Boska cząstka. Jeśli Wszechświat jest odpowiedzią, jak brzmi pytanie?

MA SA KRA....

"Zmienność masy w zależności od rodzaju ruchu [masa relatywistyczna], zależności masy od konfiguracji układu, oraz to, że niektóre cząstki - foton na pewno [...] - mają zerową masę, wszystkie te czynniki razem wzięte podają w wątpliwość pojęcie masy jako fundamentalnej cechy materii", a tym samym podważają utarte pojęcie materii (512).

Oersted odkrył związek między elektrycznością i magnetyzmem (171).

"Gell-Mann [uważał] że kwarki służą tylko 'do prowadzenia obliczeń'" (421).

###

"Jednym z ciekawszych aspektów powstającego obrazu rzeczywistości jest to, że zaciera się granica między siłami a materią. Wszystko składa się z cząstek" (79).

Galileusz "zapewne nie ostałby się na żadnym uniwersytecie, tak żywy był jego styl i uszczypliwy krytycyzm" (115).

"Urodzony 3 lata po śmierci Kopernika, [Tycho Brahe] nigdy nie zaakceptował w pełni systemu heliocentrycznego" choć nie akceptował też w pełni systemu ptolemejskiego: "poszedł na kompromis: Ziemia pozostaje nieruchoma w centrum wszechświata - wbrew temu co twierdził Ptolemeusz - planety obiegają słońce, które z kolei okrąża ziemię" (119).

10(41) - tyle razy oddziaływanie elektromagnetyczne jest silniejsze od grawitacyjnego

"Nie ma więc znaczenia, że Newton nie znał odpowiedzi na pytania: dlaczego grawitacja? skąd się ona bierze? Te problemy należą do dziedziny filozofii tak długo, dopóki ktoś nie wykaże, że grawitacja jest konsekwencją jakiegoś głębszego zjawiska, jakiejś symetrii, która być może dotyczy wielowymiarowej przestrzeni" (147).

Jacob Bronowski: "Gdy Coleridge próbował zdefiniować piękno, zawsze przywoływał tę samą głęboką myśl: "piękno, mówił, to 'jedność w różnorodności'. Nauka nie jest niczym innym, jak próbą odkrycia jedności ukrytej w różnorodności przyrody, a dokładniej mówiąc - w różnorodności naszych doświadczeń" (530).

"Anihilacja to jedyny proces, w którym masa jest ze stuprocentową wydajnością przetwarzana w energię, zgodnie z einsteinowskim równaniem E=mc2. Podczas wybuchu bomby jądrowej tylko ułamek procentu masy ulega przeobrażeniu w energię. Gdy materia zderza się z antymaterią, znika stop procent masy" (292).

MA SA KRA....

"Zmienność masy w zależności od rodzaju ruchu [masa relatywistyczna], zależności masy od konfiguracji układu, oraz to, że niektóre cząstki - foton na pewno [...] - mają zerową masę, wszystkie te czynniki razem wzięte podają w wątpliwość pojęcie masy jako fundamentalnej cechy materii", a tym samym podważają utarte pojęcie materii (512).

Oersted odkrył związek...

Fajnie i przyjemnie się czytało , wiele można się dowiedzieć z fizyki

Fajnie i przyjemnie się czytało , wiele można się dowiedzieć z fizyki

Książka, w której noblista Leon Lederman przedstawia jak wyglądało odkrywanie przez ludzkość i jej najwybitniejszych przedstawicieli najmniejszego elementu materii. Od starożytnych teorii dotyczących atomu po teorie omawiające bozon Higgsa.

Mnóstwo fachowej wiedzy, sporo ciekawostek i anegdot. Do momentu omawiania fizyki kwantowej i badań w akceleratorach nawet co nieco rozumiałem.

Książka, w której noblista Leon Lederman przedstawia jak wyglądało odkrywanie przez ludzkość i jej najwybitniejszych przedstawicieli najmniejszego elementu materii. Od starożytnych teorii dotyczących atomu po teorie omawiające bozon Higgsa.

Mnóstwo fachowej wiedzy, sporo ciekawostek i anegdot. Do momentu omawiania fizyki kwantowej i badań w akceleratorach nawet co nieco...

Książka wybitna. Po prostu.

Zachwyca przystępnością, lekkością i humorem tak doskonale wyważonymi, że żadna inna książka pop-science na temat mechaniki kwantowej nie może się z nią równać (co nie znaczy oczywiście, że nie ma innych dobrych książek o tej tematyce).

