Pozycja klasyczna dla antropologii kulturowej. W sposób intrygujący ukazuje wybrane zjawiska kulturowe i zachowania społeczne w kilku rejonach świata. Niestety dość mocno się już zestarzała. Powstała w roku 1974, gdy USA starły się wydostać z Wietnamu, a ruchy News Agę dominowały wśród młodzieży amerykańskiej. Wyraźnie odcisnął się na tekście rys epoki oraz miejsca powstania. O ile Harris w początkowych rozdziałach pozostaje obserwatorem operującym narzędziami metodologii i starającym się zrozumieć (choć jego wnioskowanie nie przedstawia tu pełnego kontekstu zjawisk),to pod koniec, gdy opisuje kontrkulturę zarzuca zupełnie obiektywizm badawczy na rzecz czysto osobistych ocen i prób jej ośmieszenia.

Pozycja klasyczna dla antropologii kulturowej. W sposób intrygujący ukazuje wybrane zjawiska kulturowe i zachowania społeczne w kilku rejonach świata. Niestety dość mocno się już zestarzała. Powstała w roku 1974, gdy USA starły się wydostać z Wietnamu, a ruchy News Agę dominowały wśród młodzieży amerykańskiej. Wyraźnie odcisnął się na tekście rys epoki oraz miejsca...

Książka niezwykle ciekawa, wręcz fascynująca. Tezy w niej stawiane są dość kontrowersyjne, zwłaszcza na lata 70-te, w których została napisana, jednak jest to niezwykła analiza społeczeństw i społeczności, dostrzegająca podobieństwa tam, gdzie chyba nikt wcześniej ich nie widział.

Książka niezwykle ciekawa, wręcz fascynująca. Tezy w niej stawiane są dość kontrowersyjne, zwłaszcza na lata 70-te, w których została napisana, jednak jest to niezwykła analiza społeczeństw i społeczności, dostrzegająca podobieństwa tam, gdzie chyba nikt wcześniej ich nie widział.

Dobra pozycja, jeśli czujesz, że po prostu chcesz wiedzieć o świecie nieco więcej ;) Moje ulubione zagadki dotyczyły plemion pierwotnych i kultu Jezusa. Szkoda natomiast wątku o czarownicach, który choć niesamowicie ciekawy, został przedstawiony zbyt pobieżnie.

Sam sposób pisania (a może to tłumaczenie?) niestety momentami męczący, toporny i bez większych uzasadnień.

Dobra pozycja, jeśli czujesz, że po prostu chcesz wiedzieć o świecie nieco więcej ;) Moje ulubione zagadki dotyczyły plemion pierwotnych i kultu Jezusa. Szkoda natomiast wątku o czarownicach, który choć niesamowicie ciekawy, został przedstawiony zbyt pobieżnie.

Sam sposób pisania (a może to tłumaczenie?) niestety momentami męczący, toporny i bez większych uzasadnień.

Książka jest z 1975 roku, co jednak jej nie umniejsza. Obszar jaki opisuje jest dość rozległy, gdyż pierwsze rozdziały to Pacyfik (krowy, świnie, wojny),Europa (czarownice) i Bliski Wschód. Jeśli zastanawiałeś się jeden z drugim, dlaczego muzłumanie uważają świnie za "nieczyste" zwierzę to znajdziesz tam odpowiedź.

Książka jest z 1975 roku, co jednak jej nie umniejsza. Obszar jaki opisuje jest dość rozległy, gdyż pierwsze rozdziały to Pacyfik (krowy, świnie, wojny),Europa (czarownice) i Bliski Wschód. Jeśli zastanawiałeś się jeden z drugim, dlaczego muzłumanie uważają świnie za "nieczyste" zwierzę to znajdziesz tam odpowiedź.

Najciekawsze rozdziały o dziwo dotyczą świń i krów. Reszta jest potraktowana po łepkach, płytko i bez wgłębiania się w zagadnienia - zwłaszcza rozdziały dotyczące czarownic. Są całkowicie rozczarowujące i wykazują elementarne braki w wiedzy i orientacji w temacie autora.

Najciekawsze rozdziały o dziwo dotyczą świń i krów. Reszta jest potraktowana po łepkach, płytko i bez wgłębiania się w zagadnienia - zwłaszcza rozdziały dotyczące czarownic. Są całkowicie rozczarowujące i wykazują elementarne braki w wiedzy i orientacji w temacie autora.

