Zbiór krótkich opowiadań fantastycznych związanych z aniołami i diabłami. Całość zaczyna się od wprowadzenia opisującego postrzeganie nieba, czyśćca i piekła w różnych religiach - było to bardzo ciekawe rozpoczęcie antologii.
---

1. Maja Lidia Kossakowska - Gringo - 6/10
Miguel Diaz sprowadza demona, którego prosi o stanie się człowiekiem bogatym i wpływowym. Chytry Forfax postanawia zrobić wszystko, by młody rewolucjonista pokonał obecnie panującego dyktatora. Jednak nie wie, że do tej sprawy zostały zaangażowane także moce niebiańskie...

Opowiadanie dość dobre, ciekawa zamiana ról demona i anioła, do tego krwawe walki, ale wiem, że taki styl ma Kossakowska. Średnio lubię polityczne zagrywki, do tego w pewnym momencie historia była dość przewidywalna, jednak dało się przeczytać z przyjemnością.
---

2. Cezary S. Frąc - Wolna konkurencja - 1/10
Aleksander Remington , biznesmen, jest w ciężkiej sytuacji - nie dość, że zabił swojego wspólnika, to jeszcze pojawiają się u niego anioł i demon. Mają dla niego dwie różne propozycje i musi wybrać tylko jedną...

I co? I nic, serio - nie wiem, co to było i jakie było tak naprawdę rozwiązanie... Bez sensu takie coś.
---

3. Łukasz Orbitowski - Cichy dom - 2/10
Główny bohater i jego kolega Wojciech Skóra zostają wplątani w zabójstwo człowieka ze skrzydłami, który chciał dopaść starszego mężczyznę, Wawryka. Aby pozbyć się ciała Wawryk proponuje zanieść nieboszczyka do tzw. cichego domu w środku lasu. Cała wyprawa ma nie trwać długo, jednak mężczyźni zatracają się w dziwnej rzeczywistości, gdzie drzewa ciągną się w nieskończoność, coraz gorzej się czują, a ich podróży towarzyszą niepokojące postaci...

No i kolejny klops. Na początku w miarę byłam zainteresowana tą wyprawą przez las, ciekawie surrealistyczna mi się wydawała i nie mogłam się doczekać, jak to się skończy. Ale zakończenie to totalny bezsens, nie wiadomo co tam się tak naprawdę zadziało i przez to całe opowiadanie szlag trafił.
---

4. Krzysztof Piskorski - Na skalnym ostańcu - 7/10
Marisa - jedyna osoba we wsi, która może porozumieć się z demonem - zostaje wysłana na misję odzyskania straconej łodzi, którą przejął demon. Dziewczynie udaje się ją odzyskać, a przy okazji dowiaduje się, że w przyszłości pojawi się w jej życiu niezwykły mężczyzna. Pewnej strasznej zimy, gdy nawet morze zamarzło, pojawił się ów tajemniczy człowiek, jednak ze strasznymi wieściami z lądu. Czy Marisa wybierze miłość czy ratunek dla wioski?

Dość intrygująca opowieść, na swój sposób nawet romantyczna. Ciekawe podejście do tematu, szkoda, że tak nagle się kończy, ale na tym niestety polegają te zbiory opowiadań... Dobrze mi się to czytało.
---

5. Eva Mroczek - Nicaron - 4/10
Able kupuje w internecie duszę. Od tamtego czasu dzieją się z nią dziwne rzeczy, a mężczyzna o imieniu Emanuel Iw próbuje ją ostrzec przed tym, co ją czeka z nowym nabytkiem w postaci Nicarona. Dziewczyna postanawia znaleźć sposób, aby pozbyć się demona.

Zapowiadało się ciekawie, ale potem już tak nie było. Miałam nadzieję, na większy udział profesora Bergena w tej sprawie i na jakieś "waleczne" zakończenie, jednak trochę się rozczarowałam. Ale temat podjęty w dość interesujący sposób.
---

6. Jakub Ćwiek - Newegwasu`u - 6/10
Młody łowca plemienia Shorouki, Kinniih, znajduje rannego anioła i mu pomaga. Po jakimś czasie do jego wioski przylatuje więcej skrzydlatych postaci, którzy chcą przekazać swoje mądrości plemieniu. Jednak walka o uznanie aniołów może się źle skończyć, zwłaszcza dla młodych łowców.