Wielka szkoda, że tak trudno dostępna.

Książka wybitna. Po prostu.

Zachwyca przystępnością, lekkością i humorem tak doskonale wyważonymi, że żadna inna książka pop-science na temat mechaniki kwantowej nie może się z nią równać (co nie znaczy oczywiście, że nie ma innych dobrych książek o tej tematyce).

Wielka szkoda, że tak trudno dostępna.

Po lekturze 555 stron, z których 400 było dla mnie fizycznym bełkotem, obiecałam sobie solennie, że była to pierwsza i ostatnia książka "popularno-naukowa" z dziedziny fizyki, którą w życiu przeczytałam. Dla mnie była ona naukowa, ale nie popularno. Mój brat (nie-laik) twierdzi natomiast, że takie książki są ani popularno, ani naukowe, czyli "nie wiadomo właściwie, dla kogo one są". Przy okazji: nie znalazłam w tej książce absolutnie nic, co by mnie ubawiło.

Po lekturze 555 stron, z których 400 było dla mnie fizycznym bełkotem, obiecałam sobie solennie, że była to pierwsza i ostatnia książka "popularno-naukowa" z dziedziny fizyki, którą w życiu przeczytałam. Dla mnie była ona naukowa, ale nie popularno. Mój brat (nie-laik) twierdzi natomiast, że takie książki są ani popularno, ani naukowe, czyli "nie wiadomo właściwie, dla kogo...

Świetna, przystępna (na tyle na ile może być przystępna fizyka cząstek) oraz zabawna. Autor nie zanudza czytelnika, nawet kiedy temat jest niesamowicie trudny. Zdecydowanie ją polecam - nawet laikom!

Świetna, przystępna (na tyle na ile może być przystępna fizyka cząstek) oraz zabawna. Autor nie zanudza czytelnika, nawet kiedy temat jest niesamowicie trudny. Zdecydowanie ją polecam - nawet laikom!

Myślę ,że to nie jest boska cząstka. Ją dopiero odkryjemy w czarnej materii.Kto chce wiedzieć skąd jesteśmy i dokąd zmierzamy niech czyta ,powoli.Ja przeczytałem już trzy razy i pewnie za rok znowu.Polecam

Myślę ,że to nie jest boska cząstka. Ją dopiero odkryjemy w czarnej materii.Kto chce wiedzieć skąd jesteśmy i dokąd zmierzamy niech czyta ,powoli.Ja przeczytałem już trzy razy i pewnie za rok znowu.Polecam

Bardzo interesująca książka, opowiadająca o trudnych tematach, ale przekazana w przystępny sposób, momentami zabawna, momentami cięższa do przejścia. 10/10 ze względu na poruszany temat i sposób przekazania informacji. Polecam

Bardzo interesująca książka, opowiadająca o trudnych tematach, ale przekazana w przystępny sposób, momentami zabawna, momentami cięższa do przejścia. 10/10 ze względu na poruszany temat i sposób przekazania informacji. Polecam

Świetna książka popularnonaukowa pokazująca jak wyglądały badania podstawowe w zakresie fizyki cząstek. Napisana z humorem. Czyta się lekko.

Świetna książka popularnonaukowa pokazująca jak wyglądały badania podstawowe w zakresie fizyki cząstek. Napisana z humorem. Czyta się lekko.

Istnieją książki, które zmieniają życie. Ta zmieniła moje. Trafiłam na nią pod koniec klasy maturalnej. Zafascynowała mnie. Prof. Lederman prowadzi przez świat fizyki z lekkością i humorem, wplatając ciekawe anegdotki. Rzeczy trudne i niezrozumiałe wydały się nagle bardzo fascynujące i tajemnicze. Ale w sposób zachęcający do rozwiania tej tajemnicy.
Po lekturze podjęłam jedną z dziwniejszych i ważniejszych decyzji w moim życiu. Chociaż za fizyką w szkole nigdy nie przepadałam, dziś jestem studentką fizyki technicznej. I uważam, że nie mogłam podjąć lepszej decyzji.

Istnieją książki, które zmieniają życie. Ta zmieniła moje. Trafiłam na nią pod koniec klasy maturalnej. Zafascynowała mnie. Prof. Lederman prowadzi przez świat fizyki z lekkością i humorem, wplatając ciekawe anegdotki. Rzeczy trudne i niezrozumiałe wydały się nagle bardzo fascynujące i tajemnicze. Ale w sposób zachęcający do rozwiania tej tajemnicy.
Po lekturze podjęłam...