Kolejna smutna pozytywistyczna nowelka. Poznajemy w niej Michałka, którego wszyscy w jego wsi zwą durnowatym. Gdy skończył pracować przy torach za namową inżyniera udaje się do Warszawy by pracować na tamtejszych budowach. W Warszawie Michałko spotyka się i z dobrymi, jak i złymi stronami ludzkiej natury. Końcówka przypomina mi inną nowelkę Prusa - "Na wakacjach". Michałko podobnie jak Jagna wykazuje się odwagą i poświęceniem z narażeniem swojego życia ratując drugiego człowieka.

Kolejna smutna pozytywistyczna nowelka. Poznajemy w niej Michałka, którego wszyscy w jego wsi zwą durnowatym. Gdy skończył pracować przy torach za namową inżyniera udaje się do Warszawy by pracować na tamtejszych budowach. W Warszawie Michałko spotyka się i z dobrymi, jak i złymi stronami ludzkiej natury. Końcówka przypomina mi inną nowelkę Prusa - "Na wakacjach"....

Przeczytałem.

Przeczytałem.

“Michałko” przedstawia rozterki prostego człowieka o wielkim sercu, który trafia do XIX Warszawy, miejsca przesiąkniętego biedą i darwinizmem społecznym. Mimo przeciwności losu, złych warunków główny bohater wciąż pozostaje dobrym człowiekiem. Bolesław Prus chyba do końca wierzył, mimo swojej agorafobii, że ludzi dobrej woli jest więcej i że człowieka nie jest tak łatwo zepsuć.

“Michałko” przedstawia rozterki prostego człowieka o wielkim sercu, który trafia do XIX Warszawy, miejsca przesiąkniętego biedą i darwinizmem społecznym. Mimo przeciwności losu, złych warunków główny bohater wciąż pozostaje dobrym człowiekiem. Bolesław Prus chyba do końca wierzył, mimo swojej agorafobii, że ludzi dobrej woli jest więcej i że człowieka nie jest tak łatwo zepsuć.

Krótka nowela o wykorzystywaniu biednego, naiwnego Michałka i niewdzięczności ludzkiej. Nierówności społecznej i bezinteresownej pomocy. Polecam!

Krótka nowela o wykorzystywaniu biednego, naiwnego Michałka i niewdzięczności ludzkiej. Nierówności społecznej i bezinteresownej pomocy. Polecam!

Krótka nowela ukazująca w postaci głównego bohatera przekrój XIX-wiecznego mieszkańca wsi, czyli niewykształconego prostaczka, którego łatwo wykorzystać.

Krótka nowela ukazująca w postaci głównego bohatera przekrój XIX-wiecznego mieszkańca wsi, czyli niewykształconego prostaczka, którego łatwo wykorzystać.

Nowela ukazuje ciężkie dla najuboższych realia XIX wieku. Na naiwnego i życzliwego innym Michałka niemal wszędzie czekają niechęć, oszustwo i szyderstwa. Nieporadny człowiek z nizin społecznych poza kilkoma osobami nie ma znikąd pomocy, lecz w decydującym momencie to właśnie on gotów jest nieść ją innym. Całkiem bezinteresownie. Brutalny świat.

Nowela ukazuje ciężkie dla najuboższych realia XIX wieku. Na naiwnego i życzliwego innym Michałka niemal wszędzie czekają niechęć, oszustwo i szyderstwa. Nieporadny człowiek z nizin społecznych poza kilkoma osobami nie ma znikąd pomocy, lecz w decydującym momencie to właśnie on gotów jest nieść ją innym. Całkiem bezinteresownie. Brutalny świat.

Bohater przypadkowo trafia do stolicy, ale i tu jest uważany za bezwartościowego.

Bohater przypadkowo trafia do stolicy, ale i tu jest uważany za bezwartościowego.

Historia którą polubiłem za to, że przedstawiony w niej bohater był prostym, ale uczynnym i uważnym człowiekiem, który robił dobre rzeczy nie dla nagród czy poklasku, ale dlatego, że tak nakazywało mu sumienie.

Historia którą polubiłem za to, że przedstawiony w niej bohater był prostym, ale uczynnym i uważnym człowiekiem, który robił dobre rzeczy nie dla nagród czy poklasku, ale dlatego, że tak nakazywało mu sumienie.

O życiu w Warszawie, bardzo podobnym do czasów współczesnych; o warszawskim słoiku; o tym, że dziewki w Warszawie drogie są; sadystycznie brutalna i prawdziwa.

O życiu w Warszawie, bardzo podobnym do czasów współczesnych; o warszawskim słoiku; o tym, że dziewki w Warszawie drogie są; sadystycznie brutalna i prawdziwa.

Nowela o wysokim kunszcie, co jest rzeczą wiadomą już, gdy się spojrzy na część okładki zarezerwowaną dla autora. Boli fakt, że nierówność społeczna zauważana przez ówczesną inteligencję i tak dosadnie piętnowana, stała się potężną bronią propagandową dla totalitaryzmu ludowego ludzi, którzy chcieli na własny, nieludzki (paradoksalnie) sposób, nie tyle wyrównać stopnie społecznych możliwości, co zmienić zupełnie ich stan o 180 stopni w imię niby to ludowej sprawiedliwości dziejowej, a tak naprawdę w imię bezwzględnej i haniebnej chęci mordu.

Nowela o wysokim kunszcie, co jest rzeczą wiadomą już, gdy się spojrzy na część okładki zarezerwowaną dla autora. Boli fakt, że nierówność społeczna zauważana przez ówczesną inteligencję i tak dosadnie piętnowana, stała się potężną bronią propagandową dla totalitaryzmu ludowego ludzi, którzy chcieli na własny, nieludzki (paradoksalnie) sposób, nie tyle wyrównać stopnie...