Ogólnie to nie mój klimat, nie lubię aż tak daleko cofać się w czasie z akcją powieści, ale doceniam autora za historię, bo obiektywnie patrząc jest dobra i ma mądry wydźwięk, więc trochę więcej punktów za to.
---

7. Janusz Cyran - Który patrzy z wysoka - 3/10
Tomasz Vlad snuje się po świecie jako wysłannik Urzędu do Spraw Wyznań. Jego najbliższy plan obejmuje uratowanie starego kościoła przed zniszczeniem, a także bliższe poznanie pięknej Mileny. Jednak czy cel uświęci środki?

Nie za bardzo zrozumiałam to opowiadanie, do tego pachnie mi tu wampiryzmem i jeszcze wciągamy tutaj Starożytny Egipt, co nie za bardzo mi się podobało. Coś tam było intrygującego, ale ogólnie jak dla mnie zbyt dziwna historia.
---

8. Krzysztof Kochański - Człowiek znikający - 6/10
Pewnego dnia Roman Hejnar odkrywa, że powoli zaczyna znikać - dosłownie. Jego ciało staje się niewidoczne, choć on sam wszystko ma na swoim miejscu. Chwilę przed tymi wydarzeniami jego była żona spotyka diabła, który chce spełnić jej trzy życzenia...

Ciekawe i bardzo szybkie opowiadanie, jak zwykle morał z tego taki, żeby uważać na to, czego sobie życzysz - albo dokładniej precyzować te życzenia.
---

9. Iwona S. Nowak - Każdy ma swoje niebo - 9/10
W niebie jest kryzys z powodu coraz mniejszej ilości chętnych, wszyscy kandydaci uważają, że tutaj jest nudno i wolą iść do piekła. Aniołowie zastanawiają się jak poprawić sytuację i sprowadzają Renatkę, kobietę na granicy życia i śmierci, aby zbudować niebo pod jej wyobrażenie, mając nadzieję, że innym też się spodoba.

Bardzo fajna i z przymrużeniem oka historia, podobała mi się. Ta nieudolność aniołów była zabawna, dialogi również świetnie się odbierało. To zdecydowanie opowieść w moim guście.
--

10. Anna Kańtoch - Szczęścia i wszelkiej pomyślności - 6/10
Trójka dzieci - Adam, Beniamin i Lucyna - znajdują w lesie dłoń. Gdy mówią o tym dorosłym znalezisko znika. Za to w okolicy zaczynają zdarzać się dziwne i bardzo pechowe zdarzenia, a doświadczają je ludzie, o których się mówi, że przegrali swojego anioła stróża w kartach. Dzieci znajdują tajemniczą talię kart i postawiają się dowiedzieć czy naprawdę działa, a konsekwencje tego mogą być poważne.

Intrygująca opowieść, długo trzymała w napięciu i nie mogłam się doczekać pojawienia się aniołów oraz rozwiązania, a gdy się pojawiło... to było trochę rozczarowujące. Ale ogólnie większość się podobała, więc ocena bardziej na plus.
---

11. Andrzej Pilipiuk - Cyrograf - 8/10
Semen i Jakub Wędrowycz cofają się do dawnych czasów i trafiają na Samuela, któremu postanawiają pomóc w zniszczeniu cyrografu jego stryja.

Moja pierwsza styczność z osobą Jakuba Wędrowycza, choć postać mi znana. Było zabawnie, podobał mi się język Pilipiuka i historia też dość ciekawa. Trochę przewidywalna, ale i tak było bardzo dobrze.

Zbiór krótkich opowiadań fantastycznych związanych z aniołami i diabłami. Całość zaczyna się od wprowadzenia opisującego postrzeganie nieba, czyśćca i piekła w różnych religiach - było to bardzo ciekawe rozpoczęcie antologii.
---

1. Maja Lidia Kossakowska - Gringo - 6/10
Miguel Diaz sprowadza demona, którego prosi o stanie się człowiekiem bogatym i wpływowym. Chytry...

