Mega pozytywne zaskoczenie. Po Słudze Bożym spodziewałem się płytkich, ale przyjemnych historyjek, a dostałem coś lepszego. Szczególnie warte uwagi jest Stowarzyszenie Umarłych Polaków - zabawna, ale i skłaniająca do refleksji satyra na polityczną poprawność i Arachnofobia - świetnie napisana fikcja historyczna przedstawiające alternatywne wydarzenia z II wojny światowej z nutką Fight Clubu.

Praca dodatkowo ma sporo mniejszych, ale bardzo pomysłowych opowiadań. Są na tyle krótkie, że nie chciałbym nic zdradzać. Napomknę tylko, że historia menela króla smoków z "Śmietnikowego dziadka" i sprytne oszukanie czegoś w rodzaju dżinna z "Mądrości Głupców" dało mi masę radości.

Ten zbiór pokazuje jak Piekara potrafi się odnaleźć w konwencjach innych niż średniowieczne fanatasy i wychodzi mu to zazwyczaj zgrabnie. Za pomijalne opowiadania uznałbym jedynie "Zawsze pan Dawn" i "Wśród ludzi". Pomijając te dwie pozycje, to zbiór jest bardzo równy jakościowo. Polecam.

Mega pozytywne zaskoczenie. Po Słudze Bożym spodziewałem się płytkich, ale przyjemnych historyjek, a dostałem coś lepszego. Szczególnie warte uwagi jest Stowarzyszenie Umarłych Polaków - zabawna, ale i skłaniająca do refleksji satyra na polityczną poprawność i Arachnofobia - świetnie napisana fikcja historyczna przedstawiające alternatywne wydarzenia z II wojny światowej z...

Ciekawa forma, kilkanaście krótkich opowiadań fantasty. O ciekawych morałach i zwrotach akcji.
Mnie najbardziej przypadło do gustu opowiadanie "Taniec na falach" - o determinizmie i walce do samego końca. W opowiadaniach dość spora ilość błędów natury technicznej, mimo to na tyle porywają, że można to wybaczyć. Polecam dlatego, że opowiadań nie można odczytywań dosłownie, są to metafory głębsze, płytsze, ale na pewno dające do myślenia.

Ciekawa forma, kilkanaście krótkich opowiadań fantasty. O ciekawych morałach i zwrotach akcji.
Mnie najbardziej przypadło do gustu opowiadanie "Taniec na falach" - o determinizmie i walce do samego końca. W opowiadaniach dość spora ilość błędów natury technicznej, mimo to na tyle porywają, że można to wybaczyć. Polecam dlatego, że opowiadań nie można odczytywań dosłownie,...

Ciekawa koncepcja kilkudziesięciu opowieści, rozciągniętych na przestrzeni wielu lat. Od starożytności po czasy współczesne. Każda z historii wciągająca i zaskakująca.

Polecam osobą które nie mają wiele czasu na czytanie. Można przeczytać jedną opowieść i odłożyć na jakiś czas.

Ciekawa koncepcja kilkudziesięciu opowieści, rozciągniętych na przestrzeni wielu lat. Od starożytności po czasy współczesne. Każda z historii wciągająca i zaskakująca.

Polecam osobą które nie mają wiele czasu na czytanie. Można przeczytać jedną opowieść i odłożyć na jakiś czas.

