Historia Powszechna. Średniowiecze

Czy Średniowiecze to wieki ciemne i zacofane. Czytając pozycję Pana Profesora wiem, że tak nie jest. Ogrom wiedzy, komentarzy i analizy dopinguje do przeczytania tej arcyciekawej pozycji. Działo się przez te 1000 lat oj działo.

Czy Średniowiecze to wieki ciemne i zacofane. Czytając pozycję Pana Profesora wiem, że tak nie jest. Ogrom wiedzy, komentarzy i analizy dopinguje do przeczytania tej arcyciekawej pozycji. Działo się przez te 1000 lat oj działo.

Ilekroć patrzę na opasłe tomiszcza z serii „Historia Powszechna” mogę domyślać skąd bierze się ogólna niechęć do książek o historii. Przeraża ogrom dat, wydarzeń, nazwisk, które dodatkowo wypadałoby logicznie połączyć i umieć ocenić. Jako że z historią mam do czynienia od bardzo wielu lat, ten ocean wiedzy nie przeraża mnie i książkę Profesora Manteuffla przeczytałem z uwagą i zainteresowaniem. Postrzegam ją jako pozycję zrównoważoną, stanowiącą pomost między szczegółowością a wiedzą ogólną o świecie. Jako taka nie może być w pełni idealna, biorąc pod uwagę bardzo długi opisywany okres czasu należało dokonać selekcji i materiału. Tym samym pewna skrótowość i tendencja do pomijania części wątków. Z pewnością przydatna jako wprowadzenie tematyczne do tej burzliwej epoki. Obiektywnie takie solidne sześć z plusem.

Ilekroć patrzę na opasłe tomiszcza z serii „Historia Powszechna” mogę domyślać skąd bierze się ogólna niechęć do książek o historii. Przeraża ogrom dat, wydarzeń, nazwisk, które dodatkowo wypadałoby logicznie połączyć i umieć ocenić. Jako że z historią mam do czynienia od bardzo wielu lat, ten ocean wiedzy nie przeraża mnie i książkę Profesora Manteuffla przeczytałem z...

Doceniam erudycję, cenię zwięzłość, ale nie lubię tej książki. Zbyt kostyczny tok narracji, by cokolwiek zostało mi w głowie. Z podręczników do historii średniowiecza wolę Zientarę, albo nowsze opracowania, np. tomy serii "fioletowej".

Doceniam erudycję, cenię zwięzłość, ale nie lubię tej książki. Zbyt kostyczny tok narracji, by cokolwiek zostało mi w głowie. Z podręczników do historii średniowiecza wolę Zientarę, albo nowsze opracowania, np. tomy serii "fioletowej".

Klasyka polskiej historiografii. Może aktualnie trochę przestrzała, jednakże nadal jest to pozycja warta uwagi :))).

Klasyka polskiej historiografii. Może aktualnie trochę przestrzała, jednakże nadal jest to pozycja warta uwagi :))).

Kontynuacja ,,Historii starożytnej" J. Wolskiego niestety nie dorównuje poprzedniczce. Przede wszystkim, jest zbyt krótka. Próba opisania na 500 stronach ponad tysiąca (!) lat historii kilkunastu krajów jest skazana na porażkę. Właściwie tylko najważniejsi gracze (Anglia, Francja, Niemcy, Włochy)zostali przedstawieni w sposób pozwalający na dowiedzenie się czegoś istotnego. A co z Bizancjum, Hiszpanią, Węgrami? Do tego sporo miejsca poświęcono sprawom kultury, co samo w sobie złe nie jest, ale gdy przekłady średniowiecznej poezji zajmują prawie tyle miejsca, co dzieje Czech (kraju, którego władcy byli przez pewien czas cesarzami Rzeszy!) to coś jest nie tak. Nie twierdzę, że jest to zła książka, ale przez zdawkowe potraktowanie tematyki, mogłaby służyć jako podręcznik dla humanistycznego liceum o profilu historycznym. Trochę mało. Dobre i łatwe wprowadzenie do nauki dziejów średniowiecznej Europy, ale konkretnych informacji radzę szukać w bardziej szczegółowych pozycjach.

Kontynuacja ,,Historii starożytnej" J. Wolskiego niestety nie dorównuje poprzedniczce. Przede wszystkim, jest zbyt krótka. Próba opisania na 500 stronach ponad tysiąca (!) lat historii kilkunastu krajów jest skazana na porażkę. Właściwie tylko najważniejsi gracze (Anglia, Francja, Niemcy, Włochy)zostali przedstawieni w sposób pozwalający na dowiedzenie się czegoś istotnego....

Klasyczna pozycja dla wszystkich, którzy z chęci lub musu studiują historię tej fascynującej epoki. Znakomity wstęp do średniowiecza, pozwalający zorientować się co nas interesuje i w jakim aspekcie chcemy zgłębiać naszą wiedzę. Jednocześnie jak to synteza pozwala uzyskać ogólną wiedzę o epoce. Lektura obowiązkowa. Żeby przez to przebrnąć trzeba jednak być prawdziwym miłośnikiem historii.

Klasyczna pozycja dla wszystkich, którzy z chęci lub musu studiują historię tej fascynującej epoki. Znakomity wstęp do średniowiecza, pozwalający zorientować się co nas interesuje i w jakim aspekcie chcemy zgłębiać naszą wiedzę. Jednocześnie jak to synteza pozwala uzyskać ogólną wiedzę o epoce. Lektura obowiązkowa. Żeby przez to przebrnąć trzeba jednak być prawdziwym...

Przypomina podręcznik dla gimnazjum. Tylko podstawowe fakty, przekazane dosyć sucho, nieciekawie, jak gdyby Autor pisał pod przymusem.

Przypomina podręcznik dla gimnazjum. Tylko podstawowe fakty, przekazane dosyć sucho, nieciekawie, jak gdyby Autor pisał pod przymusem.

Klasyk. Polecam.

Klasyk. Polecam.

Pierwsza książka do historii z kategorii "na poważnie", pierwsze wykroczenie poza to co w podręczniku z epoki średniowiecza. Niewątpliwą zaletą książki pozostaje fakt, że bardzo przyjemnie się czyta, bardzo łatwo było mi wyobrażać sobie w głowie słowa autora, więc czułem się trochę jakbym oglądał jakiś film. Szczególny sentyment mam do rozdziału poświęconego początkom islamu oraz wypraw krzyżowych. Zgadzam się z opiniami innych osób, że merytorycznie raczej dla "mniej zaawansowanych". Poza tym...bardzo duży sentyment.

Pierwsza książka do historii z kategorii "na poważnie", pierwsze wykroczenie poza to co w podręczniku z epoki średniowiecza. Niewątpliwą zaletą książki pozostaje fakt, że bardzo przyjemnie się czyta, bardzo łatwo było mi wyobrażać sobie w głowie słowa autora, więc czułem się trochę jakbym oglądał jakiś film. Szczególny sentyment mam do rozdziału poświęconego początkom...

Dobra na początek. Porządkuje wiedzę i pozwala odkryć obszar przyszłych, bardziej szczegółowych zainteresowań.

Dobra na początek. Porządkuje wiedzę i pozwala odkryć obszar przyszłych, bardziej szczegółowych zainteresowań.