Podobało mi się

Podobało mi się

tak.. nadal nie cierpię zbiorów opowiadań

tak.. nadal nie cierpię zbiorów opowiadań

Zbiór opowiadań - każdy powinien znaleźć coś dla siebie.

Zbiór opowiadań - każdy powinien znaleźć coś dla siebie.

Niesprawiedliwie jest wystawiać ocenę zbiorowi opowiadań. No bo jak mam się zdecydować, gdy niektóre z nich zasługują na laury, a inne nadają się raczej na drugorzędny blog? Dlatego w przypadku A.D. XIII postanowiłam każdemu z opowiadań poświęcić kilka zdań opinii, a ocenę książki wystawić wydawnictwu i oprzeć ją o sam wybór opowiadań. Uważam, że historie zostały naprawdę dobrze dobrane. Łączyła je wspólna tematyka, lecz każde z nich posiadało własny wyjątkowy czynnik (jedne bardziej wspanialszy, inne mniej) i różniło się od poprzednich. Odpowiednio rozmieszczone, tak by te dłuższe sąsiadowały z krótszymi i przeplatały się w swojej odmienności. Plus za kilka znanych nazwisk (Kossakowska czy Pilipiuk),ale także i za te mniej słynne i młodsze doświadczeniem. Ogółem to naprawdę dobrze sklecony i przyjemny w odbiorze zbiór, oprawiony świetnymi ilustracjami.

„Gringo”, Maria Lidia Kossakowska – Według mnie jedno z dwóch najlepszych opowiadań z całego zbioru. Zabawne, ciekawe, pisane niewydmuchanym językiem i wciągające. Kunszt i wieloletnie doświadczenie autorki widać na każdym kroku. Pani Kossakowska doskonale zna się na angel/demon fantasy, a jej dzieła to perełki gatunku. „Gringo” zostało napisane świetnym stylem i jego czytanie sprawia prawdziwą przyjemność. Skutecznie zachęca do sięgnięcia po inne książki autorki.

„Wolna konkurencja”, Cezary Frąc – Raczej średnie. Krótkie i niespecjalnie zapadło mi w pamięć. Nawet nie do końca pamiętam o czym było.

„Cichy dom”, Łukasz Orbitowski – Najdłuższe i chyba najdziwniejsze opowiadanie z całego zbioru. Miało w sobie „to coś”. Pomimo naprawdę obłąkańczego stylu i tego rodzaju upiorności, przez który przechodzą ciarki po plecach, w niewytłumaczalny sposób mnie urzekło. Nie potrafiłam pozbyć się fascynacją tą przedziwną historyjką i jej chorym, niepokojącym klimatem, który utkwił mi w głowie. Cieszę się, że pióro Orbitowskiego przypadło mi do gustu – również mam zamiar zapoznać się lepiej z jego twórczością.

„Na skalnym ostańcu”, Krzysztof Piskorski – Opowiadanie obdarzone fantastyczna oprawą i chwytającą za serce historią miłosną. Chwali mu się niezwykłych bohaterów oraz bardzo dobrze przedstawionych relacji pomiędzy mieszkańcami wioski. Styl pisarza pozostawiał wiele do życzenia, ale specjalnie nie utrudniał czytania i lektura była przyjemna.

„Nicaron”, Eva Mroczek – Również przeciętne. Miało w sobie potencjał, który nie do końca sprawnie został rozwinięty. Mogło być o wiele ciekawiej. I także bohaterowie, a raczej główna bohaterka raziła czytelnika swoją głupotą i pustką w mózgu. Poza tym: czemu nosi tak zwyczajne imię jak Sylwia, gdy wszyscy otaczający ją ludzie mają wymyślne do przesady imiona typu Able, Bergen czy Emanuel Iw? Kupy się to nie trzyma.

„Newegwasu’u”, Jakub Ćwiek – Najlepsze opowiadanie ze zbioru. Szybciutko się z nim uporałam; rozpoczęłam i zakończyłam lekturę, ku mojemu smutkowi, tego samego dnia. Wciągnęła mnie już od pierwszych momentów. Czytanie było prawdziwą przygodą. Opowiadanie zachwyciło mnie swoją prostotą a jednocześnie złożonością, realizmem zderzającym się z czystą fantazją i niesamowitym klimatem. Cudownie wspominam tę historię.