Autor tej książki wychodzi ze słusznego założenia, że jeśli czegoś nie rozumiemy, to wcale nie znaczy, że coś jest głupie, a ponadto stara się wykazać racjonalność pewnych ludzkich zachowań. I docieka. Wychodzi to, prawdę mówiąc, różnie. Moim zdaniem książka ta to zbiór różnych ciekawostek, ale na pewno nie praca o poważnym charakterze. Wystarczy zerknąć na dobór bibliografii... O ile jeszcze na temat ludów prymitywnych Harris pisze dużo i ciężko mi tutaj jakoś sensownie odnieść się do jego wywodu, to już pozostałe rozdziały są zwyczajnie słabe. Dla przykładu: indyjski kult krów. Autor odwołuje się tu do współczesnych obliczeń ekonomicznych, a milczy choćby na temat ogromnej roli krowy w prehistorycznej wspólnocie indoirańskiej i całym religijnym aspekcie tej sprawy. Kult krowy nie jest wynalazkiem XX wieku, a przecież starożytnym Hindusom raczej nie o to chodziło w tym kulcie, aby 300 milionów mieszkańców wsi indyjskiej nie musiało emigrować do miast... Słabo wypada też rozdział o mesjanizmie żydowskim (Harris nie zna doktryny o dwóch mesjaszach judaizmu?!),a jego zestawienie z tematem czarownic jest lekko mówiąc naciągane. Co najciekawsze, na koniec dochodzimy ni stąd ni zowąd do wojny w Wietnamie, która podobno jakoś się ma do mesjanizmu i czarownictwa. Może z antropologicznego punktu widzenia to wygląda dobrze, ale dla mnie Autor jest nieprzekonujący przez dopasowywanie argumentów pod tezę i nieuwzględnianie wielu problemów przebadanych już przez historyków czy religioznawców.

Tomasz Babnis

Autor tej książki wychodzi ze słusznego założenia, że jeśli czegoś nie rozumiemy, to wcale nie znaczy, że coś jest głupie, a ponadto stara się wykazać racjonalność pewnych ludzkich zachowań. I docieka. Wychodzi to, prawdę mówiąc, różnie. Moim zdaniem książka ta to zbiór różnych ciekawostek, ale na pewno nie praca o poważnym charakterze. Wystarczy zerknąć na dobór...

Oświeceniowe przekonanie o niemającym granic poznawczych ludzkim umyśle powinno być wypisane jako naczelna dewiza warsztatu Harris’a. Autor zabiera się do tłumaczenia w najbardziej racjonalny sposób kolejnych, powszechnie uznawanych za niewytłumaczalne zawiłości ludzkiej kultury i wszystkie je, niczym rebusy objaśnia poprzez odwołania do twardej, materialnej rzeczywistości. Czy ludzie są podświadomie zaprogramowanymi automatami, a wszystkie kultury sprowadzają się w zasadzie do tych samych powtarzalnych wzorów zachowań, które biurkowy antropolog jest w stanie pojąć i objaśnić swoim racjonalnym rozumem-niech każdy sam odpowie na to pytanie.

Oświeceniowe przekonanie o niemającym granic poznawczych ludzkim umyśle powinno być wypisane jako naczelna dewiza warsztatu Harris’a. Autor zabiera się do tłumaczenia w najbardziej racjonalny sposób kolejnych, powszechnie uznawanych za niewytłumaczalne zawiłości ludzkiej kultury i wszystkie je, niczym rebusy objaśnia poprzez odwołania do twardej, materialnej rzeczywistości....

Jeżeli chcesz spojrzeć na religie jako obserwator a nie uczestnik. Jeżeli lubisz wiedzieć nieco więcej, bo może ktoś patrzeć na świat inaczej, to proponuję tą książkę.
Autor wysuwa dość ciekawe tezy, choćby na temat spożywania mięsa w różnych kulturach i uzasadnia je. Oczywiście nie ze wszystkimi można się zgodzić.
Jeśli masz więc ochotę, zrobić trochę bałaganu w swoim poukładanym umyśle to polecam.

Jeżeli chcesz spojrzeć na religie jako obserwator a nie uczestnik. Jeżeli lubisz wiedzieć nieco więcej, bo może ktoś patrzeć na świat inaczej, to proponuję tą książkę.
Autor wysuwa dość ciekawe tezy, choćby na temat spożywania mięsa w różnych kulturach i uzasadnia je. Oczywiście nie ze wszystkimi można się zgodzić.
Jeśli masz więc ochotę, zrobić trochę bałaganu w swoim...

Książka jest odważna, jedyna w swoim rodzaju. Ukazuje logiczne wyjaśnienia skąd biorą się wierzenia,rytuały,zasady itd. Dlaczego kultura i religia funkcjonują w ten sposób i dlaczego tak się dzieje. Autor stara się odpowiedzieć na te często niewygodne pytania. To dobrze, że powstają takie dyskusje. Mamy prawo poszukiwać odpowiedzi i pozwolić sobie na to,aby wszystkiego co nam z góry narzucone ślepo nie akceptować.

Książka jest odważna, jedyna w swoim rodzaju. Ukazuje logiczne wyjaśnienia skąd biorą się wierzenia,rytuały,zasady itd. Dlaczego kultura i religia funkcjonują w ten sposób i dlaczego tak się dzieje. Autor stara się odpowiedzieć na te często niewygodne pytania. To dobrze, że powstają takie dyskusje. Mamy prawo poszukiwać odpowiedzi i pozwolić sobie na to,aby wszystkiego co...