,,Mój przyjaciel Kaligula'' zbór piętnastu opowiadań autorstwa Jacka Piekary, wydanym przez Fabrykę Snów.
„Mój przyjaciel Kaligula”
Czyli pierwsze opowiadanie w zbiorze jest osadzone w czasach antycznego Rzymu, opisuje perypetie ówczesnego cesarza Kaligulę, oraz jego ''przyjaciela'' Marka Wibiusza, człowieka będące motorem napędowym opisanych wydarzeń. Słuchając tego opowiadania miałam wrażenia że obcuję z dwoma psychopatami, jeden był szalonym i nierozważnym tyranem który pod namową różnych szeptów i sugestii dopuszczał się coraz gorszych rzeczy a drugi był bezwzględnym sadystą który za pomocą zgrabnych manipulacji był wstanie owinąć sobie wokół palca swojego władcę – Kaligulę. Opowiadanie samo w sobie jest dość przeciętne, Można go porównać do każdego innego dzieła popkultury opisującego życie Kaliguli i wyszło by na to samo, to opowiadanie w ogóle niczym się od nich nie różni, ocena 5/10.
,,Arachnofobia'',
Czyli drugie opowiadanie będące niejako ''podróżą” generała Jana Cyferta pomiędzy mocarstwową Polską o alternatywnymi rzeczywistościami, czyli wykorzystanie reguły ''co by było gdyby..”, wojna zakończyła się inaczej, władze Polski podjęłyby inne decyzje, gdyby rozkład sił bił inny. Opowiadanie ukazuje ciekawe wersje tego jak mogłaby wyglądać Polska w alternatywnym świecie.
Mimo wszystko albo coś mi umknęło albo nie doczytałam, co mam wspólnego tytułowa ''arachnofobia'' z rzeczami opisanymi w tym opowiadaniu. Ocena 6/10.
,,Stowarzyszenie Nieumarłych Polaków''
Opowiadanie o tym co by było gdyby zmarli Polacy powstali z grobów z spróbowaliby żyć między zwykłymi ludźmi, mimo że opowiadanie było napisane w dość poważnym tonie, to miałam wrażenie że wyszło bardziej komediowo niż chciał tego autor, w końcu co mogło pójść nie tak w sytuacji w której do normalnego społeczeństwa wkraczają zombie. Mimo to samo pojawienie się zombie mi się podobało ponieważ to nieczęsty widok w książkach polskich pisarzy się więc ocena 7/10.
,,Jak ja was, kurwy, nienawidzę''
''Co się stanie, jeśli za kilka minut moje drzwi wywalą chłopaki ze służb specjalnych? I jeśli zarzucą mi atak terrorystyczny z użyciem magii na głowę państwa” tym jednym zdaniem z posłowia można streścić to opowiadanie. No cóż, kiedyś się mówiło że jak zrobi się coś złego to ''pewni panowie w czerni'' zapukają do naszych drzwi. W tym przypadku nie zapukali tylko z buta wjechali i nie chodziło o nic złego tylko o randomowy atak na prezydenta. W tym opowiadanie również ilość przekleństw czy jak kto woli ''ordynarnego słownictwa” przekroczyła moją skale cierpliwość, ja rozumiem że główny bohater najpewniej miał IQ na poziomie temperatury pokojowej i jakieś nadprzyrodzone moce ale żeby przekleństwa były 90% jego słownika? Jakby to powiedzieć, wielu może się przechwalić że studiowało prawo, chciałabym zobaczyć takiego adwokata z takim słownictwem na sali sądowej, ocena 6/10.
,,Operacja ''Orfeusz''
Zdecydowanie najlepsze opowiadanie z całego zbioru. Podpułkownik jest człowiekiem dla którego wojna była większą częścią życia, zdawał sobie sprawę jak wiele zła uczynił i był gotowy przyjąć każdą karę by móc odpokutować za cierpienia ludzi do których się przyczynił. Mocne i dobrze napisane opowiadanie. Ocena 8/10
,,Wśród ludzi''
Autor w posłowiu napisał że jakiś recenzent idiota stwierdził że to opowiadanie jest wulgarne i obrazoburcze i jedyne co z tego tekstu zrozumiał to to że Jezus poszedł z Marią do łóżka. W tym wypadku mogę właśnie utożsamić się z owym ''recenzentem idiotą” ponieważ o ile nie uważam tego opowiadania za jakąś profanacje i obrazę uczuć religijnych, to również jedyne co z niego wyniosłam to to że ''Jezus poszedł do łóżka z Marią''. Na swoją obronę mogę dodać że najzwyczajniej w świecie nie wiem co Jacek Piekara miał na myśli tworząc to dzieło. Ocena 3/10.
,,Dom na Krawędzi Ciemności''
Chyba najnudniejsze z opowiadań w całym zbiorze, dziwnie mi tak pisać o opowiadanie o pewnym małżeństwie, które spotkało na swojej drodze pewnego znudzonego jegomościa, samego Szatana. To jest wszystko co zapamiętałam z tego opowiadanie, nie pamiętam o co chodziło i co się dalej wydarzyło. Ocena 4/10.
,,Życie to śmierć, śmierć to życie''
Dość dojmujące i mocno refleksyjne opowiadanie o tym że mimo to że czasami spadnie na ludzi jakieś nieszczęście to nie warto doszukiwać się w tym czyjejś winy bo smutną prawdą jest że najczęściej nikt nie stoi za naszym pechem, oraz o tym że pomimo tego że możemy być najlepszymi ludźmi na świecie, to nie daje nam to żadnej ochrony przed tym że również możemy zostać mocno skrzywdzeni. Ocena 6/10.
,,Taniec na falach''
To drugie z najlepszych opowiadań z tego zbioru. Przypomina mi trochę powieść Stephena Kinga ,,Wielki Marsz” w końcu w obu przypadkach ludzie zostali zmuszeni do biegu lub chodu aż
nie padną z wycieńczenia. Jednak w opowiadaniu ,,Taniec na falach” mamy do czynienia z teoretycznie wyszkolonymi w boju żołnierzami których zadaniem jest dotrzeć z punktu A do punktu B jednak potęga przyrody i brak wody zwyczajnie im to utrudnia. Dobrze napisane opowiadanie w klimacie survivalu. Ocena 7/10
,,Zawsze pan Dawn”
Opowieść o zwykłym człowieku w niezwykłym świecie. Ciężko mi cokolwiek o tym opowiadaniu powiedzieć niż to że przyjemnie mi się go słuchało, chociaż sama fabuła nie porywała nie wiadomo jak, ale zdecydowanie jest to sympatyczne opowiadanie. Ocena 6/10.
,,Mądrość głupców''
Bardzo sympatyczne i optymistyczne opowiadanie w klimatach sciene fiction o szczerej miłości. Mamy loty statkami, inne planety i ludzi spełniających życzenia oraz pewnego ''głupca” który wykiwał ludzi odpowiedzialnych za spełnianie tych życzeń. Można powiedzieć tylko tyle że lepiej nie lekceważyć zwyczajnych ''głupców''. Ocena 7/10.
,,Śmietnikowy dziadek i Władca Wszystkich Smoków''
Oj, oj, oj gdyby tylko Śmietnikowy dziadek zdawał sobie sprawę z tego jakiej propozycji nie przyjął, ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło i przynajmniej zarobił na swojej trefnej jak dla nas decyzji. Ciekawe i najzabawniejsze opowiadanie o szczęściu w nieszczęściu, nic tylko się pośmiać nad niewiedzą tego Śmietnikowego dziadka. Ocena 7/10
,,Zielone pola Avalonu''
To opowiadanie mogłoby być bardzo dobre, w końcu mamy kobietę, taką jak wiele innych, zwyczajną kobietę zajmującą się domem i usługiwaniem swojemu mężowi, i tak samo jak w jej przypadku i wielu innych kobiet jest ofiarą przemocy domowej. To opowiadanie mogło by być dobrym dramatem o silnej kobiecie próbującej się wyrwać ze szponów swojego dręczyciela. Jednak na tym nie mogło się skończyć ponieważ przybył rycerz okrągłego stołu i dramat zmienił się w komedie. Ocena 4/10 za nie wykorzystany potencjał.
,,Piękna i Bestia''
O dziwo nie pamiętam już o czym było to opowiadanie, najpewniej jego fabuła zatarła mi się w głowie pomiędzy innymi opowiadaniami, za to pamiętam że były alternatywne rzeczywistości i gościu który nie lubił melonów, ja je lubię więc ocena 4/10.
,,Świat jest pełen chętnych suk''
Nie podobało mi się to opowiadanie i wbrew pozorom nie ze względu na tytuł. Było zwyczajnie nudne i jak na krótkie opowiadanie niesamowicie mi się dłużyło. Główny bohater również był jakiś taki nijaki, dosłownie typowy Aleks, chłopak taki jak milion innych. Ocena 4/10.
Zdaje sobie sprawę jak popularny jest Jacek Piekara w Polsce ale jest to moja pierwsza styczność z jego twórczością. Opowiadania było dobre i w większości mi się podobały, chociaż również za moją opinią może stać fakt że nie przeczytałam ich ale za to przesłuchałam na Empik Go i przyjemnie mi się słuchało audiobooku w którym udało się dobrze dobrać lektorów. Kilka z tych historyjek na pewno można polecić ale większość to są takie mocne przeciętniaki dobre dla ''zjadaczy” Piekary. Tak więc podsumowując wszystkie oceny poszczególnych opowiadań wychodzi mocne 5/10 i z tym pozytywnym akcentem odłożę audiobooka na półkę „przesłuchane”.

