Od zawsze bardziej lubiłem przeczytać książkę niż obejrzeć film - jeśli takie przeciwstawienie w ogóle ma sens, ale dla mnie jednak ma. A jednak w przypadku Jana Jakuba Kolskiego język jego filmów bardziej do mnie przemawia niż jego proza - choć ma ona swój urok (czego odzwierciedleniem wystawiona ocena). Według mnie świadczy to mimo wszystko na korzyść Reżysera "Jańcia Wodnika", "Grającego z talerza" czy "Historii kina w Popielawach". Te arcydzieła są wciąż we mnie, a proza gdzieś uleciała...

Od zawsze bardziej lubiłem przeczytać książkę niż obejrzeć film - jeśli takie przeciwstawienie w ogóle ma sens, ale dla mnie jednak ma. A jednak w przypadku Jana Jakuba Kolskiego język jego filmów bardziej do mnie przemawia niż jego proza - choć ma ona swój urok (czego odzwierciedleniem wystawiona ocena). Według mnie świadczy to mimo wszystko na korzyść Reżysera...

Tego autora czytam jakby od końca, to podobno debiut, a ja czytam jako ostatnią. Istotnie poprzednie jakby dojrzalsze, ale tu jest dużo magii i fantazji. Dosłownie. Zjawiska w niej opisywane są nadprzyrodzone, ale tak jakoś swojsko. Czyta się je i interpretuje jako podania ludowe. Ale nie o tym książka. Kara dosięgnie nawet zza grobu winowajcę. Święcie wieżę, że to sumienie. Tu jest realne za sprawą tych zjawisk, ale chyba takie przesłanie jest tej książki. Historia żydowska, takie klimaty towarzyszą literackiej twórczości tego autora. Książka bardo nierealna, teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Grzeszników trzeba rozliczyć. Kara jest nieunikniona. Kradzież butów, to dług nie do spłacenia.

Tego autora czytam jakby od końca, to podobno debiut, a ja czytam jako ostatnią. Istotnie poprzednie jakby dojrzalsze, ale tu jest dużo magii i fantazji. Dosłownie. Zjawiska w niej opisywane są nadprzyrodzone, ale tak jakoś swojsko. Czyta się je i interpretuje jako podania ludowe. Ale nie o tym książka. Kara dosięgnie nawet zza grobu winowajcę. Święcie wieżę, że to...

magiczna, tak jak jego filmy

magiczna, tak jak jego filmy