdają się słuszne). Jeśli więc ktoś ma ochotę zapoznać się z historią Polski od mniej więcej IX do XIV wieku, a przy tym nie chce sięgać po typowe książki naukowe i zawarte w nich suche fakty, powinien niewątpliwie skorzystać z twórczości Jasienicy. Polecam

Pierwszy raz z "Polską Piastów" miałem do czynienia w szkole średniej i pamiętam, że zrobiła na mnie całkiem niezłe wrażenie. Ponowna lektura po około piętnastu latach pozwala stwierdzić, że jest to naprawdę dobra książka. Paweł Jasienica stworzył bardzo przystępne, łatwe i szybkie w czytaniu kompendium historii Polski w okresie panowania pierwszej dynastii. Biorąc pod...

Nazwisko Pawła Jasienicy miłośnicy publikacji historycznych z pewnością znają nie trzeba zatem autora przedstawiać. Również mi jego publikacje nie były obce, przeciwnie zarówno „Polska Piastów”, jak i „Polska Jagiellonów” stały gdzieś na półce w biblioteczce rodziców, dumnie prężąc grzbiety wydartych spod lady rarytasów czytelniczych okresu PRLu. Chociaż więc dostęp do obu tytułów miałam jakoś wtedy, w młodzieńczym okresie zabrakło odwagi, by zmierzyć się z tymi lekturami. Gdzieś głęboki w głębi duszy pokutowało też przekonanie, że o historii nie można pisać ciekawie, więc skoro to nudy na pudy to po co tracić na nie czasu. Na swoje usprawiedliwienie mogę tylko powiedzieć, że na szczęście błędy młodości mają to do siebie, że czasem można je naprawić, jak się pójdzie po rozum do głowy.
Dokładnie za sprawą nowego wydania „Polski Piastów” przez wydawnictwo MG, nadarzyła się właśnie taka okazja, a ja z lekką dozą niepewności, ale z otwartym umysłem podeszłam tym razem do czytania i…to był strzał w dziesiątkę, gdyż okazało się, że Paweł Jasienica potrafi pisać w taki sposób, że można go czytać i czytać i bynajmniej czas się nie dłuży. To co jest ogromnym atutem książki i co sprawia, że historia pierwszych Piastów przyswaja się sama to posłużenie się literackim językiem w publicystyce naukowej. Autor daleki jest od przeładowanego suchymi faktami przedstawiania zalążków państwa polskiego, zamiast tego snuje opowieść o dawnych władcach, którzy mieli swoje wzloty i upadki, którzy zmuszeni byli do podejmowania rozmaitych decyzji, które czasem kierowane były sercem, a czasem rozumem, do zawierania sojuszy i zrywania ich tam, gdzie nadarzyła się okazja na rozszerzenie strefy wpływów. Prowadząc swe wywody dotyczące tworzenia się feudalnego państwa w dobie średniowiecza, w niezwykle błyskotliwy sposób Autor pokazuje cele jakie przyświecały najpierw wodzom pierwszych plemion piastowskich, a następnie kolejno koronowanym władcą polskich ziem, zestawiając je z dążeniami ówczesnej geopolityki, od wpływów murgrabiów marchii niemieckich począwszy, przez dążenia sąsiednich władców Rusi czy Czech, po wpływy Papiestwa i dominującą potrzebę chrystianizacji ówczesnej Europy.
Tendencje rozwoju terytorialnego wiązały się również z przenikaniem się ówczesnych kultur, które prowadziły do ukształtowania się też dorobku intelektualnego państw tworzących podwaliny cywilizacji europejskiej.
Paweł Jasienica, przechodząc od przodków Mieszka, po opis historii jego potomków, aż do czasów dynastii Jagiellonów, w niezwykle obrazowy sposób pokazał ich przywary, bolączki, umiejętności przywódcze, a czasem zupełny ich brak, trafność jednych decyzji i zupełnie chybiony charakter drugich, przy czym czyni to w niezwykle przystępny sposób. Ma się wręcz wrażenie, że Autor snuje opowieść, jakby siedząc przy ognisku albo w blasku szczap z płonącego kominka gawędził niczym bajarz opowiadający bajki na dobranoc. Historia w jego wydaniu to pasjonująca opowieść o minionych czasach, która zachęca do tego, aby jeszcze bliżej i jeszcze dokładniej poznać początki polskiej państwowości.
Jak na historyka przystało, Paweł Jasienica, sięga do dawnych publikacji kronikarskich, odnosząc się do dorobku i Gala Anonima i Jana Długosza, ale nawet te źródła, potrafi przedstawić w sposób, który wręcz skłania do ich odszukania i pochylenia się nad oryginalną ich treścią.
Nie ma zatem do ukrywać – „Polska Piastów” to rarytas, który pozwala na delektowanie się historią, który zaspokaja najbardziej wybredne gusty spragnione strawy osadzonej w plemiennych dziejach. To kąsek, który pobudza apetyt na więcej i sprawia, że chce się zgłębiać twórczość autora, z miejsca sięgając po kolejne jego dzieła. Ja z pewnością nie pozostanę na tym jednym czytelniczym daniu i z chęcią spróbuję innych odsłon publicystyki Autora, co i Wam rekomenduję.