„Który patrzy z wysoka”, Janusz Cyran – Beznadzieja. Najgorsza pozycja i stracony czas na jej lekturę.

„Człowiek znikający”, Krzysztof Kochański – Króciutkie, acz zadziwiające opowiadanko. Przypadło mi do gustu. Szczególną sympatię zaskarbiło sobie u mnie pomysłowością i fantastyczną puentą.

„Każdy ma swoje niebo”, Iwona S. Nowak – Jedno z zabawniejszych opowiadań. Rozbrajające porównanie piekła i nieba do dwóch konkurujących ze sobą korporacji, które bardzo dbają o swoich klientów i są w stanie spełnić ich najdziksze zachcianki. Mimo, że fabuła opowiadania była pospolita, to nadrabiało ono nieprzejednanym humorem i groteską.

„Szczęścia i wszelkiej pomyślności”, Anna Kańtoch – Ciekawe opowiadanie, ale nie potrafię sobie na jego temat wyrobić zdania. Podobała mi się wiejska sielanka i okoliczności przyrody kontrastujące z diabolicznymi praktykami.

„Cyrograf”, Andrzej Pilipiuk – Najsłynniejsze nazwisko w całej antologii. Zdołał obronić swój honor i pokazał się od naprawdę świetnej strony. Po raz pierwszy miałam styczność z Jakubem Wędrowyczem i ogromnie przypadł mi do gustu. Już jakiś czas chcę sięgnąć po serię Pilipiuka, a to opowiadanie tylko utwierdziło mnie w tej chęci. Trzymało w napięciu, było groteskowe i zabawne – czyli takie, jakie lubię najbardziej.

Niesprawiedliwie jest wystawiać ocenę zbiorowi opowiadań. No bo jak mam się zdecydować, gdy niektóre z nich zasługują na laury, a inne nadają się raczej na drugorzędny blog? Dlatego w przypadku A.D. XIII postanowiłam każdemu z opowiadań poświęcić kilka zdań opinii, a ocenę książki wystawić wydawnictwu i oprzeć ją o sam wybór opowiadań. Uważam, że historie zostały naprawdę...

Dużo lepsze opowiadania niż w części pierwszej.

Dużo lepsze opowiadania niż w części pierwszej.

Tylko jedno opowiadanie nie przypadło mi do gustu, reszta opowiadań bardzo dobra. Czytało się szybko i przyjemnie. Z przygodami Jakuba Wędrowycza jeszcze nie miałem do czynienia, po tym opowiadaniu wiem już, że ta seria Pilipiuka niedługo zostanie przeze mnie rozpoczęta :)
Opowieści są ciekawe, niektóre lepsze, inne gorsze. Moim skromnym zdaniem warto przeczytać, Antologia równie dobra jak tom pierwszy. Polecam.

Tylko jedno opowiadanie nie przypadło mi do gustu, reszta opowiadań bardzo dobra. Czytało się szybko i przyjemnie. Z przygodami Jakuba Wędrowycza jeszcze nie miałem do czynienia, po tym opowiadaniu wiem już, że ta seria Pilipiuka niedługo zostanie przeze mnie rozpoczęta :)
Opowieści są ciekawe, niektóre lepsze, inne gorsze. Moim skromnym zdaniem warto przeczytać, Antologia...

Pozycja zdecydowanie dla lubiących anielsko/diabelskich przygody. Fani Kłamcy czy Siewcy, na pewno nie będą zawiedzeni:]

Pozycja zdecydowanie dla lubiących anielsko/diabelskich przygody. Fani Kłamcy czy Siewcy, na pewno nie będą zawiedzeni:]

Bardzo dobra antologia jedyny mankament to to że Gringo Kossakowskiej i Cyrograf Pilipiuka już czytałem w ich własnych książkach/antologiach. Reszta bardzo dobra poza może jednym.

Bardzo dobra antologia jedyny mankament to to że Gringo Kossakowskiej i Cyrograf Pilipiuka już czytałem w ich własnych książkach/antologiach. Reszta bardzo dobra poza może jednym.

14 / 2008

14 / 2008