Sympatyczna mieszanka romansu i historii o duchu.
Niestety, moim zdaniem najsłabsza z części. Mimo to z ciekawością poznałam zakończenie historii Oblubienicy i rozwiązanie zagadki jej śmierci. Trochę to było makabryczne, ale interesujące.
Przyjemne czytadło na podróż.
Mimo wszystko - polecam.

Sympatyczna mieszanka romansu i historii o duchu.
Niestety, moim zdaniem najsłabsza z części. Mimo to z ciekawością poznałam zakończenie historii Oblubienicy i rozwiązanie zagadki jej śmierci. Trochę to było makabryczne, ale interesujące.
Przyjemne czytadło na podróż.
Mimo wszystko - polecam.

Świetna książka! Nie pamiętam za wiele z fabuły, jednak "Szkarłatna lilia" należy do książek, które się zapamiętuję. Polecam, naprawdę warto ją przeczytać:)

Świetna książka! Nie pamiętam za wiele z fabuły, jednak "Szkarłatna lilia" należy do książek, które się zapamiętuję. Polecam, naprawdę warto ją przeczytać:)

Czytałam całą serię dwa razy i obawiam się że znowu do niej wrócę. Świetna książka na zimowe popołudnie. Duch potrafi nieźle wystraszyc a historia miłosna powoduje przyśpieszone bicie serca.

Czytałam całą serię dwa razy i obawiam się że znowu do niej wrócę. Świetna książka na zimowe popołudnie. Duch potrafi nieźle wystraszyc a historia miłosna powoduje przyśpieszone bicie serca.

Podobała mi się ta seria książek Nory Roberts - szybko pochłonęłam wszystkie 3 części. Bardzo dobrze napisana historia i zakończenie tajemnicy, która odkrywana była na kartach 3 tomów.

Podobała mi się ta seria książek Nory Roberts - szybko pochłonęłam wszystkie 3 części. Bardzo dobrze napisana historia i zakończenie tajemnicy, która odkrywana była na kartach 3 tomów.

Książka wciąga, po przeczytaniu dopiero zobaczyłam na koniec, że jest to trzecia część. Jednak książka jest tak poprowadzona, że śmiało można zacząć ją czytać od dowolnej części. Sama fabuła fajna, pomysł hmm duch praprababki fajny chodź już mocno oklepany. Ilość opisów kwiatów w normie. Przeszkadzał mi jednak jeden fakt na siłę autorka z powrotem obsadziła główną bohaterkę w roli ciężarnej i motyw z bransoletką -dla mnie to już zbytnio poszło w styl "ja wszystko mogę"

Książka wciąga, po przeczytaniu dopiero zobaczyłam na koniec, że jest to trzecia część. Jednak książka jest tak poprowadzona, że śmiało można zacząć ją czytać od dowolnej części. Sama fabuła fajna, pomysł hmm duch praprababki fajny chodź już mocno oklepany. Ilość opisów kwiatów w normie. Przeszkadzał mi jednak jeden fakt na siłę autorka z powrotem obsadziła główną bohaterkę...

Ostatni tom trylogii ,,W Ogrodzie". Amelia robi się coraz bardziej agresywna, nieprzewidywalna i ... zdesperowana? Tym razem swe odczucia kieruje w Hayley, z którą wiele, wbrew pozorom, ją łączy: obie mają dzieci, które kochają nad życie i są samotnymi matkami w podobnym wieku. Jednak gdy Hayley i Harper uznają, że nie mogą bez siebie żyć, Amelii nie przypada to do gustu, delikatnie rzecz ujmując, tym bardziej, że Harper kojarzy jej się z Reginaldem... jak zakończy się polowanie na ducha? Co tak naprawdę stało się Amelii? Gdzie została pochowana? Czy w końcu zazna spokoju? Czy Roz, Stella, Hayley i reszta uwolnią się wreszcie od psychopatycznej zjawy i zaczną spokojne, szczęśliwe życie, bez efektów specjalnych, fundowanych im przez rozzłoszczoną Amelię?
Jak dla mnie to jest najlepszy tom trylogii, świetne rozwiązanie zagadki z przeszłości, nie podejrzewałam takiego zakończenia.

Ostatni tom trylogii ,,W Ogrodzie". Amelia robi się coraz bardziej agresywna, nieprzewidywalna i ... zdesperowana? Tym razem swe odczucia kieruje w Hayley, z którą wiele, wbrew pozorom, ją łączy: obie mają dzieci, które kochają nad życie i są samotnymi matkami w podobnym wieku. Jednak gdy Hayley i Harper uznają, że nie mogą bez siebie żyć, Amelii nie przypada to do gustu,...

super:)
jak pozostałe czesci
wspanialy koniec historii

super:)
jak pozostałe czesci
wspanialy koniec historii

lekka i przyjemna

lekka i przyjemna

Zawiodłam się bardzo na tej książce. Chyba jednak prawdą jest, że trylogie, sagi itp są z każdym tomem coraz słabsze. Jak głupia dałam się uwieść następnej trylogii i czuję tylko wielkie rozczarowanie.

Zawiodłam się bardzo na tej książce. Chyba jednak prawdą jest, że trylogie, sagi itp są z każdym tomem coraz słabsze. Jak głupia dałam się uwieść następnej trylogii i czuję tylko wielkie rozczarowanie.

Z czym kojarzy Wam się lilia? Pewnie z niewinnością. A szkarłat? Przypuszczam, że wręcz przeciwnie. Już w tytule mamy do czynienia z pięknym oksymoronem :) Tak naprawdę szkarłatne lilie to ulubione kwiaty Hayley, głównej bohaterki powieści o tym tytule, będącej trzecią częścią trylogii 'W ogrodzie', które to kwiaty otrzymała w dniu narodzin swojej córeczki, notabene o imieniu Lily, od zakochanego w niej Harpera. Wątek tych roślin przewija się zresztą co rusz przez całą książkę.
Ta część podobała mi się najbardziej. Hayley była mi bliska wiekiem, a historia tak wciągająca, że nie sposób się od niej oderwać, mimo iż nie czyta się jej superlekko (to chyba ta czcionka, bo z całą serią miałam ten problem).
Nareszcie dowiadujemy się całej prawdy o Amelii, od ponad wieku nawiedzającej rezydencję Harperów. Jej poznawanie jest o tyle łatwiejsze, iż zjawa przemawia do nas ustami Hayley.
To już koniec mojej przygody z klanem Harperów. Z jednej strony - dobrze, bo trzeba wiedzieć, kiedy skończyć, z drugiej - troszkę szkoda ;)

Z czym kojarzy Wam się lilia? Pewnie z niewinnością. A szkarłat? Przypuszczam, że wręcz przeciwnie. Już w tytule mamy do czynienia z pięknym oksymoronem :) Tak naprawdę szkarłatne lilie to ulubione kwiaty Hayley, głównej bohaterki powieści o tym tytule, będącej trzecią częścią trylogii 'W ogrodzie', które to kwiaty otrzymała w dniu narodzin swojej córeczki, notabene o...