Pytania są w naszym życiu są bardzo ważne. Niekiedy wzbudzają w nas złość, czasami zakłopotanie, ale bywają i takie po których zaczynamy zastanawiać się nad sobą i otaczającym nas światem. Dopiero po ich usłyszeniu dociera do nas jak wiele rzeczy mimo iż pozornie nam znanych, tak naprawdę jest dla nas zagadką.


Na trywialne pytanie dlaczego Hindusi nie jedzą krów, chórem odpowiemy, że uważają je za święte zwierzęta. No dobrze, ale zdajemy też sobie sprawę, że kraj ten boryka się z głodem, ludzie jedzą niewiele, podczas gdy codziennie mija ich stado krów. Krów, których nie można zabijać, które nie dostarczają praktycznie w ogóle mleka i co gorsza stanowią konkurencję dla człowieka w poszukiwaniu jedzenia. Krów dla których przeprowadzano manifestację, które miały kartę swoich praw. Dla ludzi z Zachodu takie postępowanie jest co najmniej irracjonalne. Co jednak, gdy zdamy sobie sprawę, że krów jest wiele, ale wołów już nie? Woły to zwierzę pociągowe dla tamtejszych rolników. Kiedy padnie, ich życie może stać się jeszcze gorsze. Jednak mamy ciągle krowy, które owe woły rodzą. Tak więc nie zabijanie tych zwierząt staje się uzasadnione. To samo dotoczy wieprzowiny - muzułmanie jej nie jedzą. Ale właściwie dlaczego? Słyszymy głosy, że to brudne zwierzęta. Ci, którzy mieli okazję widzieć je na własne oczy, wiedzą jednak, że to nieprawda. Może więc przemawiają za tym powody zdrowotne? Jak twierdzi Marvin Harris w swojej książce, ten argument również został obalony. Prawda jest jak to zazwyczaj bywa dość trywialna. A co z czarownicami? Czy rzeczywiście polowano na nie, aby oczyścić społeczeństwo z kochanek Diabła? A może było wręcz przeciwnie? Pokazowe wyroki , miały upewniać ludzi w przekonaniu, że Kościół wie co robi i panuje nad bezpieczeństwem swoich wiernych, choć tak naprawdę sam owe zagrożenia stwarzał?

Książka Harrisa odpowiada na kilka pytań, które pewnie zadaje sobie wielu z nas. Autor do każdego zagadnienia podszedł z zaangażowaniem, starał się spojrzeć na problem świeżym okiem i zrozumieć jego sens. Z tego powodu opierał się na wielu publikacjach oraz własnych badaniach. Przyznam, że niektóre rozdziały naprawdę mnie zaskoczyły, choćby ten o bardzo brutalnym plemieniu Janomanów zamieszkujących pogranicze Brazylii i Wenezueli. Lud ten jest bardzo agresywny w stosunku do swoich kobiet, które regularnie są katowane i gwałcone. Harris spróbował zrozumieć dlaczego tak się dzieje, dlaczego kobiety nie chcą się przeciwstawić tej sytuacji. Dlaczego są ludy, gdzie najbogatsi, aby pochwalić się swoim majątkiem, wydają uczty po których się aż wymiotuje z przejedzenia, a nie rzadko puszczają z dymem swoje najlepsze i najbardziej wystawne domostwa. Jak sam autor pisze, starał się wybrać przypadki kontrowersyjne i dziwaczne. Z całą pewnością udało mu się to. Choć książka nie jest gruba, dostarcza naprawdę wielu cennych i zaskakujących informacji.

Krowy, świnie, wojny i czarownice to w moim odczuciu jedna z lepszych książek jakie miałam okazję czytać. Choć zapoznałam się z nią ze względu na moje studia, mogę ją z pewnością polecić każdemu, kto interesuje się światem i jest ciekawy innych kultur. Nie zawsze mogłam uwierzyć, że to co Harris opisuje może być prawdą, niektóre momenty wydawały mi się zbyt irracjonalne i nieżyciowe, jednak zdałam sobie sprawę, że my Europejczycy tak naprawdę wiemy naprawdę mało o innych ludach, kulturach. Wszystkich chcemy mierzyć swoją miarą, wydaje nam się, że inni będą szczęśliwi tylko wtedy gdy staną się nami, gdy dogonią nas pod względem cywilizacyjnym i mentalnym. Jednak jak pokazuje historia rejonu Madangu, który był przekazywany z rąk do rąk przez białego człowieka, nie zawsze kontakt z oświeconym człowiekiem przynosi tubylcom wyzwolenie, wiedzę i radość.

Pytania są w naszym życiu są bardzo ważne. Niekiedy wzbudzają w nas złość, czasami zakłopotanie, ale bywają i takie po których zaczynamy zastanawiać się nad sobą i otaczającym nas światem. Dopiero po ich usłyszeniu dociera do nas jak wiele rzeczy mimo iż pozornie nam znanych, tak naprawdę jest dla nas zagadką.


Na trywialne pytanie dlaczego Hindusi nie jedzą krów, chórem...