,,Mój przyjaciel Kaligula'' zbór piętnastu opowiadań autorstwa Jacka Piekary, wydanym przez Fabrykę Snów.
„Mój przyjaciel Kaligula”
Czyli pierwsze opowiadanie w zbiorze jest osadzone w czasach antycznego Rzymu, opisuje perypetie ówczesnego cesarza Kaligulę, oraz jego ''przyjaciela'' Marka Wibiusza, człowieka będące motorem napędowym...

Piekara się skończył jako pisarz, a głównie jako człowiek

Piekara się skończył jako pisarz, a głównie jako człowiek

Pomijając opowiadania które były zawarte w zbiorze "Świat jest pełen chętnych suk" na uwagę na pewno zasługuje "Operacja Orfeusz" i "Jak ja was...". Potencjał ma również "Stowarzyszenie Nieumarłych Polaków" ale chyba ciężko będzie ugryźć temat lepiej niż zrobiła to Magdalena Kozak.

Pomijając opowiadania które były zawarte w zbiorze "Świat jest pełen chętnych suk" na uwagę na pewno zasługuje "Operacja Orfeusz" i "Jak ja was...". Potencjał ma również "Stowarzyszenie Nieumarłych Polaków" ale chyba ciężko będzie ugryźć temat lepiej niż zrobiła to Magdalena Kozak.

Jakoś nie przemawia do mnie ta maniera.

Jakoś nie przemawia do mnie ta maniera.

Oj pan Piekara nie ma talentu do takich opowiadań, Bardzo blisko dna, już zahacza o wodorosty.

Oj pan Piekara nie ma talentu do takich opowiadań, Bardzo blisko dna, już zahacza o wodorosty.

Szokujące i obrazoburcze - dokladnie to czego spodziewa sie czytelnik Piekary ;)

Szokujące i obrazoburcze - dokladnie to czego spodziewa sie czytelnik Piekary ;)

Jednym słowem: zawód. Właściwie nie wiem czego się spodziewałem, ale nic tu nie przykuło bardziej mojej uwagi ani nie utkwiło w pamięci...

Jednym słowem: zawód. Właściwie nie wiem czego się spodziewałem, ale nic tu nie przykuło bardziej mojej uwagi ani nie utkwiło w pamięci...