Nazwisko Pawła Jasienicy miłośnicy publikacji historycznych z pewnością znają nie trzeba zatem autora przedstawiać. Również mi jego publikacje nie były obce, przeciwnie zarówno „Polska Piastów”, jak i „Polska Jagiellonów” stały gdzieś na półce w biblioteczce rodziców, dumnie prężąc grzbiety wydartych spod lady rarytasów czytelniczych okresu PRLu. Chociaż więc dostęp do obu...

„Państwo o tak ciężkim położeniu musiało przede wszystkim … żyć.”

Historia tworzyła się latami. Długo zapisywała się w kronikach, w poezji, w kazaniach... Do naszych czasów przeżył skryba, który ją napisał, uszczelnił i doprawił własną wyobraźnią, a nazywa się Paweł Jasienica. To ktoś, kto ma w sobie pierwiastki analityka, historyka, miłośnika i pasjonata dziejów z dawnych lat. To dociekający prawdy chłopiec, który bawi się przeszłością, a historię skrupulatnie rozkłada na czynniki pierwsze. Skupiony na wycinku z historii dziejów, na latach panowania Piastów w Polsce, podaje nam perłę historyczną.
Wyjątkową.
Bezcenną.
Jedyną w swoim rodzaju.
Dlatego będziesz się nią rozkoszował wieczór po wieczorze. Wypijesz podczas lektury litry gorącej czekolady, będziesz umysłem krążył po czasach piastowskich, myślał o okrutnych czasem władcach, o ich prywatnych życiach i romansach wszelakich. Będziesz rozważał ich bojowe decyzje, czy taktyki wojskowe, które były często chaotyczne i kompletnie nie przemyślane. Będziesz na przemian zatrwożony ich czynami, jak i oszołomiony ich rozrzutnością. Podczas lektury wszelkie emocje będą siedzieć obok ciebie. Będzie zachwyt, zaduma i złość. Ale i ciekawość, bo choć historia pewna jest, to jednak „Polskę Piastów” czytasz jak wspaniałą powieść obyczajową. To coś na wzór eseju – gawędy.
Czuć, że Paweł Jasienica inteligenty pisarz i szlachetny patriota jednocześnie. „Polska Piastów” była pisane pod koniec lat 50. XX wieku, niemalże tysiąc lat po chrzcie Polski, w okresie komunizmu. Każdą publikację filtrowała cenzura, wstrzymywała lub zmieniała tekst. Dlatego autor, Paweł Jasienica, dopiero teraz, dzięki Wydawnictwu MG doczekał się pełnej wersji tego monumentalnego dzieła. Publikacja wznowionej „Polski Piastów” to niebywała gratka dla każdego. Bo można nie lubić historii, można unikać jej w tekstach lecz w tej powieści staje się ona czymś, co pasjonuje i ciekawi. Dobre pióro autora, jego gawędziarstwo i lekkość myśli sprawiły, że „Polskę Piastów” czyta się, jak dobrą książkę akcji.
Zanurzysz się w niej i dawkując sobie czas, jaki z nią spędzisz, będziesz do niej powracał.
Jednak, nie czytaj pobieżnie, nie czytaj szybko i nie łykaj treści bez zastanowienia. Nie mijaj zdań, które będą ci się wydawać nieco nużące. W tej powieści wszystko ma znaczenie i rację bytu.
„Polska Piastów” to powieść na wzór literackich puzzli. Całość ukazuje obraz historii, która jest naszym dziedzictwem. Nie przejesz się treścią, jeśli racjonalnie podzielisz sobie czytanie, będziesz miał czas na delektowanie się nią, będziesz myślał o niej podczas czytania i samodzielnie rozrysowywał fabułę.
Paweł Jasienica stworzył historyczną beletrystykę, klasykę. To nie suche daty, czy przytaczanie tekstów z archiwum. „Polska Piastów” to skrzętnie wykonana praca.

Wczytaj się w styl, poczuj tempo i daj się prowadzić.

Lekcja historii może być ciekawa, pełna przygód i wyzwań, a lekcję historii, której naucza Paweł Jasienica MOŻNA POLUBIĆ.


#agaKUSIczyta

„Państwo o tak ciężkim położeniu musiało przede wszystkim … żyć.”

Historia tworzyła się latami. Długo zapisywała się w kronikach, w poezji, w kazaniach... Do naszych czasów przeżył skryba, który ją napisał, uszczelnił i doprawił własną wyobraźnią, a nazywa się Paweł Jasienica. To ktoś, kto ma w sobie pierwiastki analityka, historyka, miłośnika i pasjonata dziejów z dawnych...